By Myo Set on Monday, June 11, 2012
ဘဂၤလားမ်ားဘာေၾကာင္႔ ဒီလို ထၾကြေသာင္းက်န္းရသနည္း။ အသတ္ခံရေသာ မြတ္စလင္ဆယ္ဦးကိုယ္စား မေက်နပ္၍လား။ က်ေနာ္ကေတာ႔ ဤမွ် ရုိးစင္းမည္မထင္ပါ။
က်ေနာ္တုိ႔တတ္နိုင္လွ်င္ ၁၉၄၈ခုနွစ္မွစ၍ ရခုိင္ၿပည္နယ္အတြင္း ရခုိင္လူမ်ိဳးမ်ား ပ်ံ႔နွံတည္ရွိပံုနွင္႔ ယေန႔ ၂ဝ၁၂ ခုနွစ္တြင္ ၇ခုိင္လူမ်ိဳးမ်ား၊ ေက်းရြာမ်ား ပ်ံ႔နွံ႔တည္ရွိပံုမ်ားကို နႈိင္းယွဥ္ေဖာ္ၿပေစခ်င္သည္။ မိမိသိသေလာက္က ရခုိင္မ်ားသည္ တစ္ေၿဖးေၿဖး ဆုတ္ခြာလာခဲ႔ရေလၿပီ။
တုိးပြားလာေသာ လူဦးေရ၊ တရားမဝင္ခုိးဝင္မႈ နွင္႔တစ္ကြ အကာအကြယ္မဲ႔ ရခုိင္မ်ားသည္အစိုးရ၏ ေဖးမၿခင္းကို မရသည္႔အၿပင္ တစ္ဖက္မွ ခုိးဝင္သူ ဘဂၤလားႏြယ္မ်ား၏ က်ဴးလြန္ၿခင္းကို ခံေနခဲ႔ရသည္မွာ ဆယ္စုနွစ္မ်ားစြာၾကာခဲ႔ေလၿပီ။
ပါကစၥတန္၊ ဘဂၤလား စစ္ေရးဖိုရမ္မ်ားတြင္ သူရို႔ေဆြးေႏြးၾကေလ၏။ ၿမန္မာၿပည္လူဦးေရက ဘဂၤလားထက္ သံုးဆနည္း၍ အက်ယ္အဝန္းက သံုးဆပိုၾကီးသည္။ ထုိအေနအထားက မက္ေလာက္စရာၿဖစ္သည္။ တစ္ကယ္႔တစ္ကယ္ တုိင္းၿပည္တစ္ခုသည္ စိုက္ပ်ိဳးစရာေၿမမရွိလွ်င္ မလြယ္လွ။ ေငြမည္မွ်ပင္ရွိေစကာမူ ေရရွည္တြင္ အၿခားႏိုင္ငံမ်ားမွ အစားအေသာက္ဝယ္ယူေနရပါက ကီးမကိုက္လွေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ စိုက္ပ်ိဳးေၿမမ်ားၿပားၾကြယ္ဝေသာ ၿမန္မာၿပည္၊ ႏုိင္ငံတကာနွင္႔ ဆက္ဆံရာတြင္ အစိုးရေၾကာင္႔ ပစ္ပယ္ၿခင္းခံထားရေသာၿမန္မာၿပည္၊ ၿပည္တြင္းစစ္မီးလွ်ံမ်ား၊ ဆႏၵၿပပြဲမ်ားၿဖင္႔ အခ်ိန္ၿပည္႔ ဗဟုိအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို စိန္ေခၚၿခင္းခံေနရေသာ ၿမန္မာၿပည္အတြက္ ရခုိင္နယ္ကို က်ဴးေက်ာ္ေရးသည္ ထုိသူတို႔အတြက္ စိတ္ေအးလက္ေအး အကြက္ခ်ခဲ႔ဖုိ႔ အခ်ိန္ရေပမည္။ထုိသုိ႔အကြက္အကြင္းမ်ားထဲမွ ယေန႔ မီဒီယာမ်ားကို ၾကိဳးကိုင္ေနၿခင္းေနာက္ကြယ္အေၾကာင္းမ်ားကို ဥာဏ္မီသေလာက္ ေတြးေတာၾကည္႔မိေလသည္။
ၿမန္မာၿပည္ကို က်ြန္ၿပဳခဲ႔ေသာ အဂၤလိပ္နွင္႔ ယေန႔စူပါ ပါဝါ အေမရိကန္တုိ႔သည္ ရိုဟင္ဂ်ာအေရးကို အေရးဆုိရာတြင္ ထိပ္တန္းၿဖစ္ေနၾကသည္။ အေမရိကန္ စီအုိင္ေအနွင္႔ အဂၤလိပ္ MI5 တို႔သည္ကား လက္ေစာင္းထက္ ထိ္ပ္တန္းေထာက္လွမ္းေရးမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။ ထုိသူတုိ႔သည္ ရိုဟင္ဂ်ာနွင္႔ အယ္လ္ေခးဒါး အဆက္အစပ္ကို ဘာတီးလင္တ္နာလုိ သတင္းေထာက္တစ္္ဦးထက္ေတာ႔ ေလ်ာ႔၍ သိဖြယ္မရွိေခ်။ ပို၍သာသိေနမည္။ ထို႔ၿပင္ ၿမန္မာၿပည္ သန္းေခါင္စာရင္းကိုေကာက္ယူခဲ႔ေသာ၊ လူမ်ိဳးစာရင္းကို ၿပဳစုခဲ႔ေသာ အဂၤလိပ္မ်ားက ပို၍ သိေပမည္။ ထုိသုိ႔သိလ်က္နွင္႔ၤ အဘယ္ေၾကာင္႔ ၿမန္မာႏုိင္ငံ ရခုိင္ေဒသရွိ ရုိဟင္ဂ်ာအေရးကို အေရးဆုိေနရပါသနည္း။ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ၿမန္မာတုိင္းရင္းသားမ်ားမဟုတ္မွန္းသိလ်က္နွင္႔အဘယ္ေၾကာင္႔အေရးဆုိေနၾကပါသနည္း။
ထုိအခါ ပထမဆံုး မိမိအေတြးထဲ ဝင္လာသည္မွာ ၿမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပထဝီဝင္ပင္ၿဖစ္သည္။ ၿမန္မာႏုိင္ငံသည္ ယေန႔ ၾကီးထြားဆဲပါဝါမ်ားဟုတင္စားၾကေသာ တရုတ္နွင္႔ အိႏၵိယတုိ႔အၾကားတြင္ တည္ရွိေနၿပီး အေရွ႔ေတာင္အာရွနွင္႔ တုိက္ရိုက္ဆက္စပ္ေပးထားသည္႔ လမ္းဆံုလမ္းခြ သဖြယ္ၿဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္သည္ ၾကီးမားက်ယ္ေၿပာလွေသာ တရုတ္ေစ်းကြက္ၾကီးကို လက္ဦးမႈရယူရန္ ၿမန္မာသို႔အရင္ဝင္လာခဲ႔သည္ဟု သမုိင္းပညာရွင္ ေဒါက္တာသန္႔ၿမင္႔ဦးက ဆုိ၏။ ထုိသို႔ပထဝီဝင္အရ အေရးပါလွေသာ ၿမန္မာနုိင္ငံသည္ ယေန႔ ပါဝါအေၿပာင္းအေရႊ႔ေခတ္ၾကီး (ဝါ) အေမရိကားလြန္ေခ (Post American World) တြင္ အာရွပစိဖိတ္ေဒသ၏ ထိပ္တန္း ေဒသတစ္ခု ၿဖစ္လာေနေပသည္။ ထုိေဒသအား နုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရးအရ လႊမ္းမုိးမႈ၊ လက္ဦးမႈ ရယူထားႏုိင္ၿခင္းသည္ ယခုရာစုနွစ္၏ အနာဂါတ္မဟာဗ်ဴဟာ မၿဖစ္ႏုိင္သေလာဟုေမးလွ်င္ မည္သူမွ် ယတိၿပတ္ၿငင္းႏုိင္မည္မထင္ေပ။
အဓိက က်ေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္မွာကား တရုတ္၏ လက္ကုန္မဟုတ္ေသးေသာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈပင္တည္း။ တရုတ္၏ အတုိင္းအဆမဲ႔ ၾကီးထြားလာေနေသာ စီးပြားေရးအင္အားနွင္႔ တုိးခ်ဲ႔လာေနေသာ စစ္ေရးအင္အားတုိ႔က အေမရိကန္ ေပၚလစီမဂၢဇင္းမ်ားတြင္ ေန႔စဥ္အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံမ်ားကို ၿမည္ေနေစသည္။ Mixed Economy ဟုဆုိေသာ္လည္း အေနာက္ကမာၻမ်ားနွင္႔ ကမာၻ႔ရန္ ဆုိဗီယက္ၾကီးနွင္႔ အလြမ္းသင္႔ေနဆဲ တရုတ္သည္ အေနာက္၏ ယေန႔နံပတ္တစ္ ရန္သူၿဖစ္ေၾကာင္းကိုေတာ႔ ယေန႔အခင္းအက်င္းမ်ားကို တီးေခါက္သူအမ်ားစု သတိမူမိၾကေပမည္။
ထုိအခါ ထုိတရုတ္ၾကီး၏ အေရးအခင္းမွန္သမွ်အား အနီးကပ္မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည္႔ေနရသည္႔အၿပင္ ပါဝါစင္တာမ်ားကို တရုတ္ပတ္ခ်ာလည္ တည္ေဆာက္ၿခင္းအားၿဖင္႔ တရုတ္၏ စစ္ေရးအရ အာရွအတြင္းလႊမ္းမုိးလာႏုိင္မႈကို အေမရိကန္ ဦးေဆာင္ေသာ အေနာက္ကမာၻက ၿပဳလုပ္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ကံအားေလ်ာ္စြာ တရုတ္၏ မေပ်ာ႔ေၿပာင္းေသာ နုိင္ငံၿခားေရးမူဝါဒနွင္႔ အႏုိင္က်င္႔လိုမႈတုိ႔ေၾကာင္႔ အေရွ႔အာရွနွင္္႔ အေရွ႔ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ားသည္ အေမရိကန္ကို လိုလိုလားလားပင္ ဖိတ္ေခၚခဲ႔ၾကေပသည္။ ထုိ႔ၿပင္ တရုတ္အား ႏုိင္ငံေရးအရ ဖိအားေပးရန္ တရုတ္မွ လူ႔အခြင္ၤ႔အေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားအား ခ်ီးေၿမွာက္ၿခင္း၊ တိဗက္မွ ဒလိုင္လားမားအား အေ၇းတယူ ဆက္ဆံၿခင္းတုိ႔ၿဖင္႔ Diplomatic Pressure ေပးခဲ႔ေပသည္။ အိႏၵိယနွင္႔ အေပးအယူတည္႔ၿခင္းအားၿဖင္႔ တရုတ္အေပၚ ဖိအား သိသိသာသာ က်ေရာက္ေစခဲ႔ေလသည္။
ႏုိင္ငံတစ္ခုတြင္၊ အထူးသၿဖင္႔ စက္မႈႏုိင္ငံမ်ားတြင္ စြမ္းအင္သည္ အသက္ေသြးေၾကာၿဖစ္၏။ စြမ္းအင္ဖူလံုေရးအတြက္ စစ္ပြဲမ်ားပင္ ၿဖစ္ၾကရသည္။ ထုိ႔ထက္ဆုိရလွ်င္ယေန႔ကမာၻအခင္းအက်င္းမ်ားသည္ စြမ္းအင္ဖူလံုေရးနွင္႔ ဆက္စပ္ေသာ အခင္းအက်င္းမ်ား ၿဖစ္ေနၾကေၾကာင္းမွာ အထူးၿငင္းစရာလိုမည္မထင္ပါ။ ထုိအခါ တရုတ္အား ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ သူ၏ စြမ္းအင္စီးဆင္းရာလမ္းေၾကာင္းကို ေၿခရာခံၾကည္႔ဖုိ႔လိုလာေလသည္။ ယေန႔တရုတ္ၿပည္ၾကီးသည္ ကမာၻတြင္ေလာင္စာဆီထုတ္လုပ္သူမ်ားအနက္ ၾကီးၾကီးမားမား ထုတ္ႏုိင္သူၿဖစ္ေသာ္လည္း ၁၉၉ဝ ခုနွစ္မွစ၍ သူ၏ ေလာင္စာဆီ ၿပည္တြင္းသို႔တင္ပို႔နႈန္းၿမင္႔မားလာခဲ႔သည္။ ဤတြင္ တရုတ္ၿပည္၏ စြမ္းအင္ဖူလံုေရးအတြက္ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာေရၿပင္တြင္ သူ၏ ေလာင္စာဆီတင္ သေဘၤာမ်ားလြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင္႔ရရွိေရးအတြက္ ေရတပ္အင္အားတုိးခ်ဲ႔လာခဲ႔သည္ကို သိသိသာသာေတြ႔ရေပမည္။ ထုိသို႔ေရတပ္မ်ား တုိးခ်ဲ႔ရလာၿခင္းသည္ အေမရိကန္၏ ၾသစေတးလ်နွင္႔ပူးေပါင္းစစ္ေရးေလ႔က်င္႔ၿခင္းတုိ္႔ကို သိသာစြာၿဖစ္လာေစခဲ႔ပါသည္။
တရုတ္၏ ေရနံတင္သေဘၤာမ်ားကို စစ္ေ၇းအရ ၿခိမ္းေၿခာက္ၿခင္းခံရႏုိင္ေသာ ပြိင္႔မွာ မလကၠာေရလက္ၾကားၿဖစ္သည္။ ထုိအႏၱရာယ္ကို ေရွာင္ကြင္းရန္ တရုတ္သည္ ပိုက္လုိင္းစီမံကိန္းေလးခုကို စဥ္းစားရပါေတာ႔သည္။ ထုိအထဲတြင္ ၿမန္မာႏုိင္ငံကို ခါးလည္မွ ၿဖတ္သန္းသြားေသာ ကူမင္း-ေက်ာက္ၿဖဴ ေရနံပုိက္လုိင္း သည္လည္း အပါအဝင္ၿဖစ္သည္။ ထုိစီမံကိန္းေလးခုအတြင္းတြင္ ၿမန္္မာသည္ကား တရုတ္နွင္႔ ႏုိင္ငံေရးတင္းမာမႈ အနည္းဆံုးဟုပင္ဆုိ၍ ရနုိင္သည္။ ထုိပိုက္လုိင္းသည္ ရခုိင္ကမ္းလြန္ပင္လယ္ၿပင္မွ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ကုဗမီတာ ၁၂သန္း ကို တင္ပို႔သြားမည္ၿဖစ္သည္။ ထုိပိုက္လိုင္းသည္ ယေန႔ အေရးအခင္းၿဖစ္ေသာ ေက်ာက္ၿဖဴၿမိဳ႔အနီးတြင္ ရွိေလသည္။
မိမိ အလြန္စိတ္ကူးယဥ္ေနၿခင္းေလာ။ ဆက္စပ္ရလွ်င္ ၿမန္မာႏုိင္ငံသည္ တုိင္းရင္းသားအမ်ိဳးစံုေနထုိင္ေသာ ထူးၿခားသည္႔ေဒသၿဖစ္သည္။ ထုိ႔ၿပင္ အဂၤလိပ္တုိ႔၏ နာမည္ေက်ာ္ Divide and Rule ေပၚလစီအရ ဗုဒၶဘာသာတုိင္းရင္းသားမ်ားမွာ အနွိမ္ခံခဲ႔ရၿပီး ခရစ္ယာန္တုိင္းရင္းသားမ်ားမွာ အဂၤလိပ္တပ္ရင္းမ်ားထဲတြင္ေနရာရခဲ႔ၾကသည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေသာအခါ ထိုေပၚလစီအရိပ္မည္းနွင္႔ ထိုေခတ္ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ မပါးနပ္မႈေၾကာင္႔ တုိင္းရင္းသားအေရးသည္ ၿမန္မာၿပည္အေပၚထားေသာ ႏုိင္ငံၾကီးမ်ား၏ ႏုိင္ငံၿခားေရးေပၚလစီတြင္ အေရးပါသည္႔ ဖဲခ်ပ္တစ္ခ်ပ္ ၿဖစ္လာခဲ႔ပါသည္။
ယေန႔ရုိဟင္ဂ်ာ ဘဂၤါလီဟု ေခၚေသာသူမ်ားသည္ သိသိသာသာ အင္အားေကာင္းေနသည္။ ေက်ာက္ၿဖဴၿမိဳ႔အနီးသို႔လည္း အလြယ္တကူ ၿခိမ္းေၿခာက္ႏိုင္စြမ္းရွိေနပါသည္။ ထုိအစုအဖြဲ႔ကလည္း တုိင္းရင္းသားၿဖစ္သည္ဟု ေတာင္းေနသည္။ တုိင္းရင္းသားအခြင္႔အေရးတည္းဟူေသာ ဖဲခ်ပ္သည္ ၿမန္မာ႔ႏုိင္ငံေရးတြင္ အေတာ္ပင္အေရးပါေနသည္။ ထုိသို႔ေသာအခ်က္အလက္မ်ားကို တရုတ္ၾကီး၏ စြမ္းအင္မြတ္သိပ္ဆာေလာင္မႈကို ေသြးေၾကာၿဖတ္ေတာက္ထိန္းေၾကာင္းေနလုိေသာ အေမရိကန္နွင္႔ အေနာက္ကမာၻအတြက္ ေက်ာက္ၿဖဴပိုက္လုိင္းကို အေနွာက္အယွက္ေပးရန္အလို႔ငွာ ဆက္စပ္ၾကည္႔သင္႔ေပသည္။ ဖဲခ်ပ္တြင္ ေသေရးရွင္ေရး အေရးပါေသာ ဖဲခ်ပ္တစ္ခ်ပ္အၿဖစ္ကား ရိုဟင္ဂ်ာကို မၿမင္မိေခ်။ ေခၚဖဲ တစ္ခ်ပ္ဟုသာ ၿမင္သည္။
ထိုအေရးအခင္းသည္ အေမရိကန္နွင္႔ ၿမန္မာတုိ႔ ဆက္ဆံေရးေၿပလည္သြားလွ်င္ ပိုမုိ ေမွးမွိလွ်က္ ေၿပလည္သြားနိုင္ဖြယ္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ အေမရိကန္သည္ သူေမြးေသာေမ်ာက္ကို သူမႏိုင္သည္႔အခါမ်ားရွိခဲ႔ဖူးသည္။ ပင္လယ္ေကြ႔စစ္ပြဲနွင္႔ သူမနုိင္ေသာ ဘင္လာဒင္သည္ သူေမြးသည္႔ေမ်ာက္ၿပန္ေၿခာက္ၿခင္းပင္မဟုတ္ပါေလာ။ ယေန႔ အယ္လ္ေခးဒါးနွင္႔ ရုိဟင္ဂ်ာတုိ႔ ဆက္စပ္ေၾကာင္း အေမရိကန္သံရုံုးေကဘယ္လ္မ်ားတြင္ အခုိင္အမာဆုိထားသည္႔ၿပင္ ဆက္စပ္သတင္းသက္ေသခံမ်ားကိုလည္း ဖမ္းဆီးသိမ္းမိေၾကာင္း ဆက္တုိက္ထြက္လာသည္။
ခ်ဳပ္ရလွ်င္ ေက်ာက္ၿဖဴ-ကူမင္း ပိုက္လိုင္းကို မလုပ္ၿဖစ္ရန္ သို႔မဟုတ္ ၿမန္မာအစုိးရအေပၚ Bilateral Policy ၿဖင္႔အေမရိကန္သြားေနစဥ္ အေမရိကန္က ၿမန္မာ႔တုိင္းရင္းသားအခြင္႔အေရး၏ Vitality (ေသေရး၇ွင္ေရးအေရးပါမႈ) အေပၚ အၿမတ္ထုတ္ကာ တရုတ္ကို နားရင္းအုပ္ရန္ ရိုဟင္ဂ်ာကို ပစ္ဖဲေခၚလိုက္ၿခင္း ၿဖစ္ႏုိင္သည္။ သူတုိ႔အတြက္ အစားခံရေသာ္လည္း အေရးမၾကီးသည္႔ နယ္ရုပ္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာ ၿဖစ္ေသာလည္း က်ြႏ္ုပ္တုိ႔ ၿမန္မာႏုိင္ငံ၏ အေနာက္ဖက္လံုၿခံဳေရးတံတုိင္းမွာ ဘူးသီးေတာင္၊ေမာင္ေတာ ေဒသၿဖစ္ေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ၿမန္မာအေနၿဖင္႔ ထုိကိစၥကို ေဒသတြင္းၿဖစ္စဥ္သက္သက္သာမက၊ ေနာက္ပိုင္း ႏုိင္ငံေရးလုပ္ၾကံမႈ ၿဖစ္စဥ္မ်ားအထိပါ ထည္႔သြင္းတြက္ခ်က္ေစလိုသည္။ ရုိဟင္ဂ်ာသည္ အေမရိကန္နွင္႔အဂၤလန္ေမြးေသာ ေမ်ာက္ၿဖစ္လာပါေစဦး..သူတုိ႔အတြက္ အေနသာၾကီးပင္ၿဖစ္သည္။ ထုိအခ်က္ကို ေလးေလးနက္နက္ ဆင္ၿခင္ေစလိုသည္။
သူတုိ႔အတြက္ ဘာမွ်မဟုတ္သည္ထားဦး..ေဒသတြင္းရခုိင္မ်ားအတြက္ ေသေရးရွင္ေရးပင္ၿဖစ္ေလသည္။ ဤအခ်က္မ်ားကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္းေတြးမိေကာင္းေတြးမိေပမည္။ မိမိႏုိင္ငံသားမ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားသည္သာ ပဓာနဟုေတြးလွ်င္ ဤရုိဟင္ဂ်ာကိစၥသည္ အစိုးရနွင္႔ အဓိကအတုိက္အခံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ လုပ္၇န္မ်ားမ်ားစားစားမရွိလွပါ။ ခပ္ရွင္းရွင္း ကိုင္တြယ္ေၿဖရွင္းေပးလိုက္ရံုသာရွိပါသည္။
ေတာင္ၾကီးတုိင္းမ္တြင္ဖတ္ရေသာေဆာင္းပါးတပုဒ္ပါ။စိတ္၀င္စားဖြယ္ျဖစ္၍တင္ေပးလုိက္ပါသည္။
