Sunday, June 26, 2011

Dette kan bli deres nye hverdag

ေဒအရာ တိက သူရို ႔၏နိစိုင္ရက္သစ္တိ္ျဖစ္လာႏိုင္ေရ

Dag Wangen:- Vi ønsker å hjelpe

Dag Wangen:-က်ေနာ္ရို ႔ကူညီဖို႔ဆႏၵဟိေရ။

Hop Kompetansesenter tilbyr Tun Shwe Khaing og Shwe Aye Rakhaing to måneder med sveiseopplæring.

Hop Kompetansesenter က Hop Kompetansesenter။tilbyr ကမ္းလွမ္းထားသည္။to måneder က ႏွစ္လ

Med sveiseopplæring က သံဂေဟလုပ္ငန္းနင့္ပတ္သက္လုိ ့။အားလံုးကိုဘာသာျပန္ေက

ထြန္းေရႊခုိ္င္ နင့္ ေရႊေအးရခုိ္င္ရို ႔ကို Hop Kompetansesenter က သံဂေဟလုပ္ငန္းကိုသင္ယူဖို႔အတြက္ ႏွစ္လ တိတိကမ္းလွမ္းထားသည္။

Disse to har behov for jobb.

Disse to က ဤအရာႏွစ္ခု။ေဒနိရာမာေတာ့ ေဒလူႏွစ္ေယာက္လုိ႔ဘာသာျပန္ရဖုိ႔။har က ဟိသည္။behov က လုိအပ္မႈ(n)။for jobb က အလုပ္ အတြက္။တေၾကာင္းလံုးကိုျပန္ဆုိေက…

ေဒလူႏွစ္ေယာက္က အလုပ္တခုစီိ မဟိမျဖစ္လိုအပ္မႈဟိနိမ္ကတ္၏။

Å gå uten fast arbeid må være demotverende.

Å gå က လားရန္။uten ကမရွိပဲ။fast arbeid က အျမဲတမ္းအလုပ္တခု။må være demotverende က စိတ္ ဓာတ္က်စရာ။စိတ္အားငယ္စရာ။စိတ္ပ်က္စရာ။တေၾကာင္းလံုးဆိုေက

အျမဲတမ္းအလုပ္တခုမဟိပဲ နိမ္ဖို႔ဆုိေစာ၀္စိတ္ပ်က္စရာပါပဲ။

Vi vil delta aktivt for at enkeltmennesker skal få en positiv hverdag.

VI vil က က်ေနာ္ရုိ ႔ဆႏၵဟိသည္။ delta acktivt ကတက္ၾကြစြာပူေပါင္းပါ၀င္သည္။ for at က အ တြက္။ enkeltmennesker က လူတဦးခ်င္းစီ။skal få ကရရွိရန္။en positiv hverdag က အေပါင္း လကၡဏာ ေဆာင္ သည့္နိရက္ တခု။အေကာင္းဖက္ကိုဦးတည္သည့္နိရက္တိ။

အားလံုးကိုဘာသာျပန္ေက…

လူတေယာက္ခ်င္းစီ၏ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္ေရရက္တိကိုရရွိကတ္ဖို႔က်ေနာ္ရုိ ႔အျပည့္အ၀ ပူးေပါင္း ပါ ၀င္ လိုသည့္ဆႏၵဟိပါသည္။

Industrien trenger folk, sier Dag Wangen, daglig leder for Hop Kompetansesenter.

Hop Kompetansesenter daglig leder ျဖစ္သူ Dag Wangen က စက္ရံုတိက လူတိ(အလုပ္သမားတိ ) လို အပ္နိမ္ ကတ္ပါေရ။

Gnistene fyker og dreiemaskinene snurrer.

မီးပြားတိက အေရာင္တလက္လက္ေတာက္ပ ျပီး လွည့္စက္တိက တ၀ီ၀ီလည္ပတ္လို႔။

Aktivitetsnivået hos instruktører og lærlinger er høyt ute på Storebotn.

Storebotn မာေတာ့ သင္ေရလူတိ၊သင္ပီးေရလူတိိနင့္ အျမဲတမ္းလႈတ္ရွားတက္ၾကြနိ္န္ကတ္ေတ။

Her holder kompetansesenteret til i 600 kvadratmeter store lokaler,fylt med det som kreves av utsyr og maskiner.

မီတာ ၆၀၀ အက်ယ္အ၀န္းေလာက္ဟိေရ အလုပ္သင္ယူေရနိမ္ရာမာ သင္ယူဖို႔အတြက္လုိအပ္ေတ စက္ ပစၥည္း ကရိယာတိနင့္ျပည့္လုိ႔နိမ္ေရ။

De burmesiske flyktningene som søkte trygghet på Askøy,vil få to måneder med gratis opplæring og veiledning hos Hop Kompetansesenter.

Askøy မာလံုျခံဳစိတ္ခ်စြာနိမ္ဖို႔ေရာက္လာကတ္ေတ ျမန္မာ ဒုကၡသည္တိအနိမ္နင့္ Hop Kompetansesenter ၏ အခမဲ့ကူညီသင္ျပလမ္းညြန္မႈကို ၂ လတိတိ ရဟိကတ္ဖို႔ျဖစ္ေတ။

Hos oss kan de få prøve seg innenfor sveisefaget.

သူရုိ ႔အနိမ္နင့္ က်ေနာ္ရို ႔ပါးမာ သံဂေဟနင့္ပတ္သက္ေတ ဘာသာရပ္ကုိႀကိဳးစားသင္ယူခြင့္ရနုိင္ေရ။

Vi skal, sammen med dem, gjøre en vurdering for å se hva de trenger og hvor langt vi kan hjelpe dem videre for å få en jobb, sier Wangen.

သူရို ႔အလုပ္ရဖို႔အတြက္ ဇာအကူအညီတိလိုလဲ၊ဇာေလာက္ၾကာၾကာက်ေနာ္ရုိ ့ကူညီဖို႔လုိအပ္ဖို ႔လဲဆိုေစာ၀္ တိ ကို က်ေနာ္ရို ႔ၾကည့္လားပါေမ။

Vi kan ikke love noe, men håper at dette kan føre til fast arbeid.

ေလာေလာဆယ္မာ က်ေနာ္ရို ႔တခုလဲ ကတိမပီးႏိုင္သိမ္းပါ၊ေယေကလဲ က်ေနာ္ရို ႔ပီးလိုက္ေတအကူ အညီ တိက အလုပ္ရေရဖက္ကိုေတာ့ဦးတည္ လားႏုိင္ လိမ့္ေမလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါေရ။

Hvis de kan gjennomføre sveiseopplæring, vil de på sikt bli en arbeidskraft som samfunnet kan bruke, legger han til.

သူရို ႔ေဒသံဂေဟလုပ္ငန္းနင့္ပတ္သက္ေတသင္ယူမႈကိုျပီးစီးေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ႏုိ္င္ေက ေဒလူ ႔အဖြဲ႔အ စည္း မာ အသံုး၀င္ေရ အလုပ္သမားတိအျဖစ္ျမင္လာကတ္လိမ့္ေမလို ့သူကဆက္ေျပာပါေရ။

Gjorde inntrykk(စိတ္မေကာင္းျဖစ္စီေရ)

I tre år har de Tun Shwe Khaing og Shwe Aye Rakhaing stått uten fast jobb.

သံုးႏွစ္လံုးလံုး ထြန္းေရႊခို္င္ႏွင့္ေရႊေအးရခုိင္ရို ့ကအလုပ္အကိုင္မဟိပဲရပ္တည္နိမ္ရေရ။

For dem har det vært en fortvilende situasjon, hvor de ufrivillig har vært avhengig av økonomisk hjelp i hverdagen for å kunne sette mat på bordet.

အလုပ္လုပ္ခ်င္ေရလူတိျဖစ္ျပီး နိစိုင္ပံုမွန္အစားအေသာက္တိရဖို႔အတြက္သူမ်ားကိုမွီခိုနိမ္ရေရသူရို ႔အတြက္ စိတ္ ပ်က္စရာအေျခအေနတခုပါပဲ။

I Askøyværingen den 15.juni uttalte de to blant annet dette:

Askøyværingen သတင္းစာမာ ဇြန္ ၁၅ ရက္နိက သူရုိ ႔ႏွစ္ေယာက္ေဒပုိင္ေျပာခကတ္ေတ။

-Livet vårt sluttet i Norge. Her er vi avhengig av hjelp, sa Rakhaing.

က်ေနာ္ရို ႔ဘ၀တိက ေနာ္ေ၀မာလမ္းဆံုးလားခယာ။ေဒမာက်ေနာ္ရို႕႔႕ကသူမ်ားတကာအကူအညီကိုပဲမွီခိုနိမ္ ရေရ။

-Vi gjør hva som helst. Vi tenker ikke på hvilke jobber vi ønsker oss, vi ønsker oss en jobb, sa Khaing.

က်ေနာ္ရို ့ကဇာအလုပ္မဆိုလုပ္ႏုိင္ပါေရ။ေမေသအလုပ္ကိုရမ လုပ္ဖုိ ့လုိ ့လဲမစို္င္းစားပါ။က်ေနာ္ရို ့ကအ လုပ္ လုပ္ ခ်င္ေစာ၀္သက္သက္ပါလုိ ့ခို္င္က ရင္ဖြင့္ထားေရ။

Uttalesene var nok til at daglig leder for Hop Kompetansesenter fikk frysninger på ryggen.

ေဒပိုင္ရင္ဖြင့္္စကားတိက Hop Kompetansesenter daglig leder အဖို ့ေနာက္ကုန္းကိုရခဲနင့္ဖ်န္းလိုက္

ပေခ်ာင္ခံစားရေရ။

-En slik historie gjør inntrykk, sier Wangen.

သူကဆက္ျပီး အဂုပိုင္အျဖစ္အပ်က္တိက က်ေနာ့ကို၀မ္းနည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္စီပါေရ။

-Det er ikke riktig at mennesker skal behøve å gå tre år uten noe tilbud, legger han til.

သံုးႏွစ္လံုးလံုး တခုလဲအလုပ္အကိုင္ကမ္းလွမ္းမႈမဟိေလာက္ေအာင္ျဖစ္ရေရဆိုေစာ၀္က မွန္ကန္ေရ လုပ္ ရပ္ မဟုပ္လုိ ့သူကဆက္ေျပာပါသည္။

I samsvar med sine instruktører ble de enige om at de ansatte ved kompetansesenteret skal gjøre det de kan for å bedre hverdagen til Rakhaing og Khaing.

သူ၏လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ဆရာတိနင့္က်န္ေရ၀န္ထမ္းတိ၏သေဘာတူညီမႈနင့္အတူခိုင္နင့္ရခုိင္ရို ႔ကိုပိုမိုေကာင္း

မြန္ေရနိရက္တိျဖစ္လာေအာင္လုပ္ပီးပါလိမ့္ေမ။

-her tar vi godt vare på folk. Vi er vant til at enkelte har behov for tett oppfølging, sier sveiseinstruktør Raymond Madsen.

ေဒမာ လူတိကိုက်ေနာ္ရို ႔ဂရုတစုိက္နင့္လုပ္ေဆာင္ပီးပါေရ။လူတေယာက္ခ်င္းစီ၏လိုအပ္ခ်က္ကိုအေသးစိပ္

ေလ့လာျပီး သင္ယူေရကိစၥရပ္တိမာ က်ေနာ္ရို ႔ေအာင္ျမင္မႈရျပီးယာလုိ ့သံဂေဟဆရာက တက္ၾကြစြာေျပာပါ သည္။

På døren til kontoret hans står det et skilt med påskriften:”If he cannot learn the way you teach.You must teach the way he learns”

သူ ႔တံခါးမ်က္ႏွာျပင္မာ ဆိုင္းပုဒ္ေရးထားေစာ၀္က အကယ္၍သင္ယူလူက သင္နည္းအတုိင္းမလုိက္ႏိုင္ေက သူလိုက္ႏိုင္နည္းလမ္းနင့္ သင္ပီးရဖုိ ့။

På topp uten teori(သီအုိရီမပါပဲ ထိတ္ဆံုးသို )

Bedriften tar på seg kostnaden på rundt 5000 kroner dagen, slik at Rakhaing og Khaing kan se om sveiseyrket passer dem.

ကုမၸဏီ၏ကုန္က်စားရိတ္က တရက္ကို ခေရာင္းေငြ ၅၀၀၀ ေလာက္ထိအကုန္အက်ခံလည္ပတ္နိမ္ျပီး ခုိင္ နင့္ ရခုိင္ရို ႔အနိမ္နင့္ သံဂေဟလုပ္ငန္း က သူရို ႔အတြက္ အဆင္ေျပေရဆိုေစာ၀္ကို ျမင္တြိႏုိင္ပါသည္။

-I løpet av ett år eller to håper vi å komme ovenpå økonomisk.

တႏွစ္ (သို ့မဟုတ္)ႏွစ္ ႏွစ္အေတာအတြင္းမာ က်ေနာ္ရို ႔၏စီးပြားေရးထိပ္ကိုေရာက္လာ လိမ့္ေမ လို႔ ေမ်ာ္ လင့္ ထားေရ။

Vi regner med å gå i pluss neste år.

ေနာက္ထပ္တႏွစ္ေလာက္ေတာ့ထပ္ျပီးႀကိဳးစားရဖုိ ့သိမ္းလုိ႔တြက္ထားေရ။

Vi tjener nok til at vi kan gjøre slikt som dette, sier Wangen, og føyer til:

-Alle er enige om at vi ønsker å forsøke å hjelpe med det vi kan.

ေဒပိုင္လုပ္ေဆာင္ဖုိ ့အတြက္ က်ေနာ္ရို ့လံုေလာက္ေအာင္လုပ္ထားျပီးယာျဖစ္ေတလို ့ ေျပာ ျပီး သူက ဆက္ လုိ႔က်ေနာ္ရို ့ေဒကိစၥကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ႀကိဳးစားျပီးကူညီၾကည့္ကတ္ဖုိ ့ကုိအားလံုးသေဘာတူထားကတ္ ျပီး ယာ။

I løpet av de to månedene vil faglig nivå og språk bli vurdert.

ႏွစ္လေလာက္အတြင္းမာ ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာအဆင့္နင့္ ဘာသာစကားကိစၥတိကိုလုပ္ေဆာင္လားဖုိ႔ျဖစ္ေတ။

Tidligere har kompetansesenteret god erfaring med å samarbeide med norsklærere, slik at språkundervisningen blir tilpasset den terminologien som sveisefaget krever.

သံဂေဟဘာသာရပ္နင့္ပတ္သက္ေတ စကားလံုးတိကို ပဲ သင္ပီးျခင္းဆိုေရ ေနာ္ေ၀ဆရာတိနင့္ပူးေပါင္းလုပ္

ေဆာင္ထားေရအေစာပိုင္းက အတြိအႀကံဳေကာင္းတိလဲ Kompetensesenter မာဟိေရ။

-Vi tilpasser oss. Vi kjenner ikke bakgrunnen deres, så i løpet av disse to månedene må vi bli kjent og se hva vi kan få til, sier Wangen.

Wangen က က်ေနာ္ရို (သူရို ့ကို)အံ၀င္ေအာင္ေတာ့လုပ္လားပါေမ။သူရို ့၏ေနာက္ခံအေျခအေန ကိုမသိ သိမ္းေကလဲ ေဒႏွစ္လအတြင္းမာေတာ့ ပေစာင္လုပ္ပီးေက အဆင္ေျပဖုိ ့လဲဆိုေစာ၀္သိႏိုင္ပါလိမ့္ေမ။

Han er adjunkt,sveiseinsturktør og daglig leder, men syntes skolen var ”pyton”.

သူက နည္းျပတေယာက္၊သံဂေဟနင့္ပတ္သက္ေတဘာသာရပ္ကိုသင္ေရဆရာ နင့္ dagliglederလဲျဖစ္ေက

လဲ ေက်ာင္းတိက(စာသင္ခန္းထဲမာသင္ၾကားရျခင္းက) တခါတေလ ေကာင္းဆိုးေရလုိ ့ယူဆလူျဖစ္ေတ။

-Jeg bygde meg opp fra null uten teoretisk bakgrunn. Alle instruktørene her har faglig bakgrunn. Teori er også viktig, men det er det praktiske som ligger til grunn. Teori forteller ikke alltid noe om virkeligheten, sier Wangen.

သီအုိရီပိုင္းဆုိင္ရာလံုး၀ အတြိအႀကံဳမဟိပဲ က်ေနာ့ကိုယ္က်ေနာ္ တည္ေဆာက္လာလူပါ။ေဒမာလုပ္နိကတ္ေတ ဆရာတိအားလံုးမာ ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ ေနာက္ခံအေၾကာင္းတိဟိကတ္ပါေရ။ေယေကလဲ လက္တြိလုပ္ေတ အ

တြိအႀကံဳတိကေတာ့အေျခခံပါ။သီအုိရီဆိုေစာ၀္ လက္တြိလုပ္ရပ္နင့္အျမဲတမ္း ကိုက္ ညီနိမ္ေစာ၀္ မဟုတ္ပါ ဟု သူ ကဆက္လက္ရွင္းျပသည္။

-Vi ønsker å motivere ungdom og voksne til å velge fagområdene våre.

လူငယ္တိကိုေရာ လူႀကီးတိကိုပါ က်ေနာ္ရို ့ ဘာသာရပ္ကိုေရြးခ်ယ္ကတ္ဖုိ ့တြန္းအားပီးခ်င္ပါေရ။

Det har dessverre ikke lykkes AV å få fatt i Tun Shwe Khaing og Shwe Aye Rakhaing.

စိတ္မေကာင္းစြာနင့္ပဲ AV အနိမ္နင့္ ထြန္းေရႊခုိ္င္ နင့္ေရႊေအးရခုိင္ရို ႔ကို(ေယ့ပိုင္စိတ္၀င္စား လာ ေအာင္) မ လုပ္ ပီးလိုက္နိုင္ပါ။

FÅR TILBUD:Andre Hirzel(42) tar fagprøven som industrimekaniker. Hop Kompetansesenter tilbyr Tun Shwe Khaing og Shwe Aye Rakhaing en gnistrende hverdag, i først omgang i to måneder.

ကမ္းလွမ္းမႈရ---Andre Hirzel(42) က စက္ရံုစက္ျပင္ဘာသာရပ္၏ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာစစ္ေဆးမႈကို ခံယူ နိမ္ပံု။ ထြန္းေရႊခုိ္င္ နင့္ေရႊေအးရခုိင္ရုိ ့ကို Hop Kompetensesenter က ပထမ ပိုင္းႏွစ္လကို သံဂေဟနင့္ ပတ္ သက္ လုိ ့(သင္ယူဖို ့)ကမ္းလွမ္းထားေရ။

Monday, September 7, 2009

ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤါလီကုလားမ်ား သတ္ျဖတ္မႈျပဳျပန္

႐ိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံဘဂၤလီကုလားမ်ားသည္ရခိုင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာ၊ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ျမန္မာ
တိုင္းရင္းသားမ်ားကိုမၾကာခဏသတ္ျဖတ္မႈျပဳတတ္ၾကရာယခုတဖန္ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ဖံုညိဳလိပ္္ေက်းရြာ
အုပ္စု၊ရွရွားေတာင္ရြာတြင္ရခိုင္လူမ်ဳိးဇနီးေမာင္ႏွံတို႔အားသတ္ျဖတ္မႈတစ္ခုထပ္မံျဖစ္ပြားခဲ့သည္။
ျဖစ္ပြားပံုမွာ၁၉.၈.၂၀၀၉ ေန႔ကဦးစိန္ေရႊေမာင္ႏွင့္ဇနီးတို႔အားဘဂၤလီမူဆလင္ကုလားခုႏွစ္ေယာက္က၀ို္င္း
၀န္းခုတ္ထစ္ၿပီးေငြတစ္သိန္း၊ေရႊႏွစ္က်ပ္ခြဲကိုယူေဆာင္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ဓါးျဖင့္ခုတ္ထစ္ခံရေသာဒဏ္
ရာေၾကာင့္ဦးစိန္ေရႊေမာင္ႏွင့္ ဇနီးတို႔ႏွစ္ဦးစလံုးဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာ ရရိွသြားၾကသည္။
ညီညီစံ
ျပန္ၾကားေရးတာ၀န္ခံ
မ်ိဳးေစာင့္အုပ္စု(ဂ်ပန္)

Saturday, September 5, 2009

အြန္လိုင္းေပၚကဟာသမ်ား(၁)

"ေဖေဖ ၊ သားေက်ာင္းစာကုိ ကူပါဦး ၊ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ဘာလဲတဲ့ "
ေမာင္ျဖဴစင္က သူ႔ဖခင္အား အကူအညီေတာင္းလုိက္သည္။
ဖခင္က…" ေအးသားသားသေဘာက္ေပါက္ေအာင္အတုိခ်ဳပ္ရွင္းျပမယ္။ေဖေဖက ပုိက္ဆံ
ရွာၿပီး အိမ္ယူလာတယ္၊ေဖေဖ့ကုိ အရင္းရွင္လုိ႔ ေခၚႏုိင္တယ္။သားေမေမက ဒီပုိက္ဆံေတြ
ကုိ စနစ္တက် စီမီခန္႔ခြဲၿပီးသုံးစြဲတယ္။ဒါ့ေၾကာင့္သားေမေမကုိအစုိးရလုိ႔ေခၚႏုိင္တယ္။ေဖေ
ဖတုိ႔ကသားကုိျပဳစုေစာင့္ေရွာက္တယ္။ဒါ့ေၾကာင့္သားကုိ ျပည္သူလုိ႔ေခၚရမယ္။သားရဲ့ ညီ
ေလးကုိၾကေတာ့ အနာဂတ္လုိ႔ေခၚရမယ္၊ ရွင္းရဲ့လားသား ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရးပဲ။ "
အဲဒီလုိနဲ႔ ညလယ္သန္းေခါင္းယံအခ်ိန္တြင္ေမာင္ျဖဴစင္ေလးသည္။ကေလးငုိသံၾကားသျဖင့္
သြားၾကည့္ရာ သူ၏ညီေလးမွာ အႏွီးထဲတြင္အညစ္အေၾကးမ်ား(ခ်ီး)ေပက်ံေနသည္ကုိေတြ႔
ရသည္။အဲဒါနဲ႔ သူဟာသူ႔အေဖ နဲ႔ အေမအိမ္ခန္းသုိ႔တခါးဖြင့္၀င္ၾကည့္ရာမိခင္တစ္ေယာက္
တည္း အိပ္ေမာက်ေနသည္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။ဒါနဲ႔ေမာင္ျဖဴစင္ေလးဟာမိခင္ကုိလႈပ္ႏုိး
ေသာ္လည္းမႏုိးသျဖင့္အိမ္ေဖာ္မေလးရဲ့ အခန္းကုိ၀င္ၾကည့္ရာအိမ္ေဖာ္ႏွင့္အတူဖက္လ်က္
အိပ္ေနေသာဖခင္ကုိေတြ႔လုိက္ရတယ္။ဒီလုိနဲ႔ေမာင္ျဖဴစင္ေလးဟာေဒါသထြက္ၿပီးအိပ္ခန္း
သုိ႔ ျပန္သြားေလသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ေက်ာင္းသုိ႔ေရာက္သည့္အခါမွာ....
" ဆရာမ က်ေနာ္ ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္း နားလည္ၿပီလုိ႔ ထင္ပါတယ္ "
"ေမာင္ျဖဴစင္ရယ္၊ေတာ္လုိက္တဲ့ကေလးေလးကြယ္၊တစ္တန္းလုံးသိေအာင္ရွင္းျပပါကြယ္"
ဒီလုိနဲ႔ ေမာင္ျဖဴစင္ေလးဟာ ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္းကုိ ဆရာမႏွင့္ သူ႔အခန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္း
စာသင္သားေတြကုိေျပာျပလုိက္တာက…။
"အလုပ္သမားလူတန္းစားဟာအရင္းရွင္နဲ႔ ေဖာက္ျပန္ေနတယ္၊အစုိးရကေတာ့အိပ္ေနတာ
ပဲ။ျပည္သူကုိ လုံး၀ ပစ္ထားတယ္၊ အနာဂါတ္ဟာလဲ ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနတာပဲ "

ဒီဟာသေတြကို မွ်ေ၀ေပးတဲ့ညီေလး ခိုင္ျမတ္စိုး ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ျပည္သူေတြရယ္ေမာရင္းနင့္ဘ၀အေမာေတြျပယ္ႏိုင္ၾကပါေစ။

Sunday, August 30, 2009

ဒုကၡေပးလွ်က္ရွိေသာ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ စစ္တေကာင္းသားမ်ား(နိဂံုးပိုင္း)

ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဥပေဒသည္ထုိႏုိင္ငံ၏လံုျခံဳေရး၊ႏုိင္ငံေရး၊စီးပြားေရးအတြက္ႏုိင္ငံတုိင္း
တြင္ ထားရွိေသာ ဥပေဒတစ္ရပ္(၀ါ)ကာကြယ္ထားေသာ ''ဒိုင္း'' ျဖစ္ပါသည္။ မိမိႏုိ္င္ငံအတြင္းသို႔ အေၾကာင္း
အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္၀င္ေရာက္လာေသာဧည္သည္မ်ားကုိ ကာကြယ္တားဆီးရန္ အစိုးရတုိင္း၊ တုိင္းရင္းသားတုိင္း
တြင္တာ၀န္ရွိပါသည္။ထိုကဲ့သို႔ကာကြယ္တားဆီးေနသည့္ၾကားကပင္ေမာင္ေတာ၊ဘူးသီးေတာင္၊ရေသ့ေတာင္
ျမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ (၈၀)ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ စစ္တ ေကာင္းသား ကုလားမ်ား လႊမ္းမိုးသြားၿပီျဖစ္ပါသည္။ ယခင္က
ေမာင္ေတာၿမိဳ႕တစ္ခုတည္းမွာပင္ ရခိုင္ရြာေပါင္း(၁၉၂)ရြာရွိခဲ့ ရာယခုတစ္ရြာမွမရွိေတာ့ပါ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳး
မ်ိဳးျပ၍စဥ္ဆက္မျပတ္က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လွ်က္ရွိေနသည္ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံ သားတုိင္း စိတ္မေကာင္းႀကီးစြာ
ျဖင့္ယူက်ံဳးမရျမင္ေတြ႔ေနရပါသည္။
ဤမွ်ေလာက္လိႈင္းလံုးႀကီးပမာ၀င္ေရာက္လွ်က္ရွိေနၾကေသာစစ္တေကာင္းသားကုလားမ်ားကုိ"မခ်စ္ေသာ္
လည္းေအာင့္ကာနမ္း" ဆိုသလိုလူသားအခ်င္းခ်င္းစာနာေထာက္ထား၍ ျမန္မာႏုိင္ငံအစိုးရသည္ခိုလံႈနားေန
ခြင့္ေပးထားခဲ့ပါ သည္။ကမၻာေပၚတြင္ဤမွ်ေလာက္သေဘာေကာင္းေသာ ႏိုင္ငံရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ ယခုတ
ေလာ က်ီးအာသလိုအာေနၾကေသာ ႏုိင္ငံအခ်ိဳ႕သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံႀကံဳေတြ႔ရေသာ အခက္အခဲကုိ သူတို႔မသိ၍
မဟုတ္ပါ။လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားရန္ဟူ ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မူတစ္ခုတည္းႏွင့္ျပႆနာတစ္ခုကုိ
ေျဖရွင္းရန္လံုေလာက္မႈမရွိေသးပါ။
ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံအတြင္းဤမွ်မ်ားျပားစြာ၀င္ေရာက္လွ်က္ရွိၾကေသာႏုိင္ငံျခားသားအေရအတြက္သည္ ေဒသခံ
ႏိုင္ငံ အတြက္ မည္မွ်အႏၱရာယ္မ်ားေၾကာင္း ယေန႔ကမၻာ့ျဖစ္ရပ္အမ်ိဳးမ်ိဳးဒုကၡအဖံုဖံုက သက္ေသျပလွ်က္ရွိပါ
သည္။သာဓကအခ်ဳိဳ႕ေဖာ္ျပပါမည္။ စကၤာပူကၽြန္းသည္မေလးရွားႏုိင္ငံ၏အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ ၿဗိတိ
သွ်အစိုးရ သည္ တရုတ္လူမ်ိဳးႏွင့္အိႏိၵယႏုိင္ငံသားမ်ားကုိ ဥပေဒမဲ့အတားအဆီးမရွိ၀င္ေရာက္ခြင့္ေပးခဲ့သည္။
မေလးလူဦးေရး အနည္းအငယ္သာရွိေသာစကၤာပူကၽြန္းတြင္မေလးႏုိင္ငံကုိလြတ္လပ္ေရးေပးေသာအခါက်န္
ႏုိင္ငံျခားသားအမ်ားစုျဖစ္ေသာ တရုတ္ႏွင့္ ကုလားမ်ားကမေလးရွားႏွင့္ပူးေပါင္းရန္သေဘာမတူခဲ့ပါ။ေနာက္
ဆံုးအမိႏုိင္ငံမေလးရွားသည္စကၤာပူကၽြန္းကုိလက္လြတ္ခဲ့ရပါသည္။
ၿဗိတိသၽွ်အစိုးရသည္ သူတို႔ေနလွ်က္ရွိေသာ ၿဗိတိသွ်ကၽြန္းကုိ စကၤာပူကၽြန္းပံုစံမ်ုိဳးမည္သည့္အခါမွ ျပဳက်င့္လိမ့္
မည္မဟုတ္ပါ။အလားတူလဘက္စုိက္ပ်ဳိးရန္၀င္ေရာက္လာခဲ့ၾကေသာအိႏၵိယႏိုင္ငံသားတမီး(လ္)လူမ်ုိဳးမ်ား
သည္ သီရိလကၤာကၽြန္းေျမာက္ပိုင္းကုိ ''တုိက္ဂါး'' ဟူေသာ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အစည္းအမည္ျဖင့္ကုိယ္ပုိင္အုပ္
ခ်ဳပ္ခြင့္ေတာင္း၍တုိက္ပြဲ၀င္လွ်က္ရွိေနၾကသည္မွာအမ်ားအသိပင္ျဖစ္သည္။ အလားတူထုိင္းႏုိင္ငံသည္အစဥ္
အလာအရ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံျဖစ္သည္။
ယခုအခါထုိင္းႏုိင္ငံ၏ေတာင္ပုိင္းေဒသကုိမူဆလင္မ်ားကခြဲထြက္အ ေရးဆုိ၍ေတာင္း ဆုိေန ၾကၿပီးျဖစ္္သည္။
ကမၻာေပၚတြင္ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံဟု အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ ႏုိင္ငံနယ္နမိတ္သည္အဓိကမဟုတ္ပါ။ ယင္းေနရာ
ယင္ေဒသတြင္ ေနထုိင္လွ်က္ရွိေသာ လူနယ္နိမိတ္ သည္သာလွ်င္ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏နယ္နိမိတ္အစစ္အမွန္ျဖစ္
တတ္ေၾကာင္း မ်ားစြာအေလးထားဆင္ျခင္အပ္ေပသည္။
ထုိ႕ေၾကာင့္ျမန္ႏုိင္ငံအစုိးရ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာန၏ ေဆာင္ပုဒ္တစ္ခုမွာေျမမ်ဳိ၍လူမ်ဳိးမေပ်ာက္၊လူမ်ဳိမွလူ
မ်ုိဳးေပ်ာက္မည္ ဟု ရုံးရွိနံရံတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားရွိသည္မွာ ျမန္မာအမ်ဳိးသားတိုင္း အေလးထားအပ္ေသာေဆာင္
ပုဒ္တစ္္ခုျဖစ္ပါ သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံေရာက္ စစ္တေကာင္းသား ကုလားမ်ားသည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရလာ၍ ဖဆပလေခတ္ကာလတြင္ ရခုိင္ေဒသကုိအမ်ားဆုံးဒုကၡေပးေသာလူမ်ဳိးစုျဖစ္လာပါသည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္
ကာလအတြင္း ၿဗိတိသွ်တပ္မ်ား ဆုတ္ခြာ၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရား ပ်က္ျပားေနခ်ိန္တြင္ အခြင့္ေကာင္းယူ၍
ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါးအလြန္ပင္ ထၾကြေသာင္းၾကမ္းခဲ့ပါသည္။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕တြင္အေရးပုိင္ဦးေက်ာ္ခုိင္
အသတ္ခံရပါသည္။ ေမာင္းေတာ ၿမိဳ႕သရီကုန္းေေက်းရြာတြင္အလုပ္ကိစၥႏွင့္အသြားနယ္ပုိင္ ္ဦးထြန္းဦးအ
သတ္ခံခဲ့ရသည္။
ကမၻာေပၚတြင္ စံတင္ရေလာက္ေအာင္ ရက္စက္မႈတစ္ခုကုိဤေဆာင္းပါးတြင္ ေဖာ္ျပပါမည္။ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္
ေမာင္ေတာၿမိဳ႕မွေျမတုိင္စာေရးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးကၽြန္ေဒါင္းႏွင့္ဦးေမာင္ေမာင္ဦးတုိ႕သည္ မဂၤလာဦးေက်းရြာ
သိုိ႕အသြားမူဂ်ာဟိမ္းသူပုန္ေခါင္းေဆာင္ကာဆိမ္းတုိ႔အဖြဲ႕က ဖမ္းဆီး၍ နားရြက္၂ဖက္ႏွင့္ႏွာေခါင္းထိပ္ဖ်ားမ်ား
ကုိအရင္းမွေန၍မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဘလိတ္ဓားႏွင့္ လွီး၍ျပန္လႊတ္လုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။မူဂ်ာဟိမ္းသူပုန္ေခါင္း
ေဆာင္ကာဆိမ္းအျပင္ဇာဖာဟူဆိမ္း၊ဒူဒူမ်ား၊အုိ၀င္အူလာတုိ႕သည္တစ္ဗုိလ္က် တစ္ဗုိလ္တက္ႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္း
(၄၀)ေက်ာ္ေျမလွန္စနစ္သုံး၍ယုတ္မာရက္စက္စြာ လူေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ကုိသတ္ျဖတ္ခဲ့သည္။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ကာလအတြင္း လက္နက္ကုိင္ ေသာင္းက်န္း၍တစ္ဖုံ ႏုိင္ငံေရးစင္ျမင့္ေပၚတက္၍
တဖုံ၊အမ်ိဳးအေၾကာင္းျပၿပီး ေတာင္းသင့္ မေတာင္းသင့္ျဖစ္ႏုိင္၊မျဖစ္ႏုိင္ မစဥ္းစားဘဲလြတ္လပ္ေသာ ကုိယ္ပုိင္
အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အထိပင္ လက္ရဲဇက္ရဲ ေတာင္းဆိုလာၾကသည္။
၁၉၅၀ ခုႏွစ္ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္အလယ္သန္ေက်ာ္ညီလာခံမွေတာင္းဆုိခဲ့ၾကေသာအခ်က္မ်ားမွ (၁၂) ခ်က္ကုိ
အႏွစ္ခ်ဳပ္ေဖာ္ျပရလွ်င္ရခုိင္နယ္ေျမ ေျမာက္ပုိင္းကုိ​ မူဆလင္သီးျခားျပနယ္ထူေထာင္ရန္(ဆုိလုိသည္မွာ
ေမာင္ေတာ၊ဘူးသီိးေတာင္၊ ရေသ့ေတာင္ ၿမိဳ႕နယ္အထိကုိ ဆုိလုိသည္)။ရခုိင္ျပည္နယ္ ေတာင္ပုိင္းကုိ ရခုိင္ႏွင့္
မူဆလင္ ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္းစီအခြင့္အေရးတန္းတူေပးရမည္ဟု ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကသည္။

သူတို႕ႏွင့္ထုိက္တန္ေသေခ်ပေျပာဆုိရန္စကားလုံးပင္ရွာ၍မရပါ။ေနစရာမရွိ၍သနား၍အိမ္ေပၚေခၚတင္ထား
သည္။ထမင္း၀လာေသာအခါအိမ္ကုိအပုိ္င္စီးခ်င္၍ အိမ္ရွင္ကုိႏွင္ခ်သည္ႏွင့္လာတူသည္ဟုေျပာရပါမည္။
တင္ျပရန္ ေနာက္တစ္ခ်က္ က်န္ပါေသးသည္။ စစ္တေကာင္းသား ကုလားမ်ားျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းသုိ႕၀င္
ေရာက္၍ အေျခခ်လာသည္မွာ ႏွစ္ ၅၀ မေက်ာ္ေသးပါ။ သမုိင္းမွတ္္တမ္းမ်ားက သက္ေသထူလ်က္ရွိပါသည္။
ဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)ေဒသတြင္ရခုိင္မ်ားအေျခခ်ေနထုိင္လာခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ပင္ေက်ာ္လြန္လာ
ခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။

ယေန႔အထိမည္သည့္ရခုိင္သားကမွဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)ေဒသမွရခုိင္ေဒသခြဲထြက္ရန္ေတာင္းဆုိမႈေလသံပင္မၾကား
ဘူးပါ။ ဤကိစၥကုိျျမင္တတ္ရန္ လြန္စြာအေရးႀကီးပါသည္။ရခုိင္မ်ားသည္ ဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)ေဒသတြင္ႏွစ္ေပါင္း
ေထာင္ခ်ီၾကာခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္းနယ္ေျမပုိင္ဆုိင္မႈဧရိယာတစ္လကၼကုိမွ လုိခ်င္မက္ေမာမႈမရွိခဲ့ပါ။

ဗုဒၵုဘာသာျျမန္မာလူမ်ဳိးပီပီလူမ်ဳိးဂုဏ္၊ဇာတိဂုဏ္ကုိသာထိန္းသိမ္း၍ေအးအတူပူအမွ်လက္တြဲ၍ေနထုိင္လာ
ခဲ့ၾကပါသည္။ရခုိင္အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္သည္ စစ္တေကာင္းသူတစ္အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကုိလုံး၀စိတ္မ၀င္စား
သလုိ ရခုိင္အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္သည္လည္း ႏွစ္ ၁၀၀ အတြင္းမွာကုလားအမ်ိုဳးသ မီးတစ္ဦးႏွင့္ ေျခေခ်ာ္
လက္ေခ်ာ္ပင္မရွိခဲ့ပါ။မည့္သည့္ႏုိင္ငံမွာတြင္မဆုိနယ္စပ္ျခင္းထိစပ္ေနေသာေဒသတြင္ကျပားမ်ားရွိၾကသည္မွာ
ဓမၼတာဟုပင္ဆုိုရုိးစကားရွိခဲ့ေသာ္လည္းဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)တြင္ရခုိင္မူဆလင္ကျပားမတစ္ေယာက္မွမရွိသည္မွာ
အံ့ၾသစရာအလြန္ပင္ေကာင္းပါသည္။

လူမ်ဳိးမတူ ဘာသာမတူေသာ္လည္း တစ္ေျမတည္းေန တစ္ေရတည္းေသာက္ၾက၍အတူတကြေနၾကသည္မွာ
အလြန္ပင္ခ်စ္စရာေကာင္းေသာဓေလ့တစ္ခုကိုေတြ႕ျမင္ႏုိင္ပါသည္။သာဓက တစ္ခုကုိ ထုတ္ႏႈတ္တင္ျပမည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ကပင္း၀ါသားရခုိင္ပြဲစားႀကီးဦခ်ီစားရွီ ()ေက်ာင္းကန္ဘုရား၊ေရတြင္းေရကန္အပါ
အ၀င္အထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကုိ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့ဘူးပါသည္။ေက်ာင္းအမည္မွာ The Ramu KheSa Rhee English High School ဟု အမည္တပ္ေခၚေ၀ၚေစခဲ့ပါသည္။

ယင္းေက်ာင္းသည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္အနည္းငယ္ခန္႕က မီးေလာင္သြားခဲ့ရာဘဂၤါလားေဒ့-(ခ်္) အစုိးရကအသစ္
ေဆာက္လုပ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ေက်ာင္းအမည္ကုိ ေျပာင္း၍ RamuGovernment High School ဟုအမည္ေျပာင္းခဲ့
ပါသည္။ထုိအခါရာမူၿမိဳ႕တြင္ေနထုိင္ၾကေသာကုလားမ်ားကဦးခ်ီစားရွီ၏အမည္ကုိမေဖ်ာက္ဖ်က္ပါနဲ႔သူ႔ေက်းဇူး
အလြန္ႀကီးမားပါတယ္ ေက်ာင္း၏အမည္ကုိ ယခင္နာမည္ထားေပးဟုဆႏၵျပေတာင္းဆုိခဲ့၍အစုိးရကပင္လုိက္
ေလ်ာ၍ ယခင္နာမည္ေဟာင္းကုိ ျပန္ေျပာင္း၍ေပးခဲ့ရသည္။

ဤမွ်အထိပင္ ဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)တြင္ ေနထုိင္ၾကေသာရခုိင္ မ်ားႏွင့္ ေဒသခံလူမ်ားမွာတစ္ေသြးတည္းတစ္သား
တည္းအတူတကြေနထုိင္လ်က္ရွိၾကသည္ကုိ ရခုိင္ျပည္နယ္ေရာက္စစ္တ ေကာင္းသားမ်ားကနမူနာယူသင့္ပါ
သည္။ဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)ေရာက္ရခုိင္အေနာက္သားမ်ားႏွင့္ ရခုိင္ေရာက္စစ္တေကာင္း သားမ်ား၏ ျပဳမူခ်က္
သည္ အထက္တြင္ေရးျပခဲ့သလုိ မုိးႏွင့္ေျမလုိ ကြာျခားပါသည္။

အက်ယ္မေရးေတာ့ပါ။ ျမန္မာေရာက္မူဆ လင္မ်ားကတစ္ဘက္သတ္အႏုိင္ယူမႈေၾကာင့္ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး
မ်ားစြာနစ္နာခဲ့ရ၍ဘာသာကြဲလူမ်ဳိးျခားအမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္အိမ္ေထာင္ျပဳေသာ ဗုဒၶ ဘာသာ၀င္မိန္းမမ်ား၏
တစ္ဖက္သက္နစ္နာခ်က္မ်ားကုိ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ဗုဒဘာသာ၀င္မိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္အေမြဆက္ခံမႈ
အက္ဥပေဒကုိျပ႒န္းၿပီးအကာအကြယ္ေပးခဲ့ရသည္အထိ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရက လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။


ေနာက္ထပ္အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကုိ တင္ျပပါမည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက ၿဗိတိသွ်ေရတပ္စခန္းျဖစ္ေသာ
စကၤာပူ ကၽြန္းကုိ ဂ်ပန္မ်ားသိမ္းပုိက္ၿပီးေနာက္ပုိင္း ျမန္မာႏုိင္ငံေရာက္ကုလား(၄) သိန္းေက်ာ္ခန္႔ကေလးတစ္
မူးလမ္းေၾကာင္းမွတဆင့္ မိႏုိင္ငံ အိႏၵိယသုိ႕ခုိလႈံခဲ့ရပါသည္။ႏုိင္ငံျခားသားတစ္ဦးသည္မည္မွ်ပင္ႏွစ္ပရိေစၦဒ ၾကာေညာင္း၍ အေ၀းေရာက္ေနထုိင္ေစကာမူ သူတုိ႕၏ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္အမိေျမ(ဘူမိနက္သန္ေျမ)ကုိစိတ္
ထဲေဖ်ာက္ဖ်က္၍ မရပါ။ အေရးႀကဳံ၍လူူတစ္ေယာက္ဒုကၡေရာက္လာလွ်င္အေမလဲ အေမဘယ္မွာလဲ(ကုလား
လုိ အုိမာဟုအေမ့ကုိတၾကရစၿမဲပါ။ ျမန္မာျပည္ေရာက္ကုလားအမ်ဳိးသားအေရးႀကဳံ၍အိႏိၵယသုိ႕ျပန္ၾကသလုိ
ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီ၍ေနထုိင္လာၾကၿပီျဖစ္ေသာဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)ေရာက္ရခုိင္သားမ်ားသည္လည္းအမိျမန္မာ
ႏိုင္ငံသုိ႕ျပန္လာၾကရမည္သာျဖစ္ပါသည္။

ဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)ေရာက္ရခုိင္သား(အေနာက္သား)မ်ားအခ်ိ္န္မေရြးျမန္မာႏုိင္ငံသို႕ျပန္လာ၍ရပါသည္။သားသမီး
မ်ားအေ၀းေရာက္ေနေသာ္လည္းအေျခအေနမလွ၍ျပန္လာခဲ့ေသာအခါ မိဘသည္အိမ္ျပန္လာေသာသား
သမီးကုိ ႏွင္ခ်ရုိးထုံးစံမရွိပါ။အခ်ိန္မေရြးမိဘမ်ားကခရီးဦႀကဳိဆုိလွ်က္ လက္ခံရစၿမဲပင္ျဖစ္ပါသည္။

ဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)ႏုိင္ငံတြင္ လူဦးေရ သန္း ၁၄၀ ေက်ာ္ရွိပါသည္။ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မွအေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး
ေၾကာင့္၀င္ေရာက္လာေသာ စစ္တေကာင္းသားကုလား(သူတုိ႕အေျပာရုိဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိး) ဦးေရေသာင္းဂဏန္း
သည္ ပင္လယ္သမုဒၵရာထဲက်လာေသာအပ္တစ္ေခ်ာင္းထုထည္ပမာဏေလာက္သရွိပါသည္။လူလွ်ံက်လာ၍
ျပည္သူမ်ားဒုကၡေရာက္စရာအေၾကာင္း မျမင္ပါ။

ျမန္မာႏုိင္ငံ အစုိးရကအေ၀းေရာက္ေနေသာ နုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္ထုတ္ျပန္ထားေသာဥပေဒတစ္ခု
ကိုေအာက္တြင္ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။

ျပည္္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ
လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာန
မွ
ဦးဘဆုိင္
လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးမင္းႀကီး
ရန္ကုန္၊ျမန္မာျပည္
သုိ႕
လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအရာရွိအားလုံး(အိႏိၵယအပါအ၀င္)
ရက္စြဲ၊၁၉၄၈ ခု၊ ဧၿပီလ(၃) ရက္
(ရန္ကုန္)
အေၾကာင္းအရာ ။ ။ ျမန္မာတုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ေျပာင္းေရႊ႕လာသူရခုိင္ဗုဒဘာသာ၀င္မ်ားအားလူ၀င္မႈဥပေဒ
ႏွင့္ႏုိင္ငံသား ဥပေဒအရ ေလွ်ာက္ထားျခင္းမွကင္းလြတ္ခြင့္ျပဳေပးပါရန္ကိစၥ

၁။အထက္အေၾကာင္းအရာပါကိစၥႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍လက္ရွိျမန္မာႏုိင္ငံ၏ဖြဲ႕စည္းပုံဥပေဒအရ၊ျမန္မာတုိင္းရင္းသား
မိဘ(၂) ပါးမွေမြးဖြားလာသူတုိင္းသည္မည္သည့္အရပ္ေဒသတြင္ေမြးဖြားေစကာမူလ၀င္မႈဥပေဒအပုိဒ္(၅)
(က)ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ၁၉၄၈ခုႏွစ္ဇန္န၀ါရီလ(၁၀)ရက္ေန႕ထုတ္ေ၀ေသာအမိန္႕ေၾကျငာခ်က္(၅)အရ
ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႕ခြင့္ျပဳခ်က္(သုိ႔မဟုတ္) မွတ္ပုံတင္ကဒ္ျပားမ်ား တစ္စုံတစ္ရာမလုိပဲ လြတ္လပ္စြာ၀င္ေရာက္ႏုိင္
သည္။သုိ႔လင့္ကစား၊အဆုိပ္လူထုမ်ား၀င္ ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ေရလမ္းခရီး၊ေလလမ္းခရီးတုိ႕မွသြားေရးလာေရး
အဆင္ေျပရန္ သက္ေသခံကဒ္ျပားတစ္ခုထုတ္ေပးရန္လုိ အပ္ပါသည္။

၂။ေပးပုိ႕ထားသည့္နမူနာသက္ေသခံကဒ္ျပားမ်ားကား ျမန္မာတုိင္းရင္းသား(ရခုိင္္လူမ်ဳိး)မ်ား၏ေလွ်ာက္ထား
ခ်က္အရ ထုတ္ေပးရမည္။အဆုိပါကဒ္ျပားမ်ားမွာ ရုိက္ေနဆဲျဖစ္၍ပုိ႕ေပးမည္ျဖစ္ပါသည္။

၃။ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကေသာ အဆုိပါလူမ်ဳိးမ်ားသည္ဘဂၤလားတြင္ေမြးဖြားၿပီးအိႏိၵယ၊ပါကစၥတန္၌ေနထုိင္ၾကသူ
မ်ားျဖစ္ လင့္ကစားျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဥပေဒအရ သံသယကင္းရွင္းစြာျမန္မာႏုိင္ငံသားျဖစ္သည့္လူမ်ဳိးဆုိင္ရာ
ျမန္မာတုိင္းရင္းသားအျဖစ္ငုတ္လွ်ုိဳးေနခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအစုိးရအေနျဖင့္ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံရွိရခုိင္
ဗုဒၶဘာသာမ်ားကုိျမန္မာ့တုိင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္ မွဆင္းသက္လာမ်ားျဖစ္သည္ဟု အသိအမွတ္ျပဳထားသည္ျဖစ္
၍ထုိသူတုိ႔အားႏွစ္ျပည္ေထာင္သားအျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳထားသည္။ထုိလူတုိ႕သည္မိခင္ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ေျပာင္း
ရႊ႕လာသည္ရွိေသာ္ထုိေဒသ၏တုိင္းရင္းသားျဖစ္သည္ အလုိေလ်ာက္ပေပ်ာက္ၿပီးလွ်င္ျမန္မာတုိင္းရင္းသား
အျဖစ္အလုိေလွ်ာက္ျဖစ္လာရသည္။၄င္းတို႕အားေသခ်ာက်နစြာစစ္ေဆးၿပီး ဘဂၤလားမွျပန္လာေသာရခုိ္င္
ဗုဒၶဘာသာမ်ားအာသက္ေသခံကဒ္ျပားမ်ား ထုတ္ေပးရန္ျဖစ္သည္။
၄။တစ္စုံတစ္ဦးအတြက္ကုိမဆုိပါ ျမန္မာတုိင္းရင္းသားေလွ်ာက္မႈကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍သံသယတစ္စံုတစ္ရာ
ေပၚေပါက္ ခဲ့ေသာ္ထုိကိစၥမ်ားကုိလူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာနမွညႊန္ၾကားထားသည့္သံသယျပစ္မႈဆုိင္ရာ
ညႊန္ၾကားခ်က္အတုိင္းလူ၀င္မႈဌာနမွဆုံးျဖတ္ရမည္ျဖစ္သည္။
(ပုံ)
(ဘဆုိ္င္)
လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးမင္ႀကီး
ရန္ကုန္၊ျမန္မာျပည္
မိတၱဴကုိ-
-အတြင္း၀န္ နုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန၏ ၂၆-၁၂-၄၇ ေန႕ရက္စြဲပါ စာအမွတ္အမ္အပ္ဖ္ေအ
၄၇ အေရး ေဆာင္ရြက္ ႏုိင္ရန္ ေပးပုိ႕ပါသည္။
-ခရုိင္ရဲ၀န္ေထာက္( ႏုိင္ငံျခားစုံစမ္းေရး) မႈခင္းစုံစမ္းေရးဌာန
-လူ၀င္မႈအရာရွိမ်ားႏွင့္ စစ္ေဆးေရးမွဴးမ်ား
၀င္းတင္၊ လ-၀-က

မိတၱဴမွန္
၁၉၈၇ ခုႏွစ္ နဂါးမင္းစစ္ဆင္ေရးကာလ တြင္ အိမ္ေထာင္စုေပါင္း ၂၅၉၀အိမ္ေထာင္လူဦးေရ၁၅၆၆၀၀ ကုိ
မိခင္ႏုိင္ငံဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)သို႕ျပန္ပုိ႕ခဲ့ပါသည္။မိခင္ႏုိင္ငံကလက္မခံခဲ့ပါ။အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိေထာက္ထား၍
ဟသၤာစီမံကိန္းျဖင့္(၁၇)ႀကိမ္တို္င္တိုိင္တရား၀င္ျပန္လည္လက္ခံခဲ့ရာ(၂)ဆမကမ်ားလာသည္ကုိထုိေဒသတြင္
ေနထုိင္သူမ်ားပုိ၍သိပါသည္။
ထုိေၾကာင့္သူတို႕အေျပာအရ ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္၊ ရေသ့ေတာင္၊ စစ္ေတြၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ေနထုိင္လ်က္ရွိ
ၾက ေသာ ဂုိဟင္ဂ်ာမ်ားကုိ ျမန္မာအစုိးရကေမာင္းထုတ္လုိက္သည္ထားပါဦး။ သူတို႕မိခင္နုိင္ငံဘဂၤါလား
ဒ့(ခ်္)အစုိးရသည္မည့္သည့္နည္းႏွင့္ပင္ျပန္ေရာက္လာသည္ျဖစ္ပါေစအမိအဘႏွင့္တူေသာႏုိင္ငံအစုိးရသည္
လက္္မခံႏိုင္စရာေၾကာင္းမရွိ္ပါ။
ေမာင္းထုတ္လုိက္ေသာျဖစ္ရပ္ကနံပါတ္(၂)ပါ မိခင္ႏုိင္ငံအစုိးရကလက္ခံရမည္မွာနံပါတ္(၁)ျဖစ္ပါသည္။အမိ
ႏိုင္ငံက လက္မခံ၍ ရုိဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္မ်ားေနစရာမရွိ ဒုကၡဘာေၾကာင့္ေရာက္ေနရသည္ကုိ ပထမဆုံးေတြး
ေခၚေမွ်ာ္ျမင္တတ္ရန္လြန္စြာအေရးႀကီးေသာအခ်က္တစ္ခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးစုတြင္-
-ဘာသာတူ
-စကားတူူ
-ယဥ္ေက်းမႈတူ အမိႏုိင္ငံရွိပါသည္။ ႏုိင္ငံမဲ့လူမ်ဳိးစုမဟုတ္ပါ။

ႏွစ္ေပါင္း ၁၉၄၈ ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႕ ႏုိင္ငံမဲ့ျဖစ္ေနေသာဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားပင္ေနာက္ဆုံးသူတို႕နယ္ေျမသုိ႕ အမွန္တကယ္
ေရာက္လာခဲ့ေသာ သာဓကရွိပါသည္။ရခုိင္ျပည္နယ္ေရာက္ ရုိဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ျမန္မာႏုုိင္ငံတြင္ေနထုိင္ၾက
သည္မွာသူတတို႕အ
ေျပာ၊အဖက္ဖက္က အဆင္မေျပလွ်င္ အမိႏုိင္ငံ ဘဂၤလားေဒ့(ခ်္) သုိ႕ျပန္ရုံသာရွိပါသည္။မေလးရွား၊ ထုိင္း၊
အင္ဒုိနီရွုားႏုိင္ငံမ်ားသုိ႕ေရးလမ္းခရီးျဖင့္သက္စြန္႕ဆံဖ်ားထြက္လာစရာအေၾကာင္းမရွိပါ။တတိယကမၻာရွိႏုိင္ငံ
တစ္ႏုိင္ငံသုိ႕ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ခုိလႈံခြင့္ေတာင္းရန္အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ိဳးျပၿပီး ႏုိင္ငံမရွိျဖစ္ေနရသည္ဟု ကမၻသိ
ေအာင္ငုိျပေနျခင္းမွာအဓိပၸါယ္လုံး၀မရွိပါ။
(ၿပီး)
ဆရာ ဦးေအးသိန္း ၏ေဆာင္ပါးအား မူရင္းအတုိင္း ေဖၚျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အေျခအေနအရ ဆရာဦးေအးသိန္းထံခြင့္ျပဳခ်က္မေတာင္းခံႏိုင္ခဲ့သည္ကိုေတာင္းပန္ပါသည္။
သဇင္ရနံ ့

Wednesday, August 19, 2009

ဒုကၡေပးလွ်က္ရွိေသာ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ စစ္တေကာင္းသားမ်ား

ရုိဟင္ဂ်ာႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး အဓိပါယ္ဖြင္႔ဆုိထားေသာ စာတမ္းတစ္ခုအား စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ဖတ္ရႈႏုိင္ရန္
အတြက္ေ၀ငွ လုိက္ရပါသည္။

၁။ ရိုဟင္ဂ်ာ အမည္ခံဒုကၡသည္မ်ားသည္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မွ ေမာင္းထုတ္လုိက္ေသာျမန္မာႏုိင္ငံသားဒုကၡ
သည္မ်ား မဟုတ္ပါ။

၂။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ေနထုိင္လွ်က္ရွိေသာရုိဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္မ်ားဟု မ္ညာၿပီးႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္မ်ားတြင္ဒုကၡ
သည္အျဖစ္ခိုလံႈရန္ က်ိဳးစားၾကေသာ လူကုန္ကူးခံဘဂၤါလားေဒ႔ခ်္ႏုိင္ငံမွ စစ္တေကာင္း သားမ်ား ကုလားမ်ား
ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

၃။ ရုိဟင္ဂ်ာဟူေသာ ေ၀ါဟာရအေခၚအေ၀ၚသည္ပင္လွ်င္လူမ်ိဳးစုတစ္စု၏အမည္ပင္မဟုတ္ပဲ`ဒသသံုးစကား
စုသာ ျဖစ္သည္။

၄။ လိမ္ညာေျပာဆုိေသာ စကားမ်ားကုိ အမွန္ထင္ၿပီး ႏုိင္ငံအခ်ိဳ႕ကပင္အတြင္းႏုိက္၍ မေလ႔လာပဲ မစံုစမ္းပဲ
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေနထုိင္လွ်က္ရွိေသာ လူမ်ိဳးစုတစ္စုဟုသံုးစြဲလွ်က္ရွိေနသည္မွာအံ့ၾသစရာပင္အလြန္ေကာင္း
ပါသည္။ရုိဟင္္ဂ်ာ ( ) ဟူေသာေ၀ါဟာရ ဆင္းသက္လာပံုႏွင္႔ လံုးေကာက္အဓိပၢါယ္ရွင္းလင္းခ်က္ေရးသား
ဖၚျပပါမည္။
ဘဂၤါးလားေဒရွ္႕ ႏုိင္ငံ (အေရွ႕ပါကစၥတန္) တြင္ေနထုိင္ေသာ ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးမ်ားသည္အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္မ်ား
ျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႔လူမ်ိဳး ေယာကၤ်ားမ်ား၀တ္ဆင္ေသာအကၤ်ီၤသည္ပိတ္သားျဖဴပါးပါးကုိတင္ပါးဖံုးသည္အထိ
အက်ီၤ ပါးကုိ အေပၚမွ ေအာက္သို႔ ဖါးလ်ားခ်၍၀တ္ဆင္ၾကသည္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ အက်ီၤကုိအေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင္႔၀တ္ဆင္ၿပီးအက်ီၤစကုိလံုခ်ည္အတြင္းသြင္း၍ ၀တ္ဆင္
ေလ့ရွိၾကရာ ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးမ်ားကရခုိင္လူမ်ိဳးမ်ားကုိေတြ႕လွ်င္”အက်ီၤကုိအေရာက္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္၀တ္ဆင္ေသာ
လူမ်ိဳး… အက်ီၤစကုိလံုျခည္အထဲသြင္း၍တင္ပါးဖံုးေအာင္၀တ္ဆင္ေသာလူမ်ိဳး”ဟုကြယ္ရာတြင္မ်က္စပစ္လက္
တုိ႔၍ အတင္းအဖ်င္းေျပာတက္ၾကပါသည္။

ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးမ်ားက ``အေရာင္´´(Colour)ကုိ ရြင္ ( Roum) ဟုအသံထြက္ေျပာဆုိၾကပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ရခုိင္
လူမ်ိဳးမ်ားႏွင္႔ ရခုိင္ေဒသကုိ ေရာင္စံုအ၀တ္၀တ္ဆင္ေသာလူမ်ိဳးမ်ားဟု ေခၚ၍ ရခုိင္ေဒသႏွင့္ရခုိင္လူမ်ိဳးမ်ား
ကုိညႊန္း၍ ေျပာဆုိေသာအခါ ရြင္(Roum) လူမ်ိဳးမ်ား၏ `` ရြင္ေဒသ´´ ဟုေျပာဆုိတက္ၾကပါသည္။ (ရခုိင္ကုိ ေမာက္(Mulk) ဟုေခၚေသာ ေ၀ါဟာရ တစ္လံုးလည္းရွိပါေသးသည္။ဤေဆာင္းပါးႏွင္႔အက်ံဳး၀င္ျခင္း
မရွိသည္႔အတြက္ မရွင္းျပေတာ႔ပါ)ဂီ ´´အသံထြက္ ေ၀ါဟာရသည္ ဘဂၤါလီစာေပတြင္ေရွးေဟာင္းကဗ်ာလကၤာ
သံုးေတာ္၀င္ စကားတစ္လံုးျဖစ္ပါသည္။အဓိပၢါယ္မွာ ”သြား”(Go) ဟုအဓိပၸါယ္ရပါသည္။ ယခုေခတ္”ယာ” ႏွင္႔
တြဲ၍”သြားသည္”ဟူေသာ အဓိပၢါယ္ကုိ ဂီယာဟုသံုးႏႈန္းပါသည္။

”ဂ်ာ”ဟူေသာေ၀ါဟာရသည္ ေနရာ အတည္တက်မရွိေသာ၊ေျခသလံုးအိမ္တုိင္၊အစုတ္၊အႏုတ္ ေအာက္တန္း
စား (Squatter) ဟု အဓိပၢါယ္ရပါသည္။ထုိေ၀ါဟာရ သံုးလုံုးအား ျပန္ေကာက္လွ်င္------

ရြင္(Roum) အေရာင္ (Colour)သည္ ရခိုင္လူမ်ိဳး ရခုိင္ေဒသ ကုိဆုိလုိသည္။

ဂီ သည္ ရခုိင္ျပည္ကုိ သြားေသာသူ။

ဂ်ာ သည္ ဆင္းရဲသား အိုးမဲ႔ အိမ္မဲ႕ လူ ။
အဓိ္ပၢါယ္မွာ ----

ရြင္ ဂီ ဂ်ာ = ရခုိင္ျပည္သို႔ သြားေသာ အုိးမဲ႔ အိမ္မဲ႔ လူဟု အဓိပၢါယ္ရသည္။

ရြင္ ဂီ ဂ်ာ မွ ရုိဟင္ဂ်ာ ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ သံုးစြဲလာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ရုိဟင္ဂ်ာ သည္ လူမ်ိဳးႏြယ္စု တစ္စု(Clan) အား ကုိယ္စားမျပဳဘဲ၊ `` စစ္တေကာင္းနယ္မွ ရခုိင္ေဒသသို႔ သြား
ေသာ ဆင္းရဲသား အုိးမဲ႔အိမ္မဲ႕မ်ား ´´ ဟု အဓိပၢါယ္ရေသာ (ဘမ္းစကား) တစ္လံုးသာ ျဖစ္ပါသည္။
ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးမ်ားႏွင္႔ စစ္တေကာင္းသားကုလားမ်ားသည္ စာေပအေရးအသားႏွင္႔ စာေပအကၡရာမွာအတူတူ
ပင္ ျဖစ္ၿပီး ေျပာသည္႔အခါ အသံအနိမ္႔အျမင္႔ ႏွင္႔ ေလယူေလသိမ္းကြာသည္မွ အပ က်န္ထူးျခားမႈမ်ား မရွိပါ။
ပင္ရင္း ဘာသာ စကားမ်ားသည္ တူတူပင္ျဖစ္ပါသည္။

ေရွးေရွးအခါက အိႏၵိယတုိက္နယ္တြင္ ယခုဘဂၤလားေဒရွ္႕ ေဒသသည္လည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ ျဖစ္ပါသည္။
ရခုိင္ႏွင္႔ နယ္စပ္ျခင္း ထိစပ္ေနေသာ ေဒသျဖစ္ခဲ့၍ဘဂၤါလား (၁၂)ၿမိဳ႕သည္လည္း ႏွစ္ေပါင္း(၁၀၀) ေက်ာ္ခန္႔
ရခုိင္ဘုရင္္မ်ားလက္ေအာက္တြင္ေနထုိင္ခဲ့ရပါသည္။သမုိင္းေၾကာင္း ကုိ ဆြဲဆန္႕ၾကည္႔ပါကလြန္ခဲ့ေသာႏွစ္
ေပါင္းရာခ်ီၿပီး ရခိုင္လက္ေအာက္ေနထုိင္ခဲ့ရသူမ်ား ျဖစ္သည္။ထုိေခတ္ထုိအခါကယခုဘဂၤလားေဒရွ္႔႕နယ္ေျမ
သည္ရခုိင္လူမ်ိဳးမ်ား အိုးအိ္မ္ အတည္တက်ေနထုိင္မႈမ်ား ရွိပါသည္။
ရခုိင္ဘုရင္မ်ား ထြန္းေတာက္စဥ္ ကာလ အတြင္း ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕၌ ႏုိင္ငံျခားသားဟု
တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသူမ်ားမွာ ဂ်ပန္ ဆာမူရုိင္း စစ္သား အခ်ိဳ႕၊ေပၚတူဂီ စစ္သားအခ်ိဳ႕၊ႏွင္႔ေၾကးစားအာရပ္
စစ္သားမ်ား(ကမန္လူမ်ိဳးမ်ား= အေျမာက္စစ္သားမ်ား) အနည္းငယ္မွလြဲၿပီး စစ္တေကာင္းသား ကုလားမ်ား မရွိပါ။ဒတ္(ခ်္)တို႔၏ စီးပြားေရး'ေစ်းကြက္'အတြင္းက်ေရာက္ခဲ့ေသာရခိုင္ႏွင့္ မဂိုဘုရင္မ်ားသည္စီးပြားေရးအား
ၿပိဳင္ဆုိင္ မႈရွိစဥ္ကာလကလည္း ေဒလီမွ မဂိုဘုရင္မ်ားႏွင့္သာ ထိပ္တုိက္ေတြ႔ခဲ့ရသာ သမုိင္းမွတ္တမ္းမ်ား
ရွိပါ သည္။ စစ္တေကာင္းသားကုလားမ်ားအေရးပါမႈလံုး၀မရွိခဲ့ပါ။
ထိုစဥ္ကယခုဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)ေဒသတြင္ရခိုင္လူမ်ိဳး(၅)ေသာင္းခန္႔အုိးအိမ္အတည္တက်ေနထုိင္လွ်က္ရွိခဲ့
သည္ ဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။
ခရစ္ႏွစ္(၁၇၈၄)ခု ဘုိးေတာ္ဘုရားအေရးအခင္းတြင္ ရခိုင္မ်ားဘဂၤါလားနယ္သို႔ အလံုးအရင္းႏွင့္ ၀င္ေရာက္
သြားခဲ့ ရာ ရခိုင္လူဦးေရ(၁)သိန္းေက်ာ္(၂)သိန္းနီးပါး ေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါသည္။ဘဂၤလားနယ္ေျမသည္ရခိုင္
ျပည္၏ အေနာက္ဘက္ တြင္ရွိေန၍ ထုိေဒသတြင္ေနထိုင္လွ်က္ရွိေသာ ရခုိင္သားမ်ားကုိလည္းအေနာက္ျပည္
သားရခိုင္(အေနာက္သား)ဟုေခၚေ၀ၚ ခဲ့့ၾကပါသည္။
ရခိုင္မ်ား ယခုတုိင္ေနထိုင္လွ်က္ရွိၾကေသာ ၿမိဳ႕ရႊာမ်ားမွာ-
အ၀ကၽြန္း၊ ဖေလာင္းခ်ိတ္၊ ပတ္တလီ၊ ေတာင္ေရႊရြာ၊ ဆယ္ႀကီး၊ စုပ္ကရာ၊ရာမူ၊ပင္း၀ါ၊ဟာလပင္း၊ မဟာစိုး၊ရြာ
သစ္၊ စိုင္းဒါး၊ စစ္တေကာင္း၊ ကယုေခ်ာင္း၊ နတ္ျမစ္ရြာ၊ ျမစ္နားရြာ၊ခံျပင္၊ ေအာက္သားဘက္၊ဗုိလ္မင္းေထာင္၊
သက္ေထာင္၊ ဖလံေထာင္၊ ၿမိဳေထာင္စသည္ရြာမ်ားျဖစ္သည္။
ရခိုင္ဘုရင္ မင္းရာဇာႀကီးသည္ဟံသာ၀တီပဲခူးသုိ႔ စစ္လာတုိက္ၿပီး မင္းညီမင္းသားအမ်ားစုကုိ ဖမ္းေခၚလာစဥ္
က လည္း ရခိုင္ဘုရင္ပိုင္နက္ျဖစ္ေသာဘဂၤါလားနယ္ဗုိလ္မင္းေထာင္ေဒသကုိ နယ္ေျမစားအျဖစ္ခန္႔ထားခဲ့
၍ ယေန႔ထက္တုိင္သူတို႔သည္ေတာင္တန္းေဒသေစာ္ဘြားအဆင့္ျဖင့္အိေႁႏၵရရေနထုိင္လွ်က္ပင္ရွိၾကပါေသး
သည္။နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ေခတ္အေရး ပုိင္(D.C)မ်ားပင္ ေလးေလးစားစားႏွင့္ ဂါရ၀ျပဳ၍ လာေရာက္ေလ့ရွိပါ
သည္။
ၿဗိတိသွ်အစိုးရသည္ (၁၈၂၆)ခုႏွစ္ခ်ဳပ္ဆုိေသာ ရႏၱပုိစာခ်ဳပ္အရ ျမန္မာႏုိင္ငံကိုသိမ္းယူခဲ့သည့္ေနာက္ပုိင္းမွစ
၍ ျမန္ မာႏုိင္ငံအတြင္းသို႔လုပ္အားခေစ်းေပါေပါႏွင့္ရေသာအိႏိၵယတိုက္သား ကုလားမ်ားကုိအလုပ္သမား
အျဖစ္ ေခၚယူအသံုးခ်ခဲ့ၾက သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံလံုးတြင္ အိႏိိၵယတုိက္မွ ကုလားမ်ား အလံုးအရင္းႏွင့္ အတားအဆီးမရွိ ၀င္ေရာက္ လာခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ရခိုင္ေဒသတြင္ မုိးရာသီႏွင့္ ေဆာင္းရာသီတြင္ စပါးစုိက္ခ်ိန္၊စပါးရိတ္သိမ္းခ်ိန္မ်ားတြင္စစ္တေကာင္းသား
ကုလားအမ်ားစု ၀င္ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။အလားတူပ်ဥ္းမနား၀န္းက်င္တြင္ ၾကံစိုက္ရန္အတြက္လည္း
ေကာင္း၊ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးမ်ားသည္ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕၊ေက်ာက္တစ္လံုးအနီးရာဘာစုိက္လုပ္သားမ်ားအျဖစ္ရြာႀကီးမ်ား
တည္၍အေျခခ်လာခဲ့ဲၾကသည္။
ရခိုင္ဘက္တြင္ စစ္တေကာင္းသားကုလားအမ်ားစုျဖစ္ၿပီး ျပည္မဘက္တြင္ဟိႏၵဴႏွင့္ ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးမ်ားအမ်ားစု
၀င္ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။
ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ၾကေသာအိႏိၵယတုိက္သားမ်ားႏွင့္ (၁၉၄၈)ခုႏွစ္
ျမန္ မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရလာၿပီးေနာက္ပိုင္း၀င္ေရာက္လာေသာအုပ္စုကုိ ႏွစ္ကာလတစ္ခုစီက႑ျခား၍
လႈပ္ရွားမႈမ်ားကိုေဖာ္ ျပပါမည္။ ၿဗိတိသွ်ကုိလိုနီေခတ္က ၀င္ေရာက္လာေသာအိႏိၵယတုိက္သားမ်ားသည္
(တရုတ္လူမ်ိဳးအပါအ၀င္)ျမန္မာႏုိင္ငံ သားမ်ားႏွင့္ ဆိုးတူေကာင္းဘက္ အတူတကြ''ႏုိင္ငံေရးမပါ''ျမန္မာႏုိင္ငံ
ျမန္မာလူမ်ိဳး၏ အက်ိဳးကုိ သယ္ပိုး၍တုိင္းရင္းသားမ်ား ႏွင့္ညီရင္းတမွ်ေနထုိင္ခဲ့ဲၾကသည္ဟုေကာက္ခ်က္ခ်၍ ရပါသည္။(ဦးရာဇတ္ အာဇာနည္ကုန္းေရာက္ေနသည္က သာဓကျပ လွ်က္ရွိပါသည္။)
အလားတူ ယေန႔အထိ ဘဂၤါးေဒ့(ခ်္)တြင္ ေနထုိင္လွ်က္ရွိၾကေသာရခိုင္သားမ်ားသည္လည္း ဘဂၤါလားေဒ့(ခ်္)
လူမ်ိဳး မ်ားႏွင့္ ဆုိးတူေကာင္းဘက္ အတူတကြ လက္တြဲ၍ ေနထုိင္လွ်က္ရွိပါသည္။
သာဓကတစ္ခုကုိ ထုတ္ျပရလွ်င္ (၁၉၇၁)ခုႏွစ္ အေနာက္ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံမွ အေရွ့ပါကစၥတန္(ဘဂၤလား
ေဒ့(ခ်္))ခြဲ ထြက္စဥ္အခါက ေရွ့တန္းမွပါ၀င္တုိက္ခိုက္ခဲ့ေသာ ဒုတိယဗုိလ္မွဴးႀကီး(တပ္ခ်ဳပ္)ဦးေက်ာ္ဦးသည္
ပင္း၀ါၿမိဳ႕သား၊ ရခိုင္လူမ်ိဳး တစ္ဦးပင္ျဖစ္သည္။ မၾကာေသးမီ ေနာက္ဆံုးသတင္းအရဆုိလွ်င္ ဘဂၤါးေဒ့(ခ်္)
လူနည္းစု၀န္ႀကီးဌာနတြင္ခန္႔ထားေသာအ မတ္တစ္ဦးမွာ ရခိုင္အမ်ိဳးသားတစ္ဦးပင္ျဖစ္သည္ဟု သိရပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားသားလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကုိ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိေထာက္၍ လူမ်ိဳးမေရြး၊ဘာသာမေရြးလူသား
ခ်င္း စာနာေထာက္ထားၿပီးႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံကလက္ခံထားရေစကာမူအခြင့္အေရးပုိမေတာင္းရန္၊ပုိမယူရန္ အမိႏုိင္ငံသားမ်ားစိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေစရန္ ေက်းဇူးတရားကုိ ေထာက္ထား၍ ဆင္ျခင္သင့္ပါသည္။
”အစၥလာမ္ဘာသာ”ကိုရမ္က်မ္း''တြင္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္တစ္ဦးသည္ မည္သည့္ႏုိင္ငံ၊ မည္သည့္ေဒသ
တြင္မဆို ေနထိုင္ေစကာမူ ထိုႏုိင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒကိုရုိေသေလးစားလိုက္နာရမည္ဟု
အတိအလင္းေဖာ္ျပထားရွိပါ သည္။

လူမ်ိဳးမေရြးဘာသာမေရြး မိခင္ႏုိင္ငံမွအေ၀းေရာက္ႏုိင္ငံျခားသားတုိင္းလုိက္နာရမည့္ 'ႏိုင္ငံတကာစံတစ္ခုဟု
ဆို၍ရပါသည္။

ဆက္ပါအံုးမည္။

ဆရာဦးေအးသိန္း

ေဆာင္းပါးပါအေတြးအေခၚအယူအဆမ်ားမွာ စာေရးသူ၏အာေဘာ္သက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။သဇင္ရနံ ့၏
အာေဘာ္မဟုတ္ပါ။

Tuesday, August 18, 2009

ျပည္သူမ်ား၏လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ေပၚထြက္လာသည္။

လူတို ့သည္သမိုင္းကိုေရးေနၾကသည္။ သမိုင္းကတခါလူကိုျပန္ေရး၏။ သမိုင္းဆိုသည္မွာကာယကံ
ရွင္တို ့ကိုယ္တိုင္ေရးခ်င္တုိင္းေရးလို႔မရ။မိမိတို ့ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္္ဆိုးေကာင္းက်ိဳးေၾကာင္းလုပ္ခဲ့သ
မွ်တို ့ကိုသမိုင္းကသူ ့ဖာသာသူ မွတ္တမ္းတင္သြားလိမ့္မည္။ ဒါကိုပင္သမုိင္းဟုေႏွာင္းလူတို႔တန္ဖုိး
ထားေလးစားၾကလိမ့္မည္။ယေန ့က်ေနာ္တို ့အားလံုးတုိ ့သည္သမိုင္းထဲမွစာမ်က္ႏွာမ်ားျဖစ္ၾက၏။
၂၀၀၉ခုႏွစ္၏သမိုင္းစာအုပ္ထဲမွေမာင္ျဖဴဟူေသာသမုိင္းစာမ်က္ႏွာကိုေနာင္အႏွစ္၅၀ ၾကာေသာအ
ခါမ်ိဳးဆက္သစ္တုိ ့ဖတ္ၾကလိမ့္မည္ျဖစ္၏။ထိုအခါေမာင္ျဖဴဟူေသာစာမ်က္ႏွာသည္စိတ္၀င္စားစရာ
ေကာင္းေသာသမိုင္းစာမ်က္ႏွာထဲတြင္ပါမည္လား၊သို ့မဟုတ္ေႏွာင္းလူတို ့ေက်ာ္ျပီးဖတ္ေသာသိပ္
စိတ္၀င္စားစရာမေကာင္းေသာ၊မိုက္မဲလိုက္ေလျခင္းဟုအမ်ဳိးသားသစၥာာေဖါက္ရဇ၀င္ထဲမွငသန္ေဒ
ကဲ့သိို ့စာမ်က္ႏွာထဲတြင္ပါမည္လားဆိုသည္ကိုယေန ့က်ေနာ္တုိ ့လုပ္ေနေသာအလုပ္ကသာသက္
ေသခံၾကလိမ့္မည္ျဖစ္၏။

ယေန ့ရခုိင္ႏို္င္ငံေရးေလာကတြင္အျဖစ္အပ်က္တို ့အလြန္လွ်င္ျမန္စြာ ျဖစ္ေပၚေနၾကသည္။ျဖစ္ေပၚ
ေနၾကမႈတုိ ့ကအေကာင္းဘက္ကိုဦးတည္လွ်င္ေတာ့သိပ္ျပသနာမရွိ။အခုအေနအထားကအေကာင္း
ဘက္ကိုဦးတည္ဖုိ ့ေတာ့သိပ္မျမင္။ေတာင္က်ေခ်ာင္း   အခ်ိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းမွက်ဆင္းလာေသာ၀ါး
ေဖါင္မခိုင္ပဲျပိဳဆင္းးျပီးတစစီ   တစ္လံုးစီျပန္ ့ႀကဲေနၾကသကဲ့သုိ ့ျဖစ္ေနေသာရခိုင့္ႏို္င္ငံေရးအ၀န္းအ
၀ုိင္းတြင္ဘယ္သူကဘယ္သူကိုဘယ္ဘယ္တုန္းကအျငိဳးျဖင့္     နာက်ဥ္းေနသည္ကိုေတာ့မသိ။ အခဲ
မေက်ႏို္င္ေသာရန္ပြဲျဖင့္အျပန္အလွန္ေဆာ္ေနၾကသည္မွာေသြးညွီပင္နံသည္။ ရန္သူကဘာမွ လုပ္စ
ရာမလို၊မိမိတို ့အခ်င္းခ်င္းတိုက္သည္၊ျပီးမိမိတို ့အခ်င္းခ်င္းသတ္ၾကသည္၊မိမိတို ့အခ်င္းခ်င္းအပုတ္
ခ်ျပီးတစ္ဦးကိုတစ္ဦးေစာ္ကားသည္။ဒါကိုပင္မခံႏုိင္၍တခါခ်ၾကျပန္သည္။ဒီသံသရာအခါခါလည္လာ
သည္မွာအခုဆိုလၽွ်င္အခ်ဳပ္အျခာပိုင္မႈဆံုးရံႈးသည့္ႏွစ္ေပါင္း၂၀၀ပင္ေက်ာ္လာၾကျပီ။ 

မျပီးႏို္င္အခဲမေက်ႏိုင္ၾကေသး။ေနာက္ဆံုးဘယ္ေလာက္ထိမိုက္မဲၾကသနည္းဆိုေသာ္ေရွးဘိုးေဘးဘီ
ဘင္တုိ႔တည္ေထာင္ကိုးကြယ္လာၾကေသာဘာသာ၊သာသနာကို  လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားတုိ ့၀ါးမ်ိဳစား
သံုးတစစီျဖိဳဖ်က္ခံရမည့္အေျခအေနကိုေရာက္ေနသည္အထိ   သတိရေကာင္းမွန္း၊ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း
တုိ ့ရန္ပြဲရပ္ရမွန္းမသိၾကေသး။ဒီလိုရခုိင္သားတုိ ့သတၱိေျပာင္ၾကသည္။

တခ်ိဳ ့ေတာ့တစ္မ်ိဳး။သူတို ့ကဒီလိုအေၾကာင္းျပၾကသည္။   အကယ္၍ကုလားကိစၥကို၀င္ေျပာလွ်င္စစ္
အစိုးရေထာက္ခံသူဟုထင္မွာစိုးသည္ဟုဆိုၾကသည္။ဆိုေတာ့ရခုိင္ျပည္ကိုဘဂၤါလီကုလားတုိ႔လုပ္ခ်င္
သလိုလုပ္ျပသနာမရွိ။စစ္အစိုးရကိုတိုက္ဖုိ႔ကအဓိကဟုေျပာခ်င္သည့္သေဘာ။ျမန္မာျပည္အေျပာင္း
အလဲျဖစ္ဖို႔က်န္တိုင္းရင္းျပည္သူေတြႏွင့္တန္းတူလုပ္ေနသည့္အခ်ိန္မွာကိုယ့္ရခုိင္ျပည္အေရးကိစၥကုိိ
လည္းသူမ်ားေတြကပါ၀ိုင္းျပီးေထာက္ခံလာေအာင္ေတာ့မလုပ္ပဲ၊ ကိုယ့္ျခံကိုႏြား၀င္စားေနသည့္ကိစၥ
ကိုဂရုမစိုက္ပဲသူမ်ားျခံကိုကာဖို႔စိတ္ေစာေနၾကသည့္      ထုိႏိုင္ငံေရးဂုရုေတြကိုက်ေနာ္အလြန္အံ့ၾသ
သည္။သူတုိ႔ႏွင့္အတူသူမ်ားျခံကို၀ိုင္းမကာပဲကိုယ့္ျခံကိုႏြားဆြဲစားေနသည့္ကိုကာဖုိ႔လုပ္ေနၾကသူမ်ား
ကိုလည္းတခါေျပာင္းျပန္ျမင္ျပီးသူတုိ ့ႏွင့္အတူေယာကၡ-မႏြားအငွားမေက်ာင္းရေကာင္းလား ဆိုျပီး
အျပစ္တင္ခ်င္ၾကသည္။ဒီလိုေတာ္ခဲ့ၾကလုိ ့လည္း၁၉၄၈ခုလြတ္လပ္ေရးရေတာ့ရွမ္းတုိ ့၊ခ်င္းတုိ႔ကပင္
လံုစာခ်ဳပ္မွာလက္မွတ္ထိုးခြင့္ရလုိက္သည္။ကိုရခုိင္သားတို ့ဘာမွေတာင္မရလုိက္။ေဟာခုတစ္ႀကိမ္
သမိုင္းတပတ္လည္ျပန္ေတာ့လဲဥာဏ္ႀကီးရွင္တို႔သူမ်ားျခံကိုကာဖုိ ့အသည္းအသန္အားထုတ္ေနၾက
ပန္ျပီ။မိုက္မဲၾကေေလစြတကား။ဘယ္ေတာ့မွမ်ားအသိတရားမ်ား၀င္ျပီးကိုယ့္ျခံကိုကာဖုိ႔သတိရၾကမွာ
ပါလိမ့္။

ထိုအေျခအေနကိုနားလည္သေဘာေပါက္ေသာ၊အသိပညာရွင္အတတ္ပညာရွင္တို႔ကအေျမာ္အျမင္
ႀကီးမ်ားစြာျဖင့္ရခုိင္လူမ်ိဳးတို႔အားလံုးပူးေပါင္းပါ၀င္ႏို္င္ေသာ၊အျငင္းအခံုအညိႈးအေတးအာဃာတကင္း
ကင္းျဖင့္အတူပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ၊ကိုယ့္ျခံကိုယ့္ပစၥည္းကို ကိုယ့္ရခုိ္င္သားတို ့ကာကြယ္ဖုိ ့
ရည္ရြယ္ျပီးအမ်ားပူးေပါင္းပါ၀င္ႏိုင္ေသာအဖြဲ ့တစ္ခုကိုသူတို ့တည္ေထာင္လိုက္ၾက၏။ယေန႔က်ေနာ္
တို႔အားလံုးသိေနၾကေသာႏိုင္ငံတကာရခုိင္အမ်ိဳးသား အသင္းႀကီးျဖစ္သည္။    ဤအသင္းႀကီးသည္
ေခတ္အေျခအေနအခ်ိန္အခါအရရခုိင္ျပည္သူတို႔အတြက္လိုအပ္ခ်က္အရေပၚ   ထြက္လာေသာအဖြဲ ့့
ႀကီးျဖစ္ပါသည္။

ဤအဖြဲ ့ႀကီးကိုက်ေနာ္တို ့အားလံုး၀ိုင္းရံၾကဖုိ ့လိုပါသည္။ ၀ိုင္း၀န္းျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ၾကဖုိ ့လုိပါသည္။
က်ေနာ္တုိ႔ေနာင္လာေနာက္သားမ်ိဳးဆက္မ်ားအတြက္အားထား     မွီခိုရာအရိပ္ေကာင္းေသာေဗာဓိ
ေညာင္ပင္ႀကီးျဖစ္ေအာင္က်ေနာ္တုိ႔အားလံုးျမက္ႏႈတ္ေပါင္းသင္၊ေျမၾသဇာထည့္ၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။
ေနာက္ဆံုးဘာမွမလုပ္ခ်င္ယင္ေတာင္အဆိပ္္ေရေတာ့မေလာင္းမိၾကဖုိ႔လိုပါသည္။    တစစီျပိဳကြဲေန
ေသာလူမ်ိိဳးတစ္မ်ိဳးကိုျပန္လည္စုစည္းျပဳျပင္ယူဖုိ ့အခ်ိန္အမ်ားႀကီးလိုအပ္ပါသည္။

ထိုသို ့မဟုတ္ပဲအခုေရတြင္းတူးအခုေရၾကည္ေသာက္ဆိုသလိုအခုပဲအသင္းႀကီးကိုဘာလုပ္ညာလုပ္
ပါ၊ၾသဇာေပးေနၾကသည္။အခုႏိုင္ငံေရးလုပ္ပါ၊အခုအမ်ိဳးသားေရးကိုလုပ္ပါ။မလုပ္ယင္ေတာ့ျဖင့္အမ်ိဳး
သားေရးကိုေသြဖည္သူစစ္အစိုးရကိုလုိလားသူစသည္ျဖင့္စြပ္စြဲေနၾကျပန္သည္။၀ါရင့္ႏို္င္ငံေရးအေတြ ့
အႀကံဳရွိသူ ဆိုသူေတြကလည္းသူတို ့ခိုင္းတာမလုပ္ယင္ပဲႏိုင္ငံေရးကိုနားမလည္သူစသည္ျဖင့္စြတ္စြဲ
ျပီးအနစ္နာခံလုပ္ေနသူမ်ားကိုတျပားမွမတန္ေအာင္ေျပာေနၾကျပန္သည္။ထုိအေျပာသမားမ်ားကအ
သင္းႀကီးအတြက္တျပားတခ်ပ္ထည့္၀င္သလားဟုဆိုလွ်င္တခါမွစိတ္ကူးပင္ေပၚၾကပုံမက်။ သို ့ေသာ္
အသင္းႀကီးကိုေ၀ဖန္တိုက္ခုိက္ပုတ္ခတ္ဖို ့ဆိုလွ်င္ေတာ့သူတုိ႔ကထိပ္ဆံုးကျဖစ္သည္။အသင္းႀကီးတိုး
တက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္းအတြက္အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာေ၀ဖန္အႀကံေပးမႈကိုေတာ့  အသင္း၀င္
တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ဘာမွေျပာစရာမရွိပါ။  အခုသူတုိ႔အေနအထားကေကာင္းရာ ေကာင္းေၾကာင္း
တတ္ႏိုင္သေလာက္အမ်ိဳးသားေရးတြက္တပိုင္တႏိုင္လုပ္ေနၾကသူမ်ားကိုေဖးမ၀ိုင္းကူျပီးလိုအပ္မည္
ထင္သည့္အႀကံေကာင္းဥာဏ္ေကာင္းမ်ားေပးရမည့္အစား၊အမ်ိဳးသားအင္အားစုႀကီးတရပ္ေပၚေပါက္
လာေအာင္အင္တိုက္အားတုိက္ပါ၀င္လုပ္ကိုင္ၾကမည့္အစား၊အမ်ိဳးမ်ိဳး၀ိုင္းျပီးအမဲဖ်က္ေနၾကသည္ကို
ေတြ ့ရေတာ့အသင္းႀကီးကိုမပ်က္ပ်က္ေအာင္ဖ်က္ေနၾကသလားဟုပင္ က်ေနာ္သူတို ့ကိုသံသယ၀င္
မိပါသည္။

တခုအထူးသတိထားရမည့္အခ်က္မွာ   ရခုိင္လူမ်ိဳးတို႔ေတာ္လွန္ေရးလုပ္လာၾကသည္မွာရွစ္ေလးလံုး
အေရးေတာ္ပံုႏွင့္အတူေပၚလာသည္မဟုတ္ပါ။ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာေက်ာ္သူ ့   ကၽြန္ဘ၀ကလြတ္ေျမာက္
ေအာင္ႀကိဳးစားတိုက္ပြဲ၀င္လာခဲ့ၾကျပီးျဖစ္ပါသည္။     အခုလည္းတိုက္ဆဲ၊ေနာင္လဲက်ေနာ္တို႔လိုလား
ေသာပန္းတုိင္ကိုမေရာက္မခ်င္းတိုက္ေနၾကအံုးမည္ျဖစ္ပါသည္။က်ေနာ္တို႔ကလမ္းေလွ်ာက္ရင္းလမ္း
မေပ်ာက္သင့္ၾကပါ။က်ေနာ္တုိ႔လုိရာခရီးေတြကိုေရာက္ဖို႔ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အေျခအေနကိုအသံုးခ်တတ္
ဖုိ႔သာလုိပါသည္။ကိုယ္သြားေသာလမ္းကိုမေလွ်ာက္ပဲလမ္းခရီးမွာေတြ႔တဲ့လူႏွင့္သူမ်ားလမ္းေၾကာင္း
ကို လိုက္သြားေနၾကရင္္ေတာ့  သူမ်ားေတြကလိုရာခရီးေရာက္လို ့ေပ်ာ္ေနၾကခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ
လမ္းစျပန္ရွာလုိ႔မရပဲျဖစ္သြားၾကပါလိမ့္မည္။ဘာေၾကာင့္        က်ေနာ္တို႔လိုလားေသာပန္းတုိင္ကိုမ
ေရာက္သလဲဆိုေသာ ေမးခြန္း၏အေျဖမွာတစ္ခုတည္းသာျဖစ္ပါသည္။

ရခိုင္အမ်ိဳးသားအင္အားစုႀကီးတစ္ရပ္ကိုမဖန္တီးႏိုင္ခဲ့ၾကသျဖင့္ျဖစ္ပါသည္။ 

ပါတီဂုိင္းဃဏထင္သလုိကြဲေနေသာသူတဗိုလ္ငါတမင္းထင္တိုင္းႀကဲေနၾကေသအေနအထားတြင္အ
မ်ိဳးသား အင္အားစုႀကီးတစ္ရပ္ကိိုဖန္တီးႏိုင္မည့္နည္းလမ္းသည္ထိုပေယာဂ   မ်ားမပါေသာလူထုလူ
တန္းစားအလႊာအသီးသီးပါ၀င္ႏိုင္ေသာအဖြဲ ့အစည္းတစ္ခုကိုခိုင္ခုိင္မာမာတည္ေဆာင္ႏိုင္မွသာျဖစ္
ပါမည္။တခ်ိဳ ့ကလူမႈေရးအဖြဲ ့မို႔လို႔တို႔နင့္မဆိုင္ဟုဆိုၾကျပန္သည္။

လူမႈေရးမွာမပါႏိုင္ဆိုေသာသူမ်ားႏိုင္ေရးတြင္ေကာ     ဘာေတြလုပ္ေနၾကသလဲဟုေမးစရာျဖစ္လာ
သည္။သံရံုးသြားျပီးစစ္အစိုးရက်ဆံုးပါေစလုပ္တာကိုမ်ားႏုိင္ေရးလုပ္ေနၾကသည္ဟုကိုယ့္ကို ကိုယူ
ဆေနၾကသည္လားမဆိုႏိုင္။ႏိုင္ငံေရးလုပ္သည္ဆိုသည္ကိုသူတို႔    ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ဖြင့္ၾကသလဲဟု
က်ေနာ္နားမလည္။က်ေနာ္နားလည္တာတစ္ခုက ရခုိင္လူမ်ိဳးေတြအတြက္   ဘယ္ရခုိင္တစ္ေယာက္
ဘာကိုလုပ္လုိက္ႏိုင္ျပီလဲဆိုတာကိုပဲက်ေနာ္တုိ႔တန္ဖိုးထားသင့္သည္ဟုျမင္ပါသည္္။အေရးႀကီးသည္
မွာကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ကိုယ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔လုိသည္။ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ကုိယ္မလုပ္လွ်င္    ဘယ္သူလုပ္
မည္နည္း။ယေန႔အေျခအေနကိုပဲၾကည့္ပါ။တကယ္လို႔သာရခုိင္ေတြကသာမကန္႔ကြက္၊အလိမ္အညာ
ေတြကိုမေဖၚထုတ္ႏို္င္လွ်င္ဘယ္လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကမ်ားဘဂၤါလီလူမ်ိဳးစစ္တေကာင္းသားေတြရဲ့ရခိုင္ျပည္
ကိုသိမ္းယူေရး အစီအစဥ္ကိုေဖၚထုတ္ႏို္င္မည္နည္း။က်ေနာ္တုိ႔၀ုိင္းျပီးျခံကာေပးေနသူမ်ားကက်ေနာ္
တုိ ့ဘက္ကမကူညီသည့္အျပင္ထုိစစ္တေကာင္းသားတုိ ့ကိုပင္ေျမွာက္ေပးလိုက္ၾကပါေသးသည္။

ဒါကိုေတာင္ကိုယ့္ဆရာသူမ်ားႏြားအငွားေက်ာင္းသူေတြကကိုယ္ေတြခံေနၾကရမွန္းမရိပ္မိၾကေသး။
ဒါကိုရခုိင္သမိုင္းပညာရွင္မ်ားကအေျမာ္အျမင္ႀကီးမားစြာ၀င္ေရာက္ေျဖရွင္းေပးၾကလုိ႔သာကုလားမ်ား
ထင္သေလာက္ခရီးမေရာက္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္သတိထားမိသေလာက္ရခုိင့္ပါတီေခါင္းေဆာင္ႀကီးဆိုသူမ်ား၊ရခုိင္၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုသူ
မ်ား၊ေရွ ့မီေနာက္မီဆိုသူမ်ားဘယ္တစ္ေယာက္ကမွ    ထုိကုလားမ်ားလိမ္ေနသည္ကို ေျပာင္ေျပာင္
တင္းတင္းလူသိရွင္ၾကားမကန္႔ကြက္၀ံ့ၾကပါ။   အေၾကာင္းမွာသူတို႔ကိုသူမ်ားအျမင္က်ဥ္းသည္ဟုထင္
မွာစိုးလို ့၊အင္ဂ်ီအိုေထာက္ခံမႈေလ်ာ့သြားမာစိုးလို ့စသည္ျဖင့္စုိးရိမ္ေနၾကျပီးဘာသာသာသနာကြယ္
ေပ်ာက္မည့္အေရးကိုဥေပကၡါျပဳထားနိုင္ၾကပါသည္။     ဒီေလာက္အေရးႀကီးသည့္အေျခအေနမ်ိဳးမွာ
ေတာင္ရခုိင္သားတို ့ကိုယ့္အေရးကိုမလုပ္လွ်င္ဘယ္အခ်ိန္မွာသြားလုပ္မည္နည္း။

ထိုသုိ ့ ဆိုလိုက္သျဖင့္က်ေနာ့အားလူမ်ိဳးေရးအျမင္ က်ဥ္းသူဟုေျပာၾကလွ်င္က်ေနာ္ဆယ္ခါျပန္က်ဥ္း
လိုက္ပါအံုးမည္။အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။အစၥေရးလူမ်ိဴးတို ့လူမိ်ဳးေရးအျမင္က်ဥ္းလြန္းသျဖင့္သာသူတို႔
ကမၻာ့အလယ္တြင္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ျဖင့္ယေန႔၀င့္ထယ္ေနၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။သူတို႔သာလူမ်ိဳး
ရးအျမင္က်ယ္ၾကလွ်င္ယေန႔ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔ကိုသမိုင္းတြင္ျပန္ရွာေနၾကေလာက္ျပီ။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
တုိ ့လူမ်ိဳးေရးအျမင္က်ဥ္းခဲ့လို ့သာယေန ့ျမန္မာျပည္၏ေျမပံုဒီအတုိင္းရွိေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။သူသာ
အျမင္က်ယ္ခဲ့လွ်င္ရခုိင္လူမ်ိဳးတုိ႔လြပ္လပ္ေရးတာၾကာလွျပီ။ဆိုေတာ့က်ေနာ္တုိ႔လူမ်ိဳးေရးအျမင္က်ဥ္း
ၾကဖုိ႔အမ်ားႀကီးလုိအပ္ပါသည္။ ဆိုေတာ့က်ေနာ္တုိ ့ ရခုိင္လူမ်ိဳးေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကိုလူမ်ိဳးေရးအ
ျမင္သိပ္မက်ယ္ၾကဖုိ႔ေမတၱာခံလိုပါသည္။ သူတုိ႔ႏိုင္ငံေရးအျမင္ေတြသိပ္က်ယ္ေနၾကလွ်င္ရခုိင္လူမ်ိဳး
ေတြပ်ဴေတြႏွင့္္အတူဒ႑ာရီမွာသြားေနၾကရမွာစိုးလုိ ့ပါ။ေနာက္တစ္ခုေမးစရာရွိပါသည္။

ေကာင္းျပီယေန႔ႏိုင္ငံတကာရခုိင္အမ်ိဳးသားအသင္းႀကီးကိုလူမႈေရးအဖြဲ ့ကေနႏိုင္ငံေရးအဖြဲ ့အသြင္
ကိုသူတုိ႔အလုိက်ေျပာင္းလိုက္ျပီဆိုပါစို႔။ယခုရွိေနၾကေသာပါတီအဖြဲ ့အစည္းအသီးသီးကသူတုိ႔ပါတီ
အဖြဲ ့အစည္းမ်ားကိုဖ်က္သိမ္းျပီးအသင္းႀကီးတြင္ပါ၀င္ၾကမည္ဟုအသင္းႀကီးကိုေ၀ဖန္ေနၾကသူမ်ား
ကအာမခံေပးႏိုင္ၾကမည္လား။ 

ဒီေမးခြန္းကိုကာယကံရွင္မ်ားေျဖေပးၾကေစလုိပါသည္။တိုင္းျပည္အက်ိဳးကိုလုိလားသူအခ်င္းခ်င္းသာ
ဆိုလွ်င္အဖြဲ ့အစည္းခ်င္းမတူယင္လဲျပသနာမရွိ။  မိမိတုိ႔အခ်င္းခ်င္းတူသည္ကိုတြဲလုပ္၊မတူသည္အ
သာထားကိုယ္ႏိုင္ရာတာ၀န္ကိုအသီးသီးယူျပီးကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္    အလုပ္လုပ္ၾကလွ်င္က်ေနာ္တုိ႔
တြတေန ့ေအာက္က်ေနာက္က်လူမ်ိဳးအျဖစ္ကလြတ္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။ထုိသုိ႔မဟုတ္ပဲကိုယ္ႏွင့္စိတ္
သေဘာခ်င္းမတိုက္ဆုိင္သူကိုရန္သူဟုစြပ္စြဲ၊တသက္လံုးႏိုင္ငံေရးလူမႈေရး  နလန္မထူႏိုင္ေအာင္ႏွိပ္
ကြပ္္၊ကိုယ္တုိင္ကလည္းဘာမွထိထိေရာက္ေရာက္မ္လုပ္ႏိုင္၊     ဒီၾကားထဲသူမ်ားလုပ္ႏိုင္သေလာက္
လုပ္ေနၾကသည္ကိုလည္းမနာလုိမရႈစိမ့္ျဖစ္ေနၾကလွ်င္ေတာ့က်ေနာ္တုိ ့လိုလားသည့္ပန္းတုိင္သည္
ၾကာေလေ၀းေလျဖစ္ၾကရပါေတာ့မည္။တုိင္းျပည္အတြက္       လူမ်ိဳးအတြက္ဥာဏ္စြမ္း ဥာဏ္စရွိသ
ေလာက္စိတ္ရင္းမွန္ကန္စြာျဖင့္လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာအဖြဲ ့၀င္မ်ားကိုမကူညီခ်င္ေနပါ၊မေႏွာင့္ယွက္ပါ
ႏွင့္ဟုသာအဖြဲ ့ႀကီးကိုယ္စားေမတၱာရပ္လိုပါသည္။အခ်ဳပ္အားျဖင့္ေျပာရလွ်င္ ယေန႔ဒဘလ်ဴေအအို
အဖြဲ ့ႀကီးသည္သမိုင္းလိုအပ္ခ်က္အရ၊ရခုိင္ျပည္သူတုိ ့၏လက္ရွိအေျခအေန၏ေတာင္းဆိုမႈအရေပၚ
ထြက္လာေသာအမ်ိဳးသားအင္အားစုအဖြဲ ့ႀကီးတစ္ဖြဲ႔ျဖစ္ပါသည္။အသင္းႀကီးကို၀ုိင္း၀န္းျပဳစုပ်ိဳးေထာင္
အသင္းႀကီးစိမ္းလန္းစိုျပည္အခက္အလက္ေ၀ေအာင္  က်ေနာ္တုိ႔အတူႀကိဳးစားၾကရပါမည္။သို႔မွသာ
ေနာင္လာေနာင္သားတုိ႔အားထားရာအရိပ္ခိုရာ ေအးခ်မ္းသည့္ဘူမိနက္သန္ေျမတစ္ခုကိုက်ေနာ္တို ့
ထားခဲ့ႏိုင္ပါမည္။မဟုတ္လွ်င္ေတာ့ေနပူက်ဲက်ဲ ကႏၱာရထဲမွာက်ေနာ္တုိ ့ေတရဲ ့မ်ိဳးဆက္ေတြဒုကၡပင္
လယ္ေ၀ေနၾကရမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္းတင္ျပလိုက္ပါသည္။

စာဖတ္ပုရိတ္သတ္မ်ား၏ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ျပန္လည္ေဖၚျပေပးလုိက္ပါသည္။

WAO -အဖြဲ ့၀င္တစ္ဦး

Friday, August 14, 2009

ေစ်းေပါေသာေပါင္ဒါတစ္မ်ိဳးေၾကာင့္မ်က္ႏွာျပင္မ်ားအိုမင္းရင့္ေရာ္မႈျဖစ္

တရုတ္ႏိုင္ငံ၊ကြမ္တံုျပည္နယ္မွ အသက္ ၂၁ ႏွစ္အရြယ္ တရုတ္အမ်ိဳးသမီးေလးတစ္ဦးသ
ည္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွစတင္ျပီး ေစ်းေပါေသာ ပုလဲေပါင္ဒါ တစ္မ်ိဳးအား လိမ္းျခယ္အသံုးျပဳခဲ့ေ
သာေၾကာင့္ အသက္ ၆၀ အရြယ္ခန္ ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီး၏မ်က္ႏွာပံုစံသို ့အိုမင္းသြားခဲ့ရေၾက
ာင္းသိရပါတယ္။
စုရင္ဟာေပါင္ဒါကိုလိမ္းျပီးလုိ ့ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမာမ်က္ႏွာမွာအနီစက္ေတြေပၚလာ
ျပီး တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာပဲခုလို အရည္တြန္ ့တာေတြျဖစ္လာျပီးဇရာအသြင္ျဖစ္လာခဲရပါတ-
ယ္။
သူမဟာ ဒီေရာဂါရခဲ့လုိ ့ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းကေနထြက္ခဲ့ရေပမယ့္စိတ္ဓ
မက်ပဲ ေရာဂါႏွင့္ဆက္ႏြယ္တဲ့နယ္ပယ္ေတြမာအလုပ္ရဖုိ ့ေမွ်ာ္လင့္လွ်က္ရွိတယ္လုိ ့သိရ
ပါတယ္။
စုရင္ျဖစ္ပြားတဲ Acquired Anetoderma ေရာဂါဟာႏွစ္ ၂၀ အတြင္း ၁၀ ဦးသာျဖစ္ပြားျပီး
တရုတ္ႏိုင္ငံကျဖစ္ပြားသူ ၃ ဦးအနက္ပထမဆံုးအမ်ိဳးသမီးျဖစ္ပါတယ္။

Weekly Eleven News ဂ်ာနယ္မွ

Wednesday, August 12, 2009

အခြင့္အလမ္းဆိုတာ ရွာတတ္ဖုိ ့လိုတယ္

မေန ့က ၁၁.၀၈.၀၉ ေန ့က ေနာ္ေ၀ ႏိုင္ငံဘာဂင္တကၠသိုလ္ရဲ ့ေမာင္မယ္သစ္လြင္ႀကိဳဆို
ပြဲကို လုပ္ပါတယ္။ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုကလာေရာက္ႀကတာကိုေတြ ့
လုိက္ရပါတယ္။ႏိုင္ငံေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္က ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူေပါင္း ၅၀၀
ေက်ာ္ဒီႏွစ္ ၂၀၀၉၊၂၀၁၀ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ေရာက္ေနၾကျပီလုိ ့ဆိုပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ ့အာရွက ပံုသ႑ာန္၊ရုပ္ရည္ အသားအေရာင္ေတြ ေတြ ့ေတာ့ျမန္မာျပည္ကလ
ားလုိ ့ေမးမိတယ္။မဟုတ္ပါဘူး။လုိ ့ပဲအေျဖရတာမ်ားတယ္။ျမန္မာျပည္ကလဲ ရွိေတာ့ရွိၾက
မွာပါ။က်ေနာ္နင့္ပဲမေတြ ့မိလို ့မ်ားလား။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ျမန္မာျပည္ကေက်ာင္းသားေတြကိုအေတြ ့ရနည္းတာေတာ့အမွန္ပါပဲ။ဘာေ
ၾကာင့္လဲ။သူတုိ ့ဒီလိုႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီတဲ့တကၠသိုလ္ေတြမွာတက္ခြင့္ရႏိုင္မယ့္နည္းလ
မ္းေတြကိုမသိၾကလုိ ့လား။အရည္အခ်င္းမမီလုိ ့မေရာက္ျဖစ္တာလုိ ့ေတာ့က်ေနာ္မထင္မိ
ပါဘူး။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ေတြ ့ဖူးတဲ့ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ
အမ်ားစုဟာ ဘာသာစကားမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊အျခားေဆးပညာရပ္ေတြမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ မညံ့ၾကတာ
ကိုေတြ ့ရပါတယ္။ဆိုေတာ့ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြႏိုင္ငံတကာကိုမေရာက္ႏိုင္ၾကတာဟာ
သူတုိ ့ဘယ္လုိ ဆက္သြယ္ျပီးလာရမယ္ဆိုတာကိုမသိေသးၾကလို ့ လို ့ပဲယူဆမိပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဘာဂင္တကၠသိုလ္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာမွာ ပညာေရးကိုျဖန္ ့ေ၀ဖုိ ့ႏွစ္စဥ္
ကမၻာတ၀ွမ္းက ေက်ာင္းသားေတြကိုအမ်ားႀကီးေခၚပါတယ္။ကေနဒါ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာ
က္ဆုိယင္အခုလုိမွတ္ခ်က္ခ်ဘူးပါတယ္။ေနာ္ေ၀လူမ်ိဳးေတြကပညာေရးအတြက္ဆိုယင္ေငြ
ေတြကိုအရူးလိုသံုးတယ္တဲ့။ပညာေရးႏွင့္ပတ္သက္လုိ ့လံုး၀နေမ်ာတြန္ ့တုိတာမရွိပဲရက္ရ
က္ ေရာေရာသံုးစြဲတာကိုသူကိုယ္တိုင္သိရလို ့အခုလိုမွတ္ခ်က္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိေနရာမ်ိဳးကို က်ေနာ္တုိ ့ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကိုလည္းလာျပီးပညာ
ယူၾကေစခ်င္ပါတယ္။ကိုယ့္တုိင္းျပည္ ကိုယ့္လူမ်ိဴးေတြအတြက္ျပန္လည္အသံုးခ်ျပီးတုိင္းျပ
ည္တုိးတက္သာယာ၀ေျပာေစခ်င္တာပါ။
ဘာဂင္တကၠသိုလ္မွာလာေရာက္ေက်ာင္းတက္ဖုိ ့ဘယ္လိုနည္းလမ္းေတြ၊ဘယ္လို အရည္
အခ်င္းေတြလုိအပ္တယ္ဆုိတာကိုေတာ့ေနာက္အပတ္မွာဆက္လက္ေဆြးေႏြးသြားပါမယ္။
ျမန္မာလူငယ္ေတြ ပညာရည္ျမင့္မားတုိးတက္ႏိုင္ၾကပါေစ။

Monday, August 10, 2009

မူးယစ္ေဆး၀ါးျပႆနာေၾကာင့္ ဖမ္း၀ရမ္းထုတ္ခံထားရသည့္ ဂ်ပန္ အဆိုေတာ္၊သရုပ္ေဆာင္ ႏိုရီဆခိ တိမ္းေရွာင္

မူးယစ္ေဆး၀ါးျပႆနာေၾကာင့္ ဖမ္း၀ရမ္းထုတ္ခံထားရသည့္ ဂ်ပန္အဆိုေတာ္၊သရုပ္ေဆ
ာင္ႏိုရီကိုဆခိသည္ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သြားခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
မင္းသမီးႏိုရီကိုအား ျပီးခဲ့သည့္ ရက္သတၱပတ္အေစာပိုင္းက ဖမ္း၀ရမ္းထုတ္ျပန္ထားခဲ့ျခင္း
ျဖစ္ျပီး အဆိုပါဖမ္း၀ရမ္းကို သူမ၏ခင္ပြန္းျဖစ္သူ တာကာဆိုအားမူးယစ္ေဆး၀ါးလက္၀ယ္ ေတြရွိမႈျဖင့္ဖမ္းဆီးရမိခဲ့အျပီးအတြင္ထုတ္ျပန္ခဲျခင္းျဖစ္ပါသည္။ႏိုရီကို၏ခင္ပြန္းျဖစ္သူတာ
ကာဆို၏အတြင္းခံေဘာင္းဘီအတြင္း မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ားထည့္သြင္းေဆာင္ယူလာျခင္းကို
ရဲတပ္ဖြဲ ့က ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ေန ့တြင္ ရွာေဖြေတြ ့ရွိခဲ့ျပီးေနာက္ ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
စစ္ေဆးမႈမ်ားအရ တာကာဆို ၏မူးယစ္ေဆး၀ါးသယ္ေဆာင္လာမႈတြင္ ဇနီးျဖစ္သူႏိုရီကို
လည္း ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသည္ဟု ယူဆျပီး ဖမ္း၀ရမ္းထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သူမ၏ ေအးဂ်င့္ျဖစ္သူကမူယခုျဖစ္စဥ္တြင္ ႏိုရီကို၌ တာ၀န္မရွိေၾကာင္းႏွင့္အစီရင္ခံစာလြဲ
ေခ်ာ္မႈေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို ့ျဖစ္ေပၚခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာဆုိခဲ့ျပီး မင္းသမီးႏိုရီကိုအေနျဖင့္
လည္းစိုးရိမ္စိတ္မလြန္ကဲရန္ေျပာဆိုထားခဲ့သည္။အသက္၃၈ႏွစ္အရြယ္ရွိႏိုရီသည္ ၁၉၈၆
ခုႏွစ္တြင္ ရုပ္သံဇာတ္လမ္းမ်ား၌ ပါ၀င္ခဲ့ျပီး၁၉၉၀ျပည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ေက်ာ္ၾကားလာခဲ့သူျဖစ္
ပါသည္။

Weekly Eleven News Journal မွ

တပိုင္းတစ္စ ဟာသမ်ား(၄)

စိတၱဇ ေဆးရုံ တစ္ခုမွာ ဆရာ၀န္ေတြဟာ ျပန္ေကာင္းလာတဲ့ လူနာေတြကို ျပန္လြတ္ေပး
ဖို ့စဥ္းစာၾကပါတယ္။အဲဒီမွာသူတို ့ဟာ စမ္းသပ္မွုတစ္ခုလုပ္ၾကပါတယ္။Videoျပစက္ေရွ ့
မွာ ရွိတဲ့ထိုင္ခံုေတြကိုေဆးသုတ္ ျပီးေတာ့သူတိုကိုVideo ျပပါတယ္။ဘယ္သူကမ်ားေဆး
သုတ္တာကို သိမလဲ လို စမ္းသပ္ပါတယ္။ဘယ္သူမွမသိၾကပါဘူး။ဒါေပမယ့္လူတစ္ေယာ
က္ကေတာ့ ထိုင္ခံုေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သတင္းစာတစ္ေစာင္
ကို ထိုင္ခံုမွာျဖန္ ့ခင္းျပီးမွထိုင္တယ္။ဆရာ၀န္ေတြကဒီလူေတာ့ေရာဂါေပ်ာက္သြားျပီဆုိျပီး
အိမ္ကို ျပန္လႊတ္လိုက္ပါတယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူမိန္းမ ကေမးတယ္။
"ရွင္ထိုင္ခံုေတြမွာေဆးသုတ္ထားတယ္ဆိုတာသိတယ္ေပ ါ့ဟုတ္လား။ဘယ္လုိလုပ္သိ
တာလဲ"
"ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ။ငါကအရပ္ပုလို ့ ထုိင္ခံုမွာသတင္းစာခုျပီးထိုင္တာဟ..."

*စိတၱဇတဲ့*

စိတၱဇ ေဆးရုံတစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္။လူနာတစ္ေယာက္သည္ သစ္ပင္ ေပၚတြင္ေရာက္ေနသ
ည္။ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ကေအာက္မွေနျပီးဆင္းလာဖို ့ေျပာေနသည္။လက္ထဲတြင္လည္း
သၾကၤန္ေရျပြတ္ေသနတ္တစ္ခု ကိုကိုင္ထားသည္။
"ေဟ့ေကာင္.......မင္းဆင္းမွ ာလား..မဆင္းဘူးလား..ငါ ပစ္လိုက္မွာေနာ္.."
"မဆင္းဘူး....ဆရာ ပစ္ခ်င္လဲပစ္လိုက္.."
"မင္းတကယ္မဆင္းဘူးလား.... ငါ ပစ္လိုက္မွာေနာ္.."
"မဆင္းဘူးဆရာ...မဆင္းဘူး"
ဆရာ၀န္လဲ ၾကံရာမရ ျဖစ္ေနတယ္။အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ေနာက္လူနာတစ္ေယာက္ေရာက္လာ
ပ ါတယ္။ဆရာ၀န္ကအဲဒီလူနာဆီ ကေနအကူအညီေတာင္းပါတယ္။လူနာ ကေသနတ္ကို
ယူလိုက္ျပီး
"ေဟ့ေကာင္.... မင္းဆင္းလာခဲ့စမ္း..ငါ ပစ္လိုက္မွာေနာ္.."
"ဟုတ္...ဟုတ္..ဆင္းလာပါျပီ. ..မပစ္ပါနဲ ့...ဆင္းပါျပီ.."
ပထမလူနာလဲ သစ္ပင္ေပၚကေနဆင္းလာပါတယ္။ ဆရာ၀န္က
"မင္းက ငါေျပာတံုးကေတာ့ မဆင္းဘူး...ဘာလိုသူေျပာမွဆ င္းတာလဲ.."
"ဟာ..ဆရာကလူေကာင္းဆရာရဲ ့။တကယ္မပစ္ဘူးဆိုတာကၽႊန္ေတာ္သိတယ္။အဲေကာ
င္ကရူးေနတာ..တကယ္ပစ္မွာ..

*မစားပါဘူး*

"ကၽြန္မ ဆရာေပးတဲ့ ပိန္ေဆးကို ေသာက္ေနတာ ၂- လရွိၿပီ၊ ပိန္လည္းမပိန္ပါလားရွင္"
"တစ္ေန႔ကို ခင္ဗ်ား ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေသာက္သလဲ"
"ဆယ္ႀကိမ္၊ ထမင္းစားၿပီးတုိင္း တစ္ခါေသာက္လို႔ ဆရာေျပာတဲ့အတုိင္းပဲေလ"

*လိုခ်င္အုံးေဟ့ဘိုမ*

ရန္ကုန္ၿမိဳ့မဂၤလာဒံုေလယ်ာဥ္ကြင္းတြင္အဂၤလန္သို့ပညာေတာ္သင္သြားရန္အတြက္အစိုးရ
မွလႊတ္ေသာမမိုမိုကိုေယာကၤ်ားၿဖစ္သူကိုလွထြန္းမွလိုက္ပို ့ရင္းႏွုတ္ဆက္စဥ္..... ..
မမိုမို.."အကိုေရကေလးေတြကိုဂရုစိုက္ဦးေနာ ္.."
ကိုလွထြန္း.."စိတ္ခ်ပါက ြာဒါနဲ ့မင္းၿပန္လာရင္အဂၤလန္ကဘိုမတစ္ေယာက္ေလာက္သယ္
ခဲ့ေဟ့...အၿဖဴမေလးေတြအရမ္းမိ ုက္တယ္လို ့ေၿပာသံၾကားဖူးတယ္.ဟာ း ဟားဟား....."
မမိုမိုမွာ လြန္စြာအစအေနာက္သန္ေသာ ေယာကၤ်ားၿဖစ္သူကိုလွထြန္း အားမ်က္ေစာင္းထိုး
ၾကည့္ရင္းေလယ်ာဥ္ ပ်ံဆီသို ့ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။
၅လခန္ ့အၾကာ မမိုမိုအထုပ္အပိုးလက္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ၿပန္လာစဥ္မဂၤလာဒံုေလယ်ာဥ္ကြင္း
တြင္ ကိုလွထြန္းမွလာၾကိဳၿပီ။
ကိုလွထြန္း.."ဟား.မိန္းမေရလြမ္းလိုက္တာကြာ။ကေလးေတြကလည္းသတိရေနၾကတယ္။
ငါကေတာ့ပိုၿပီးသတိရတာေပါ့ကြာ..ဟ ီးဟီး...ဒါနဲ့ ငါမွာလိုက္တဲ့ ဘိုမေလးေရာ...."
မမိုမို."အင္း ..ဘိုထီးေလးပဲၿဖစ္မလား၊ဘိုမေလးပဲၿဖစ္မလားေတာ့မသိဘူး။ကၽြန္မလဲေတြ ့
သမွ်ဘိုေတြနဲ့အစြမ္ းကုန္ႀကိဳးစားတာပဲ။ေနာက္၁၀လေလာက္မွသိရမယ္ထင္တယ္။ဟင္း
..ဟင္း...အခုေတာ့မသိေသးဘူး ..."
ကိုလွထြန္း။ ။"အမ္..."

*ဟုတ္သလိုလို*

"ဒါနဲ ့ေနပါအုန္း..ေနပါအုန္း. .."
"ေနပါတယ္"
"မင္းကဘာလို. အရက္ကိုအလြန္အကၽြံေသာက္ရတာလဲ”
“သူရေမရာကံက်ဴးလြန္ၿပီးအၿခားကံ ၄ပါးလံုေအာင္လို.ပါ"
"ဘာကြ!သူရာေမရကံ က်ဴးလြန္ၿပီး အၿခားကံ ၄ ပါးပါ ခ်ိဴးေဖာက္ တာ မဟုတ္ဘူးလား"
"ဘယ့္နယ္ ခ်ုဳိးေဖာက္ရမွာလဲဗ်ာ.. ေအ့။တကယ္ေသာက္ၾကည့္ပါလား။အရက္မူးလြန္လို ့
သူမ်ားကိုလိမ္ဖို.မေၿပာနဲ ့ကိုယ့္ရွာအလံုးၾကီးကိုုၿပန္မကိုက္မိေအာင္လို ့မနဲထိန္္းထားရတ
ယ္....ေအ့။"
"ေအ့!"
"မေအ့နဲ. တခ်ဳိ.ဆို အမူးလြန္းၿပီး အမွန္တိုင္ ေၿပာမိလို ့ကၽြဲခိုးေပၚတာရွိေသး..ေအ့။"
"အဲဲ့!"
"မ အ့ဲ နဲ ့အုန္းရွိေသးတယ္..သူတပါးပိုက္ဆံခိုးဖို ့မေျပာနဲ ့ကိုယ့္အိတ္ထဲ ပိုက္ဆံေတာင္ဘ
ယ္ေကာင္ နွိက္သြားမွန္း မသိလုိ ့ေပ်ာက္ရတာအၾကိမ္ၾကိမ္...ေအ ့။"
"ဟင္!"
"မဟင္နဲ.အုန္း..က်န္ေသးတယ္။သူတ ပါးအသက္သက္ဖို ့မေျပာနဲ ့ကိုယ္ဘာသာကိုမရပ္
နိုင္လို. ဓာတ္တိုင္ ဖတ္ထားရတာဘဲ ၾကည္. ေတာ့...ေအ့..။"
"ေၾသာ္!"
"မေၾသာ္နဲ.မျပီးေသးဘူးသူမ်ားသားမယားကိုျပစ္မွားဖို ့ဆိုေ၀းေရာနိုင္ငံျခားမွာျဖစ္ဖူးတယ္...အမူးလြန္ျပီး ပန္းျခံထဲမွာ အိပ္ေနတာ ကိုယ့္ဖင္ထဲကိုေျမြ၀င္သြားမွန္း ေတာင္မသိဘူး...ေအ့..။"
"မင္ေျပာေတာ့လည္း ဟုတ္သလိုဘဲ။ငါလည္း ကံ၄ပါး လံုေအာင္အရက္ေသာက္ရမလိုျဖစ္
ေနျပီ အရက္ဆိုင္ သြားအံုးမွ.....။ တစ္ခ်က္ ရီရင္ တစ္ခ်က္ေပ်ာ္နိင္ပါေစ။

*ရည္းစားစာ*

မင္းကုိစပ်စ္သီးလုိအခ်စ္ႀကီးခဲ့တာတကယ္ပါ။ေရွာက္သီးလုိေလွ်ာက္ၿဖီးတာမဟုတ္ပါဘူး။
မယံုရင္ဒူးရင္းသီးလုိဆူးနင္းၿပီးေလွ်ာက္ၾကည့္ပါလား။ေနၾကာေစ့လုိရင္မွာေပြ႕ၿပီးထန္းျမစ္
လုိအရမး္ခ်စ္တာပါ ခ်စ္သူရယ္။
ဘူးသီးေၾကာ္လုိရူးၿပီးေအာ္ေနတာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ဒညင္းသီးလုိ အပ်င္းႀကီးတဲ့မင္းကို
ကုိယ္ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ပါတယ္။ငါးပိခ်က္လုိအသိမခက္ပါနဲ႕ေတာ့။တုိ႕စရာနဲ႕တူတဲ့ကုိယ့္ကဗ်ာ
ကုိဖတ္ၿပီးရင္ျပန္ခ်စ္ပါေတာ့။မဟုတ္ရင္ဂ်ဴးျမစ္လုိအရူးျဖစ္ရပါ ေတာ့မယ္။

*မဆုတ္သာ မတိုးသာ အေျခအေန*

အလုပ္ရွင္ကအတြင္းေရးမွဴးမကိုေျပာသည္။
"ငါ့တို႔ ႏိုင္ငံ့ျခားကိုတစ္ပတ္ၾကာသြားရလိမ့္မယ္။ဒါေၾကာင့္ စီစဥ္စရာရွိတာေတြစီစဥ္ထား။"
အတြင္းေရးမွဴးမက သူ႔ေယာက်ၤားထံ ဖုန္းဆက္၏။
"ကၽြန္မ သူေဌးနဲ႔ ကၽြန္မႏိုင္ငံျခားကိုတစ္ပတ္ၾကာသြားရလိမ့္မယ္။ ရွင္ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္
ၾကည့္ေနေနာ္"
ေယာက်ာၤးက သူ႔တိတ္တိတ္ပုန္း ခ်စ္သူထံဖုန္းေခၚသည္။
"ကိုယ့္မိန္းမ ႏိုင္ငံျခားကို တစ္ပတ္ၾကာသြားရလိမ့္မယ္။ဒါေၾကာင့္ကိုယ္တို႔ တစ္ပတ္လံုးအ
တူေနၾကရေအာင္။"
တိတ္တိတ္ပုန္းခ်စ္သူကသူမသီးသန္႔က်ဴရွင္ေပးေနေသာ ေကာင္ေလးထံဖုန္းဆက္သည္။ "ငါတစ္ပတ္ေလာက္အလုပ္လုပ္စရာရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မင္းစာလာသင္စရာမလိုဘူး" ေကာင္ေလးကသူ႔အဘိုးထံဖုန္းဆက္သည္။
"ဘိုးဘိုး၊ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာမ အလုပ္မ်ားေနလို႔တစ္ပတ္ေလာက္ စာမသင္ရဘူး။ကၽြန္ေတာ္
တို႔ တစ္ပတ္လံုးေနၿပီးအခ်ိန္ျဖဳန္းရေအာင္။"
အဘိုး(အလုပ္ရွင္သူေဌး)က သူ႔အတြင္းေရးမွဴးကိုဖုန္းဆက္သည္။
"ဒီအပတ္ငါေျမးနဲ႔အခ်ိန္ျဖဳန္းရမယ္။ အဲဒီ အစည္းအေ၀းကိုမတက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။"
အတြင္းေရမွဴးက သူ႔ေယာက်ၤားကို ဖုန္းေခၚသည္။
"ကၽြန္မအလုပ္ရွင္ကဒီတစ္ပတ္္ထဲလုပ္စရာေလးေတြရွိတယ္္။ခရီးစဥ္ကိုျဖက္လိုက္တယ္။"
ေယာက်ၤားကသု႔တိတ္တိတ္ပုနး္ခ်စ္သူထံ ဖုန္းဆက္သည္။
"ငါတို႔ ဒီတစ္ပတ္ အတူတူအခ်ိန္မျဖဳန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး ။ငါ့မိန္းမခရီးစဥ္ ဖ်က္လိုက္တယ္။"
တိတ္တိတ္ပုနး္ခ်စ္သူက က်ဴရွင္သင္ေပးေနသည့္ ေကာင္ေလးထံ ဖုန္းေခၚသည္။
"ဒီတစ္ပတ္ ငါတို႔ ပံုမွန္အတိုင္းစာသင္ဖို႔ရွ ိတယ္။"
ေကာင္ေလးကသူ႔အဘိုးထံဖုန္းဆက္သည္။
"ဘိုးဘိုး ကၽြန္ေတာ့္ဆရာမက ေျပာတယ္။က်ဴရွင္တက္ရမယ္တဲ့အဘိုးနဲ႔ အေဖာ္မလူပ္ေပး
ႏိုင္တာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။"
အဘိုး (အလုပ္ရွင္)က သူ႔အတြင္းေရးမွဴးထံ ဖုန္းဆက္သည္။
"ဘာမွ မစိုးရိမ္နဲ႔။အဲဒီအစည္းအေ၀းကို ဒီတစ္ပတ္ဒို႔တက္ရလိမ့္မယ္။ဒါေၾကာင့္စီစဥ္စရာရွိ
တာေတြ စီစဥ္ထားလိုက္။"
အဲဒါကို မဆုတ္သာမတိုးသာ အေျခအေနဟု ေခၚသည္။


*ဗိုက္ဆာ လို ့ပါ*

အရာရာကို စူးစန္းခ်င္ေသာ တတိယႏွစ္ ေဆးေက်ာင္းသူတေယာက္သည္သူမ၏ ပထမ
ဆံုးေသာလက္ေတြ ့သင္ၾကားရက္တြင္ ခြဲစိတ္ခန္းသို ့စပ္စပ္စုစုသြားၾကည္ ့ပါသတဲ။ခြဲစိတ္
ကုသမွုခံယူရန္ လူနာတေယာက္သည္ ခြဲစိတ္ခန္းအ၀ ၀င္ခါနီးတြင္ သူ၏အလွည့္ကိုေစာင့္
ဆိုင္းေနပါ သည္။ထိုလူနာသည္အဲဒီ ေဆးေက်ာင္းသူကိုလည္းျမင္ေရ ာ .....
“ဆရာမဗိုက္အရမ္းဆာေနျပီ။အခုထိခြဲခန္းလည္း မ၀င္ရ ေသးဘူး။ဆရာမရယ္ကူညီပါဦး။“
အဲဒီေဆးေက်ာင္းသူကလည္းပထမဦးဆံုးဆရာမ အေခၚခံရတာရယ္ ထိုလူနာကိုၾကည့္ျပီး
သနားတာရယ္။ အ၇ည္ဆို၇င္ေတာ ့သိပိျပသနာေတာ ့ မရွိ ေလာက္ပါဘူးဟုစဥ္းစားျပီး ..
သူမဆီမွာပါလာတဲ့Fantasyအေအးကိုတိုက္လိုက္ပါသတဲ့။ထိုလူနာအေအးလည္းေသာက္
လို ့ကုန္ခါနီး ေရာထိုလူနာကိုစမ္းသပ္ရန္ ေရာက္လာေသာခြဲခန္းတာ၀န္က်ဆရာ၀န္လဲအ
ေအး ေသာက္ ေနတဲ့လူနာကိုျမင္ပါေလေရာ။တာ၀န္က်ဆရာ၀န္သည္လူနာအားခြဲစိတ္ကု
သမွု ခံယူ ၇မည့္လူနာမ်ားသည္ ည ၁၀ နာရီမွစ၍မည္သည့္အစားအေသာက္မွစားခြင့္မျပဳ
ပါ။ေ၇ ပင္ေသာက္ခြင္ ့မျပဳ ပါဆိုကိုေသခ်ာစြာရွင္းျပပါသည္။ထို ့ ေနာက္ခြဲစိတ္ရက္ကိုရက္
ေရြ ့လိုက္ရ ပါ သည္။တာ၀န္က်ဆရာ၀န္ ကေဆးေက်ာင္းသူအား အေအးတိုက္ရသည္ ့
အေၾကာင္း အားေမးျမန္းသည့္အခါေဆးေက်ာင္း သူက ” လူနာ ဗိုက္ဆာလို ့ပါ “ ..... တဲ့


*(ရ) ရက္ေသာက္ရမည္ ့အတူတူ*

တေန ့ေသာအခါ အလုပ္သင္ဆရာ၀န္မေလး ႏွင့္ သူ၏ သူ ငယ္ ခ်င္း မ်ားသည္ေဆးရုံႏွင့္
ေ၀း ေသာ ေက်းလက္ေဒသ သို ့ရန္ (၂) ပတ္ ၾကာမွ် က်မ္းမာေရး ကြင္းဆင္းေလ့လာရန္
သြား ေရာက္ၾကရသည္။ထိုေဒသတြင္ေနထိုင္ၾကေသာလူမ်ားသည္က်မ္းမာေရးဗဟုသုတ
နည္းပါး၍ ရိုးသားၾကသည္ ။လုပ္သင္ဆရာ၀န္မေလး သည္ လယ္ထဲတြင္ အလုပ္လုပ္ရင္း
ေျခေထာက္တြင္ဒဏ္ရာရ၍အနာရင္းကာျပည္တည္ေနေသာလူနာအားစမ္းသပ္ၿပီးပဋိေဇ၀
ေဆး (Antibiotic) ေဆးေသာက္၇န္လိုေၾကာင္း၊ ေဆးကို တေန ့သံုးၾကိမ္၊(၈)နာရီျခား၊အ
စားအစာ ႏွင့္ေ၀းေ၀း ေသာက္ရမည္ (၇) ရက္ဆက္ တိုက္ေသာက္ရ မည္ဆိုသည္ကိုေသ
ခ်ာစြာရွင္းျပပါသည္။လူနာက အလုပ္လုပ္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ေဆးေသာက္ရန္အဆင္မေျပသ
ည္ ့အၾကာင္း၊ မမွတ္တတ္ေၾကာင္း၊ေဆးေသာက္ ရန္လည္းျပင္းသည္ ့အေၾကာင္းျပန္ေျပာ
ပါသည္။ထိုအခါ အလုပ္သင္ဆရာ၀န္မေလး လူနာေသခ်ာနားမလည္ပံုေပါက္သျဖင့္ ထပ္
၍ မနက္ (၈) နာရီ၊ေန ့လည္ (၂)နာရီ၊ ည(၁၀) နာ၇ီ ေသာက္ရန္ေျပာ၍ ေဆး(၂၁)လံုးကို
ေပးလိုက္ ပါသည္။ေနာက္ (၂) ရက္အၾကာတြင္ျပန္ျပ၇န္မွာလိုက္ပါ သည္။
ေနာက္ (၂) ရက္အၾကာ - အလုပ္သင္ဆရာ၀န္မေလး ကစိတ္မခ်၍ ေဆးဘယ္ႏွလံုးက်န္
ပါေသးသလဲဟုေမး လိုက္ရာလူနာျပန္ေျပာလိုက္သည္မွာ - အိမ္ေရာက္တာႏွင့္(ရ) ရက္ေ
သာက္ရမည္ ့အတူတူေဆးအားလံုးတခါထဲ ေသာက္လိုက္သည္ဟု ....

*ေခါင္း႐ႈပ္မခံႏိုင္ဘူး*

ေယာက္ခမ(အထီး)ထံ သမက္ျဖစ္သူေရာက္လာသည္။
"အန္ကယ္။အန္ကယ္သမီးနဲ႕က်ေတာ္ လက္ထပ္တာသံုးလပဲရွိေသးတယ္ဒါေပမဲ့ အခုက
ေလးေမြးပီ အဲဒါဘယ္လိုျဖစ္ ႏိုင္မွာလဲကေလးတေယာက္ေမြး ဘို႕ဆိုတာ ၉ လၾကာတယ္
ဆိုတာ အားလုံးသိၾကတာပဲ"
ဤစကားကိုၾကားေသာအခါ ေယာက္ခမ ကျပန္ေမးသည္။
"မင္းက မင္းမိန္းမနဲ႕ သံုးလၾကာ အတူေနတယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေနပါတယ္"
"မင္းမိန္းမက မင္းနဲ႕ သံုးလ ၾကာေနတယ္"
"ဟုတ္တယ္ဟုတ္ဟုတ္ပါတယ္"
"မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္ အတူေနတာ အခုဆို သံုးလ ရွိျပီ မွန္တယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ မွန္ပါတယ္"
"ဒါဆိုရင္ ၃+၃+၃ ဆို ဘယ္ေလာက္ျဖစ္မလဲ"
"ကိုး ပါ"
"ေအး အဲဒါပဲငါ့ကိုေနာက္လာပီး အေနာက္အရွက္ မေပးနဲ႕"

* * *

ရပ္ကြက္ထဲတြင္ လူငယ္မ်ားစုေ၀းကာ ကိုယ္ခံပညာမ်ားေလ့က်င့္ေနသ ည္ကို ေတာမွအ
လည္လာေသာဦးေလးၾကီးက ၾကည့္ျပီး..သူ႕တူမျဖစ္သူအာ း...
“ တူမၾကီးတို႕ ရပ္ကြက္ကလူငယ္ေတြကboxing က်င့္တဲ့သူက်င့္တုတ္သိုင္း၊ဓါးသိုင္းက်င့္
တဲ့သူက်င့္နဲ ့ႏိုင္ငံ့အတြက္အားရစရာပဲေဟ့။ဒါနဲ႕ ဘာအတြက္က်င့္ေနၾကတာလဲအာရွျပိဳင္
ပြဲအတြက္လူေရြးပြဲ၀င္ဖို႕က်င့္ေနၾကတာလား ...”
“ မဟုတ္ဘူး ဦးေလးရဲ႕...ရပ္ကြက္ေပါင္း စံု ေဘာလံုးပြဲေတြ စေတာ့မွာေလ...”

*အေၾကာက္ခ်င္းျပိဳင္*

“က်ဳပ္အိမ္ကေခြးကို ၾကည့္လို႕မရေတာ့ဘူးဗ်ာဘယ့္ႏွယ့္ဗ်ာ..တံခါးေခါက္သံၾကားတယ္
ဆို ရင္ခုတင္ေအာက္၀င္ပုန္းေတာ့တာပဲ.... ။.”
“ သူ႕ခမ်ာ ေၾကာက္လို႕ျဖစ္မွာေပါ့....၀င္ပု န္းပေစေပါ့....”
“ ကုတင္ေအာက္မွာ က်ဳပ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ဆို က်ပ္တယ္ဗ်"

တပိုင္းတစ္စ ဟာသမ်ား(၃)

*သူမ်ားအလွည့္က်ေတာ့*

တရုတ္ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ပါ။သူငယ္ ခ်င္းတုိ႔ၾကားဖူးၿပီးသားလည္းၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မွာပါ။တခါက လူႏွစ္ေယာက္ဟာေတာထဲမွာမ်က္စိလည္ လမ္းမွားၿပီးလမ္းေပ်ာက္ေနပါတယ္။ဒါကိုသစ္
ခုတ္သမားတစ္ေယာက္ကကယ္ၿပီးအိမ္ကိုေခၚလာတယ္။ညေရာက္ေတာ့အဲ့ဒီလူႏွစ္ေယာ
က္ကသစ္ခုတ္သမားရဲ့သမီးကို-------တယ္။
ဒါနဲ႔ သစ္ခုတ္သမားလည္းအလြန္စိတ္ဆိုးၿပီးသတ္မယ္လုပ္ပါေရာ။အဲ့ဒီလူႏွစ္ေယာက္လ
ည္း သစ္ခုတ္သမားကိုမသတ္ဖို႔ဒူးေထာက္ေတာင္းပန္တာေပါ့။ဒါနဲ႔ သစ္ခုတ္သမားလည္း
အခြင့္အေရးေပးတဲ့အေနနဲ႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၿခံထဲမွာရွိတဲ့သစ္သီး၁၀လံုးစီခူးခဲ့ပါလို႔ေၿပာ
လိုက္တယ္။မၾကာခင္မွာပထမလူကမက္မန္းသီး၁၀လံုးကိုယူၿပီးၿပန္လာပါတယ္၊သစ္ခုတ္
သမားကအဲ့ဒီမက္မန္းသီးကိုမင္းရဲ့ဖင္ေပါက္ထဲကိုထည့္ရမယ္၊တကယ္လို႔၁၀လံုးလံုးထည့္
ၿပီးတာေတာင္တစ္ခ်က္မွ်မရယ္ရင္အသက္ခ်မ္းသာခြင့္ေပးမယ္တဲ႔၊ဒါနဲ ႔ပထမလူလည္းထဲ့
ေနတာ ၉လံုးေၿမာက္လည္းေရာက္ေရာ အားပါးတရရယ္လိုက္လို႔သတ္ခံလိုက္ရပါတယ္။
ယမမင္းဆီကိုေရာက္ေတာ့ ယမမင္းက
"မင္းကြာ၊ေနာက္ႏွစ္လံုးသည္းခံလိုက္ ရင္ မင္းေသစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ဘာေၾကာင့္ရယ္ရ
တာလဲ"လို႔ေမးေတာ့ ပထမလူက အရယ္ကိုမရပ္ႏိုင္ေသးဘဲ
"ယမမင္းၾကီး၊က်ေတာ္မ်ိဳးမရယ္ဘဲနဲ႔၁၀လံုးလံုးထည့္ႏိုင္ပါတယ္၊ဒါေပမယ့္၉လံုးေၿမာက္မွာ
က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းကဒူးရင္းသီး၁၀လံုးကိုသယ္လာတာေတြ႔လိုက္ရလို႔ ပါ။"တဲ့။

*၀မ္းနည္း၀မ္းသာ*

ခရီးသည္တင္ ေလယာဥ္ၾကီးတစ္စီးေပၚတြင္ေလယာဥ္မယ္ကခရီးသည္မ်ားအားအသိေပး
စကားေျပာေလသည္။
ေလယာဥ္မယ္။ ။"ေက်းဇူးျပဳျပီး နားဆင္ၾကပါရွင္။"
ခရီးသည္မ်ား အားလုံးတိတ္ဆိတ္သြားျပီး ေလယာဥ္မယ္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
ေလယာဥ္မယ္ "၀မ္းသာစရာ သတင္းႏွစ္ခု နဲ႔ ၀မ္းနည္းစရာ စကားေလးတစ္ခြန္းေလာက္
ေျပာၾကားခြင့္ျပဳပ ါ။"
ခရီးသည္မ်ား... ဆက္လက္နားေထာင္ေနသည္။
ေလယာဥ္မယ္... "၀မ္းသာစရာ စကားကေတာ့ ပထမအခ်က္အေနနဲ႔အခုခရီးစဥ္ေလယာ
ဥ္ခမ်ားကိုအခမဲ့စီးနင္းခြင့္ျပဳမွာမို ့ ေငြမ်ားျပန္လည္ထုတ္ေပးဖို႔ ပါပဲ။"
ခရီးသည္မ်ား.... ေဟး... ဟုေအာ္ကာ ၀မ္းသာသြားၾကသည္။
ေလယာဥ္မယ္..."ေနာက္ထပ္ ၀မ္းသာစရာ တခ်က္ကေတာ့ ခရီးသည္တစ္ဦးကိုေဒၚလာ
ေငြ ၅၀၀၀စီအပိုထပ္ေဆာင္း ေပးအပ္သြားမယ္ဆိုတာပါပဲ။"
ခရီးသည္မ်ား.... ေဟး... ဟုေအာ္လိုက္ၾကျပန္သည္။
ေလယာဥ္မယ္..." ၀မ္းနည္းစရာတစ္ခုကေတာ့ကြ်န္မတို႔ ေလယာဥ္စက္ခြ်တ္ယြင္းျပီးေျမ
ျပင္ကို ထိုးက်ေနျပီဆိုတဲ့ စကားပါပဲ။အားလုံကို္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
ခရီးသည္မ်ား..."ဟိုက္"

*ေဗဒင္ဆရာ*

ေဗဒင္ဆရာ။ ။"ခင္ဗ်ားမွာ ကေလးသံုးေယာက္ရွိရမယ္။"
ေမးသူ။ ။"ဟင္႔အင္း။ဒါဆိုဆရာမွားသြားၿပီကြ်န္ေတာ္႔မွာစုစုေပါင္းကေလးငါးေယာက္ေတာ
င္ ရွိပါတယ္။"
ေဗဒင္ဆရာ။ ။"ဘာလဲ ခင္ဗ်ားက သူတို႔အားလံုးရဲ႕ ဖခင္လို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုထင္ေနတယ္ေ
ပါ႔ေလ။"

တပိုင္းတစ္စ ဟာသမ်ား(၂)

*နာမည္ၾကီးခ်င္လို႔*

ရြာတစ္ရြာမွာ ဦးသာဒြန္းနဲ႔ ေဒၚပုဆိုတဲ့သူေဌးလင္မယားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ဒါေပမယ့္လူ
ေတြအားလံုးကသူေဌးၾကီး ဦးသာဒြန္းလို႔ မေခၚၾကပဲသူေဌးမၾကီး ေဒၚပုရဲ့ေယာက်ာၤးဆို ၿပီး
ေခၚၾကတယ္။ ဒီအခါမွာ ဦးသာဒြန္းက စိတ္ထဲမွာမေက်နပ္ပါဘူး။စီးပြားေရးေတြက်ေတာ့
ႏွစ္ေယာက္အတူတူၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္ခဲ့ရၿပီးမွနာမည္ၾကီးေတာ့မိန္းမျဖစ္သူကသူေဌးမၾကီး
ေဒၚပုဆိုၿပီးနာမည္ၾကီးေနတယ္။ရြာမွာရွိတဲ့အလွဴပြဲမဂၤလာပြဲေတြကဖိတ္စာပို႔ရင္လဲသူေဌး
မၾကီး ေဒၚပုႏွင့္ ခင္ပြန္း ဆိုၿပီးဖိတ္ေတာ့ဦးသာဒြန္းရဲ့နာမည္ကတစ္ခါမွကိုမပါပါဘူး။ဦးသာ
ဒြန္းရဲ့အေတြးထဲမွာသူဟာမိန္းမရဲ့ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာမိေနေတာ့သူ႔နာမည္ထြက္ဖို႔လုပ္
ရမယ္ဆိုၿပီးေတြးမိပါတယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ အလွဴတစ္ခု သြားဖို႔ၾကံဳလာတဲ့အခါသူနာမည္ၾကီးေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့အ
ေတြးအတိုင္းအလြန္ကိုလွပတဲ့ျမင္းျဖဴၾကီးကိုစီးၿပီးအိမ္ကထြက္လာပါတယ္။ျမင္းစီးၿပီးထြ-
က္လာတဲ့အခ်ိ န္မွာ ဦးသာဒြန္းစိတ္ထဲမွာေတြးေနတာကသူ႔ကုိဒီပံုအတိုင္းသာလူေတြျမင္
ရင္သူေဌးၾကီးဦးသာဒြန္းျမင္ျဖဴၾကီးစီးၿပီးလာတယ္လို ့လူေတြကေျပာမွာပဲဆိုၿပီး ေတြးလာ
ပါတယ္။တကယ္တမ္းအလွဴကိုလဲေရာက္ေရာ သူေဌးမၾကီးေဒၚပုေယာက်ာၤး ျမင္းျဖဴၾကီး
စီးလာတယ္လို႔ပဲေျပာၾကပါတယ္။အဲဒီအခါမွာေတာ့ဦးသာဒြန္းတစ္ေယာက္စိတ္ညစ္သြား
ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လက္မေလွ်ာ့ပဲ ေနာက္တစ္ခါ ၾကိဳးစားပါတယ္။ဒီတစ္ခါေတာ့ရြာထိ-
ပ္မွာ ဇရပ္အၾကီးၾကီးတစ္ေဆာင္ ေဆာက္ၿပီး သူဌးၾကီးဦးသာဒြန္းဆိုတဲ့နာမည္ကို အၾကီး
ၾကီးေရးၿပီး ေဒၚပုဆိုတဲ့နာမည္ကို ေသးေသးေလးပဲေရးထားပါတယ္။ ဒီဇရပ္ကိုေတာ့သူေ
ဌးၾကီးဦးသာဒြန္းရဲ့ဇရပ ္လို႔ေခၚမွာပဲဆိုၿပီးေတြးေနျပန္ တယ္။ဒါနဲ႔ ဘယ္လုိိေခၚမလဲဆိုတာ
သိခ်င္ေတာ့ခရီးသြားတစ္ဦးပံု အေယာင္ေဆာင္ၿပီးခရီးသြားအဖြဲနဲ႔ေရာလိုက္လာပါတယ္။
ညေနေစာင္းလာေတာ့ ခရီးသြားေဖာ္ေတြကိုေမးပါတယ္။ညက်ရင္ဘယ္ေနရာမွာမ်ားတ-
ည္းခိုလို႔ရနိုင္မလဲေမးေတာ့ခရီးသြားတစ္ဦးကခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္ညံ့တာပဲေရွ ့နားမွာသူေ-
ဌးမၾကီးေဒၚပုလွဴထားတဲ့ဇရပ္ရွိတယ္ေလလို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ဒီတစ္ခါမွာလဲဦးသာဒြန္းတစ္ေယာက္ ဒီမိန္းမရဲ့ေလာင္းရိပ္ေအာက္ကမလြတ္နုိင္ေသးဘူး
ဆိုၿပီး စိတ္ညစ္ေနပါတယ္။ဒါနဲ႔ပဲ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး ဘုန္းၾကီး၀တ္လိုက္ ပါတယ္။ ဦးဇင္းဦး
သာဒြန္း ရြာထဲကိုဆြမ္းခံၾကြတဲဲ့အခါက်ေတာ့လဲ လူေတြကသူေဌးမၾကီး ေဒၚပုရဲ့ဦးဇင္းၾကြ
လာၿပီဆုိၿပီးေျပာၾကျပန္တယ္။ေအာ္ဘုန္းၾကီး၀တ္တာေတာင္ေဒၚပုနာမည္ ေအာက္ကမ
လြတ္ဘူးဆိုၿပီးဘုန္းၾကီးကေနထြက္လိုက္ပါတယ ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့ဦးသာဒြန္းလဲမထူးပါ
ဘူးဆိုၿပီး ဘိန္းစားမယ္ဆိုၿပီး ဘိန္းစားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီတစ္ခါေတာ့ဦးသာဒြန္း နာမည္
ၾကီးပါၿပီ။ဘယ္လိုနာမည္ၾကီးလဲဆိုေတာ့လူေတြေခၚၾကတာကဘိန္းစား သာဒြန္းပါတဲ့။
ေကာင္းလိုက္တဲ့ဟာသဗ်ာ။ဒါေပးမဲ့သူနာမည္ၾကီးနည္းကလည္းမနိပ္လိုက္တာဗ်ာ။ဘိန္း
စားမပဲသူ ့မိန္းမေလာင္းရိပ ္ေအာက္ကလြတ္ေတာ့တယ္ဟီးဟီး.။အမ်ိဳးသားမ်ားဒီဟာသ
အတိုင္းပဲဆိုရင္ေတာ့မေကာင္းဘူးဗ်ိဳ႕.....................

*တိုက္ဆိုင္လိုက္ပံုမ်ား*

မနီသည္ အတန္းထဲတြင္ အျမဲအိပ္ငိုက္ ေလ႔ ရွိ သည္။တစ္ေန႔ မနီအိပ္ေပ်ာ္ေနစဉ္ဆရာမ
က
"မနီ ကမာၻျကီးကိုဘယ္သူ ဖန္ဆင္းခဲ႔လည္း"
မနီအိပ္အိုက္ေနသျဖင္႔မၾကားေသာ္ေၾကာင္႔သူမေနာက္တြင္ထိုင္ေနေသာကိုျဖိဳးမွေဘာ႔ပ-
င္ႏွင္႔ ထိုး၍သတိ ေပးလိုက္သည္။ထိုအခါမ
မနီ။ ။" ဘုရားသခင္" (လန္႔သြားသျဖင္႔ ေရာင္၍ေအာ္လိုက္သည။္ထို႔ေနာက္သူမျပန္လ-
ည္အိပ္ေပ်ာ္သြား ျပန္သည္)။
ဆရာမ။ ။"ေတာ္ လိုက္ တာ။ေနာက္ တစ္ခု ထပ္ေမးမယ္။တို႔ ရဲ ့ကယ္တင္ရွင္ ကဘယ္
သူလဲသမီး။"
ဆရာမေမး သည္ ကို မနီမ မၾကား။ အိပ္္လို႔ေကာင္းေနသည္။ထို႔ေၾကာင္႔ကိုျဖိဳးမွေဘာ႔ပင္
ျဖင္႔ ထိုး၍သတိေပးရျပန္ သည္။
မနီ။ ။(လန္႔သြားျပန္သျဖင္႔ ေရာင္၍ ထေအာ္ျပန္သည္၊ ထို႔ေနာက္တဖန္အိပ္ေပ်ာ္ျပန္ေလ
သည္ ) " ဂ်ီးဆပ္ခရစ္"
ဆရာမ။ ။"မွန္ ပါတယ္။ဆရာမေနာက္ဆံုးတစ္ခုေမးခ်င္တာကေတာ႔ ၂၃ေယာက္ေျမာက္
ကေလး ေမြးျပီးတဲ႔ေနာက္ မွာ ဧဝ က အာ ဒမ္ ကို ဘာ ေျပာခဲ႔ လည္း။"
ဒီတစ္ခါေတာ႔ ကို ျဖိဳး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မနီ ကိုေဘာ႔ ပင္ႏွင္႔ နာနာထိုး၍သတိေပးလိုက္
သည္။မနီ အေတာ္ နာ သြား သည္။ထို႔ေၾကာင္႔ အိပ္ ယာ မွ ႏုိုးလာ သျဖင္႔ရုတ္တရတ္ထ
လိုက္ကာ
မနီ။ ။"ေနာက္တစ္ ခါ ငါ႔ ကို ထပ္ ထိုး ရဲ ထိုးၾကည္႔ ၊ နင္႔ ဟာကိုထက္ပိုင္းခ်ိဳးပစ္မယ္"
ဆရာမခမ်ာ ဘုမသိ ဘ မသိ ျဖင္႔ သတိလစ္ သြား ရွာသည္။

*ဒီအတိုင္းပါပဲ။*

မိမိထက္ မ်ားစြာ ငယ္ရြယ္ေသာမိန္းမတေယာက္ကိုလက္ထပ္ယူထားသည့္ အသက္၉၃
နွစ္အရြယ္ရိွ အဘိုးအိုတေယာက္သည္ သူ၏ ဆရာဝန္ထံ ေရာက္လာျပီးသူတို့ကေလးရ
ေတာ့မည့္အျကာာင္း ေျပာျပေလသည္။ထိုအခါ ဆရာဝန္က ျပန္ေျပာျပသည္။
'ကြ်န္ေတာ္ ပံုျပင္ကေလးတပုဒ္ ေျပာပါရေစ၊ တခါတုန္းကအလြန္သတိေမ့တတ္တဲ့လူတ
ေယာက္ဟာ အမဲလိုက္ထြက္ပါတယ္။ေသနတ္ကို ယူရမယ့္အစား ထီးတလက္ပဲယူသြား
ပါတယ္။ေတာထဲမွာ ျဗဳန္းခနဲ ျခေသၤ့တေကာင္နဲ ့ပက္ပင္းတိုးမိေတာ့ သူကလက္ထဲမွာပါ
တဲ့ထီးနဲ ့ထိုးခိ်န္လိုက္ျပီး ပစ္ခ်လိုက္တယ္တဲ့။အဲဒီမွာျခေသၤ့ျကီးလည္းတုန္းခနဲလဲက်ေသ
ဆံုးသြားပါေရာ''ဟာ မဟုတ္တာကြ၊ လံုးဝကို မျဖစ္နိုင္ဘူး၊တေယာက္ေယာက္ကဝင္ျပီး
ပစ္လိုက္လို ့ေနမွာေပါ့''
"အခုလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲခင္ဗ်ား"