ဆိုေရးရွိက ဆိုအပ္လွ၏

 ရခုိ္င္ျပည္မွာ ရခိုင္နင့္ဘဂၤါလီအေရးအခင္းပထမအၾကိမ္စျဖစ္ကတည္းက ေျပာမယ္လို႔ၾကံေန တာ ေတြ ေျပာခ်င္ေနတာေတြအမ်ားၾကီး။သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေျပာတဲ့စကားတိုင္း စကားလံုးတိုင္းက လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေအးခ်မ္းဖို႔ တည္ျငိမ္္ဖို႔ကိုဦးတည္ေသာ အေျပာမ်ိဳး အျပဳအမူမ်ိဳးသာေျပာခ်င္သည္။

ပဋိပကၡကိုျဖစ္ေပၚေစေသာ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို ဖ်က္ဆီးေစေသာ စကားလံုးမ်ား အေျပာအဆို မ်ားျဖစ္ သြားလွ်င္အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ားကိုထိခိုက္ႏိုင္ပါသည္။ဆူပူမႈမ်ားအၾကမ္းဖက္မႈမ်ားျဖစ္လာလွ်င္ပဋိပကၡျဖစ္ေပၚ
မႈႏွင့္ ဆက္စပ္သူအားလံုးထိခိုက္နစ္နာႏုိင္သည္။ဒါေတြကို ေအးခ်မ္းမႈကို တန္ဖိုးထားသူ တုိင္း အထူးသတိထားၾကရမည့္ကိစၥျဖစ္ပါသည္။

ေနာက္တခါ ကိုယ္က ရခိုင္မို႔လုိ႔ရခိုင္ဖက္က လုိက္ေျပာတာမ်ိဳး၊ဘဂၤါလီမို႔ဘဂၤါလီဖက္က လုိက္ ေျပာ တာမ်ိဳး၊ဗမာမုိ႔ ဗမာဖက္က လုိက္ေျပာတာမ်ိဳး၊ခ်င္းမို႔ခ်င္းဖက္ကလုိက္ေျပာတာမ်ိဳး၊ ကမန္မို႔ ကမန္ ဖက္ကလုိက္ေျပာတာမ်ိဳးရွမ္းမုိ႔ ရွမ္းဖက္က လုိ္က္ေျပာတာမ်ိဳး အစၥလမ္ဘာသာ၀င္မို႔ဘာသာ တူသူ ဘက္ကလုိက္ေျပာတာမ်ိဳး၊ဗုဒၶဘာသာမို႔ ကာကြယ္ေျပာတာမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ပါ။ တရားမွ် တမႈ ကို ေရွ႔ရွဴ ေသာ ေျပာဆိုမႈမ်ိဳးသာျဖစ္သင့္ပါသည္။

ေက်ာက္နီေမာ္ရြာသူတေယာက္မုဒိန္းက်င့္ခံရသည့္ကိစၥမွာ မုဒိန္းက်င့္သူကို  တရားဥပေဒအတိုင္း အေရးယူလုိက္ဖို႔သာအဓိကျဖစ္ပါသည္။မူဆလင္ဘာသာကို ကိုးကြယ္သူမုဒိ္န္းက်င့္သည္ျဖစ္ေစ ဗုဒၶဘာသာ ကို ကိုးကြယ္တဲ့သူ မုဒိန္းက်င့္သည္ျဖစ္ေစ အျပစ္ရွိတာက ရွိတာသာျဖစ္ပါသည္။ဒါကို ကုလားေတြ မုဒိန္း က်င့္သည္ဆိုျပီး အစၥလမ္ဘာသာ ကို ကို္းကြယ္သူအားလံုးကို ၀ါးလံုး ရွည္ ျဖင့္ မရမ္းသင့္ပါ။ဗုဒၶဘာသာကို ကုိးကြယ္ သူေတြမွာကား တခါက မုဒိန္းမႈက်ဴးလြန္သူမရွိဖူးလား။ တရား မွ်တမႈဆို သည္ မွာ ေက်ာသားရင္သား ခြဲျခမ္းေကာင္းသည့္ကိစၥမဟုတ္ပါ။

ေနာက္တခုက ရခိုင္ျပည္မွ ဘဂၤါလီမ်ားအား ႏွင္ထုတ္သည့္ကိစၥျဖစ္ပါသည္။ထုိဘဂၤါလီမ်ားကို ရခုိင္ ျပည္ မွအတင္းအက်ပ္ႏွင္ထုတ္သည့္ကိစၥကို သေဘာတူသလားဟုေမးလွ်င္ သေဘာတူပါ သည္ ဟု ေယ် ဘုယ်အားျဖင့္ေျဖလုိပါသည္။မည္သည့္ႏုိင္ငံမွာမဆိုခိုး၀င္လာသူမ်ားကို ေနခ်င္သလုိေန သြား ခ်င္သလုိ သြားခြင့္ျပဳထားသည္ဟူ၍မရွိပါ။တိုးတက္သည့္ ဒီမိုကေရစီအေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားမွာ ဆိုလွ်င့္ ႏိုင္ငံမွ ထြက္္ခြာ ဖို႔ ရက္ခ်ိ္န္းျပည့္ေသာေန႔တြင္အထူးပုလိပ္အဖြဲ႔က အိမ္ကိုလာျပီးအတင္းဆြဲခ် ပုလိပ္ ကား ထဲကိုေဆာင့္ ထည့္ ေလယာဥ္ေပၚကုိအတင္းတြန္း တင္ျပီးမူရင္းႏိုင္ငံျပန္ပို႔သည့္ အေလ့ အ ထရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ လုပ္ထုံုး လုပ္နည္းေတာ့လုိပါသည္။ယေန႔ရခုိင္ျပည္တြင္ေနထိုင္ေနၾကေသာ ဘဂၤါလီမ်ားမွာ မ်ိဳးဆက္ႏွစ္ ဆက္ သံုးဆက္ထိေန ထုိင္ ေန ၾက ျပီး သူ မ်ားျဖစ္ပါ သည္။က်ေနာ္တုိ႔မွာ ဘယ္ဘဂၤါလီ ငျဖဴ ငေၾကာင္ ငက်ား ငေျပာက္ ကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္ေန႔က ရခိုင္ျပည္ကိုေရာက္လာသည္။ဘယ္ေနရာ ဘယ္ရြာ ဘယ္ျမိဳ႔တြင္ေန ထုိင္ သည္။သားသမီးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေမြးဖြားျပီးျပီ စသည္ျဖင့္ စာရင္းဇယား အတိအက်မရွိပါ။ အစိုးရ အ ဆက္ဆက္လဘ္ေပး လဘ္ယူမႈရွိလို႔တရား မ၀င္ဘဂၤါလီေတြ မ်ားလာ သည္ ဟုဆိုလွ်င္တိက်သည့္အေထာက္အထားမွတ္တမ္းမွတ္ရာခိုင္လံုဖို႔ခုိင္လံုေအာင္လုပ္ထားဖို႔အထူးအေရးၾကီးပါသည္။ထိုသို႔မဟုတ္ပဲ အစၥလမ္ဘာသာကိုးကြယ္သူအားလံုးကိုႏွင္ထုတ္မည္ဟုဆိုလွ်င္တရားနည္းလမ္း က်သည့္ လုပ္ရပ္မျဖစ္ႏိုင္ ပါ။အင္မတန္သတိထားဆင္ျခင္ျပီးလုပ္ရမည့္ကိစၥျဖစ္ပါသည္။ထုိကဲ့သို႔ေသာလုပ္ေဆာင္မႈႈမ်ိဳးဘာသာေရးအရ
 ခြဲျခားဆက္ဆံျပီး အႏိုင္က်င့္တာမ်ိဳးကို က်ေနာ္တို႔ ယာဥ္ေက်း သည့္ လူ႔အဖြဲ႔မွာလက္မခံသင့္ပါ။

ဒါဆိုယင္ဒီတရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္ေနထုိင္ျပီး တိုင္းျပည္ကိုျပသနာမ်ိဳးစံုလုပ္ေနေသာထုိ ဘဂၤါလီ ကိစၥ ကိုဘယ္လုိေျဖရွင္းၾကမည္နည္း။ဤေမးခြန္းသည္တမ်ိဳးသားလံုးအတြက္အင္မတန္အ ေရးၾကီး ေသာေမးခြန္း၊ အခန္႔မသင့္လွ်င္ တိုင္းျပည္တျခမ္းပဲ့ထြက္သြားမည့္အေရးျဖစ္သျဖင့္အထူး သတိ ထားေျဖၾကားၾက ရမည့္ေမးခြန္းျဖစ္ပါသည္။ဥာဏ္အေျမာ္အျမင္ဆင္ျခင္စဥ္းစားမႈမ်ားျဖင့္လုပ္ေဆာင္ရမည့္ကိစၥလဲျဖစ္ပါသည္။

ဤကိစၥကို က်ေနာ္ဥာဏ္မီသေလာက္ စဥ္းစားမိသေလာက္တင္ျပပါမည္။ဒီအတုိင္းျဖစ္ရ မည္ဟုေတာ့မဆို

လုိပါ။တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအသိ ပညာရွင္မ်ားအေနျဖင့္လုပ္သင့္လုပ္ထုိ္က္ သည္ မ်ား ကို လိုအပ္ သလုိအေကာင္အထည္သြားမည္သာျဖစ္သည့္အတြက္ ထုိသို႔လုပ္ ေဆာင္ ရာတြင္ တစုံ တရာ စဥ္းစား စရာေလးအေတြးေပါက္စရာျဖစ္ေစရန္အလို႔ငွာတင္ျပျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။

ပထမဆံုးအေကာင္အထည္ေဖၚသင့္သည္မွာ ရခိုင္တျပည္လံုးကို သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ရ ပါ မည္။ ယခုအစမ္းသေဘာစတင္လုပ္ေဆာင္ေနျပီဟုသတင္းမ်ားတြင္ဖတ္ရသျဖင့္၀မ္းသာပါသည္။နယ္စပ္ေဒသ လူ၀င္လူထြက္ကိုအထူးေစာင့္ၾကတ္ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ နယ္စပ္ျခံစည္းရိုးကိုလံုေအာင္ကာဖို႔ အယင္ကထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ၾကပ္မတ္ဖို႔လုိပါသည္။ရခိုင္ျပည္တြင္သန္ေခါင္စာရင္း ေကာက္ ေန သည္ ဟုၾကား လွ်င္ တဖက္ႏိုင္ငံမွ ခိုး၀င္ျပီး ရခုိင္ျပည္ဖြားဘဂၤါလီမ်ားအျဖစ္ခံယူျပီး ႏို္င္ငံ တကာ စာနာမႈ အေထာက္ အကူ မ်ား ကိုလုိခ်င္သူမ်ားလည္းဤအခ်ိန္တြင္ပံုစံမ်ိဳးစုံျဖင့္၀င္ေရာက္လာႏုိင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။

သန္းေခါင္စာရင္းကိုေသခ်ာေကာက္ယူျပီး ရပ္ကြက္ ေက်းရြာလုိက္ ဘဂၤါလီဦးေရး ဘယ္ေလာက္ ကမန္ဦးေရဘယ္ေလာက္ အျခားတိုင္းရင္းသားဦးေရဘယ္ေလာက္ဟု သီးျခားရွင္းလင္းစြာ သိျပီး ေသာအခါ ဘဂၤါလီမ်ား၏ျမန္မာျပည္ ရခုိင္ျပည္ထဲကို၀င္ေရာက္လာသည့္ေနာက္ေၾကာင္း ကိုျပန္ လည္ စိစစ္ရပါမည္။ ခက္ခဲေသာ အခ်ိန္ၾကာတတ္ေသာ အလုပ္ျဖစ္ပါသည္။ အျခားနည္း လမ္းမ်ား လဲရွိႏိုင္ပါသည္။ လုိရင္းမွာ တရားမ၀င္ ဘဂၤါလီမူဆလင္ႏွင့္ျပည္တြင္းတြင္ယခင္ကတည္းက ရွိႏွင့္ေန ျပီး သား မူဆလင္မ်ား ကိုရွင္း လင္းစြာခြဲျခားျမင္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ရန္သာအဓိကျဖစ္ပါသည္။

တခ်ိဳဘဂၤါလီတို႔ကသူတုိ႔ဘဂၤါလီမဟုတ္ဟုအတင္းျငင္းေနၾကသည္ဟုၾကားရပါသည္။ဒါဟာကိုယ့္လည္ပင္းကို ကိုယ္ၾကိဳးကြင္းစြပ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ရခုိင္ျပည္တြင္ေနထိုင္ေနၾကေသာ အထူးသျဖင့္ ဘူးသီးေမာင္ေတာ္ေဒသတြင္ေနထုိင္ေနၾကေသာမူဆလင္မ်ားတြင္အျခားေရြးခ်ယ္စရာမ်ားမ်ားစားစားမရွိပါ။
ကမန္မူဆလင္ျဖစ္လွ်င္ျဖစ္ မျဖစ္လွ်င္ဘဂၤါလီမူဆလင္သာရွိပါသည္။ (အစၥလမ္ဘာသာ၀င္အခ်င္းခ်င္း လက္ထပ္ေပါင္းသင္း၍လည္းနယ္စပ္ေဒသမ်ားသို႔ေျပာင္းေရႊ႔ေရာက္သြားႏိုင္ပါသည္) အကယ္ ၍ ဘဂၤါလီ မဟုတ္ပဲ တခ်ိဳ႔မူဆလင္အစြမ္းေရာက္တုိ႔လိမ္ထားသည့္(ရိုဟင္ဂ်ာ)ဆိုသည့္လူမ်ိဳးတမ်ိဳး ရခိုင္ျပည္တြင္ ဘယ္တုန္းကမွမရွိခဲ့သည့္ဘယ္ေတာ့မွထပ္ျပီးရွိလာမည့္ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ ထုိ႔ ေၾကာင့္ အဆိုပါ အမည္ လိမ္ခံလုိသူမ်ားမွာ တုိင္းျပည္ကိုသစၥမရွိေသာ လိမ္လည္လွည့္ျဖား လုိေသာ သူမ်ားသာျဖစ္သျဖင့္ အျမန္ ဆံုးႏွင္ထုတ္ခံရမည့္သူမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။အကယ္၍ဘဂၤါလီ ဆိုလွ်င္ေတာင္ေရာက္ လာသည္
ခုႏွစ္ကိုၾကည့္ျပီး ႏိုင္ငံျဖစ္ခြင့္ေလး ဘာေလးေမွ်ာ္လင့္ စရာ ရွိပါေသးသည္။

ေသခ်ာစိစစ္ျပီးေသာအခါ တရားမ၀င္ဘဂၤါလီစာရင္းကို ကုလသမဂၢႏွင့္ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ုိင္း ကိုေသခ်ာ ခ်ျပ တင္ျပရပါမည္။သူတုိ႔ဆီက အၾကံေကာင္းဥာဏ္ေကာင္း မ်ားကိုရ ယူျပီး အ ေကာင္း ဆံုး အသင့္ေတာ္ဆံုးႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာလူ႔အခြင့္အေရးစံခ်ိန္စံညႊန္းႏွင့္ကုိက္ညီ သည့္အေကာင္ အထည္ေဖၚ မႈမ်ား ကိုဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရပါမည္။ငါတုိ႔ႏိုင္ငံမွာငါတုိ႔လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္မည္ဆိုျပီးငါတေကာ ကာ၍ရ သည့္ 
အခ်ိ္န္မဟုတ္သည္ကို ရခိုင္ေခါင္းေဆာင္ မ်ား ျမန္မာ့ႏုိင္ငံ ေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားအထူး သေဘာေပါက္ျပီး သားျဖစ္ပါလိမ့္မည္။အေကာင္းဆံုးသာဓက တခုမွာ ႏိုင္ငံ တ ကာအသိုင္းအ၀ုိင္းက ကိုဆို ဗိုေဒသကို လြပ္လပ္ေရးအျဖစ္ေၾကျငာျပီး အစၥလမ္ ႏိုင္ငံ ထူေထာင္ေပးလုိက္ရသည့္ ကိစၥျဖစ္ပါ သည္။

ယူဂိုဆလားဗီးယားသမၼတ မစ္လုိ႔ဆဗစ္၏ ငါတေကာ ေကာျပီး မူဆလင္သန္႔စင္ေရး လုပ္ လုိက္သျဖင့္ တုိင္းျပည္လဲ အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာျဖစ္ ကိုဆို ဗို ေဒသကိုလဲ အစၥလမ္ႏိုင္ငံ ထူေထာင္ ေပး လုိက္ရ ပါ သည္။ေနတိုးစစ္ေရးမဟာမိတ္အဖြဲ႔ၾကီး၏ႏွစ္၅၀ ေျမာက္ ညီလာခံ၏ဆံုးျဖစ္ ခ်က္တြင္ အဓိက ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲမႈတခုမွာ ယခင္က ေနတိုးအဖြဲ႔၀င္ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံကိုထိခိုက္လာမွ သာစစ္ေရး အရ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္ႏိုင္ေသာ္လဲ ယခုမူ၀ါဒသစ္အရ ကမၻာ့မည္သည့္ေနရာတြင္မဆို လူမ်ိဳးစု တခု ၏အႏၱရယ္၊ အစု လိုက္ အျပံဳ လုိက္သတ္ျဖတ္မည့္အႏၱရယ္ရွိလာပါက အဖြဲ႔ၾကီးအေနျဖင့္ ၀င္ ေရာက္ စြက္ဖက္ ခြင့္ရွိသည္၊ စစ္ေရးအရ၀င္ေရာက္အေရးယူခြင့္ရွိ သည္ဟုအတိအလင္း ေဖၚျပထား ပါသည္။အယ္လ္ဂ်ာ ဇီးယား သတင္း ဌာနက ထုတ္လႊင့္သည့္ (Hidding Genocide) မွတ္တမ္း ကားသည္ ထိုကဲ့ သို႔ေသာ အစီ အစဥ္ မ်ား ေနာက္ကြယ္မွ ၾကိဳးကိုင္စီစဥ္မႈမ်ားမပါဘူးဟုမည္သူ အာမ ခံ ႏိုင္မည္နည္း။

ထုိ႔ေၾကာင့္ႏိုင္ငံတကာ မွအဖြဲ႔အစည္းမ်ားျဖင့္ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔လဲ အထူးအ ေရးၾကီး လွပါသည္။ သတင္းမီဒီယာေခတ္ၾကီးတြင္ မ်ားမ်ားသတင္းေပးႏုိင္သူအမွန္ျဖစ္ျပီး ထုိအရာ ကို သာ ဦးစားေပး ခ်ဥ္းကပ္ တတ္ၾကျပီး သမုိင္းကိုေလ့လာပါ၊ႏိုင္ငံအေၾကာင္း ကိုေလ့လာပါ အမွန္တရားကိုေလ့လာပါဆိုသူမ်ားကိုလူမ်ိဳး
 ေရးအျမင္က်ဥ္းသူ လူ႔အခြင့္အေရးနားမလည္ သူမ်ား အျဖစ္ ရွဳျမင္ တတ္ၾကပါသည္။ ယေန႔ေခတ္ ကာလ ၏အထူးသတိထားစရာမ်ားျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္အထက္ကေျပာခဲ့သလုိ က်ေနာ္တုိ႔ျပဳမူေျပာဆိုမႈအားလံုးသည္တုိင္းျပည္ေအးခ်မ္းဖို႔ တရား ဥပေဒစိုး မိုးမႈကို ဦးတည္ေသာလုပ္ေဆာင္မႈေတြသာျဖစ္သင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ ရခုိင္ျပည္ဖြား ဘဂၤါလီတခ်ိဳ႔ တို႔၏လုပ္ေဆာင္ေနေသာလုပ္ရပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားသည္ အတူေနထုိင္ေနၾကေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ႏွစ္ခု ကို ျပသနာဖန္တီးေပးေနေသာအျပဳအမူေတြျဖစ္ေနသည္ ကိုေတြ႔ေန ရ ပါ သည္။ဘယ္တုန္းက ဘယ္ သမိုင္းအေထာက္အထား မွာမွ မရွိတဲ့ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးကို ဖန္တီးျပီး ပြဲလန္႔ တုန္း ဖ်ာ၀င္ခင္းခ်င္တဲ့လုပ္ရပ္သည္ ဘယ္လိုမွလက္ခံသင့္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ပါ။ထုိလုပ္ရပ္တုိင္းသည္ယေန႔ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေတာ္သစ္ကိုတည္ေဆာက္
ေနေသာအေရးၾကီးေသာကာလတြင္ၾကီးမားေသာအေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ ပါသည္။

ရခိုင္ျပည္မွာ ေနတာ မ်ိဳးဆက္ႏွင့္ခ်ီျပီးၾကာခဲ့ျပီဆိုလွ်င္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒ အတိုင္း ႏိုင္ငံသားျဖစ္သင့္သလား ဧည့္ႏုိင္ငံသားျဖစ္သင့္သလား ဆိုတာကိုဥပေဒေဘာင္ထဲက ခ်ဥ္းကပ္ ရမွာျဖစ္ပါသည္။ရသင့္ရထုိက္ေသာအခြင့္အေရးကို လူသားတိုင္းရရမည္သာျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ လုပ္သင့္ လုပ္ထုိက္သည္ကိုမလုပ္ဘဲ၊မလုပ္သင့္မလုပ္ထုိက္သည့္၊ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏိုင္မွန္း ခေလးက အစသိသည့္ လူမ်ိဳးအသစ္တခု(ရိုဟင္ဂ်ာ)အမည္ကိုဖန္တီးျပီး တိုင္းရင္းသားစာရင္း၀င္ ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ အပင္မစို္က္ပဲ အသီးကိုတခါတည္းခူးဖုိ႔ၾကံသည့္လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါ သည္။ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ ထားသည့္ တိုင္းျပည္ကိုသစၥာေဖါက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။မရွိသည့္တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုတခုကိုအတင္းရွိေအာင္ ဘယ္လို အဖြဲ႔အစည္း ဘယ္လုိအင္အားၾကီးႏုိင္ငံကိုအားကိုးျပီး ေတာင္းဆို ေတာင္းဆိုဘယ္ေတာ့မွျဖစ္လာမည့္ကိစၥမ ဟုတ္ပါ။အနိမ့္ဆံုးအဆင့္ ဧည့္ႏုိင္ငံ သားျဖစ္ဖုိ႔ကို ပင္အေတာ္စဥ္းစားၾကရေတာ့ မည္ ကိစၥျဖစ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘယ္ တိုင္းျပည္မွာမဆို ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ကိုေပး ေတာ့ မည္ဆိုလွ်င္ အဲဒီ တုိင္းျပည္ အေပၚ မွာ ဘယ္ ေလာက္သစၥာရွိႏိုင္မလဲ အဲဒီလူတေယာက္ကိုႏုိင္ငံသား အျဖစ္ေပးလိုက္ လွ်င္မိမိ တို႔လူ႔အဖြဲ႔ အစည္း အတြက္အႏၱရယ္ျဖစ္ႏိုင္သလား ဆိုတာႏိုင္ငံ တိုင္းလုပ္ၾကရ သည့္ ကိစၥျဖစ္ ပါသည္။ လူဆိုသည္ မွာ ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈမဟုတ္ပါလား။

တခ်ိဳ႔ က ရခိုင္ျပည္တြင္ အစၥလမ္ဘာသာ၀င္ေတြကို ခြဲခြားဆက္ဆံမႈရွိသည္ ပညာသင္ခြင့္မရွိ လြတ္လပ္စြာ အိမ္ေထာင္ျပဳခြင့္မရွိဟု စြပ္စြဲမႈေတြ လုပ္ၾကတာကိုၾကားေနရသည္။ က်ေနာ္နား မလည္ပါ။ဘာေၾကာင့္ ဘာကိုခြဲျခားဆက္ဆံမႈရွိသည္ဟုစြပ္စြဲၾကတာလဲ။ထိုေဒသတြင္ၾကီးျပင္းလာသူေဒသခံတဦး က်ေနာ့အေနျဖင့္ ဘယ္ လုိမွ လက္မခံႏိုင္ပါ။

တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈအားနည္းသည့္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုမွာ အနည္းႏွင့္အမ်ားဆို သလို လူနည္းစုနင့္ လူမ်ား စုၾကားျပသနာရွိၾကသည္မွာ ဓမၼတာသာျဖစ္ပါသည္။အေမရိကန္လို ဒီမိုကေရစီ ဘိုးေအႏိုင္ငံ မွာေတာင္ လူျဖဴ လူမည္းျပသနာ မွာခုထိမျငိမ္းေအးေသးသည္ကို လူ တိုင္း အသိပါ။သို႔ေသာ္ျပသနာ တခုျဖစ္ လုိက္ သည္ႏွင့္ လူမ်ိဳး တမ်ိဳးလံုးကိုမေကာင္းဘူးဟုမစြပ္စြဲ သင့္ပါ။ ျဖစ္လာသည့္ျပသနာကိုတရား ဥပေဒ အ တိုင္းေျဖရွင္းျခင္းသည္သာအဓိျဖစ္ပါသည္။အစၥလမ္ဘာသာကို ခြဲျခားဆက္ဆံ သည္ဆိုျခင္းကို လက္မခံ သည့္အေၾကာင္းကိုက်ေနာ္ဆက္ေျပာပါမည္။

က်ေနာ္ရြာကေန ျမိဳ႔ကိုေက်ာင္းသြားတက္ေတာ့ က်ေနာ့ကိုမူဆလင္ဆရာဦးေက်ာ္မ်ိဳး(အမည္ရင္းမဟုတ္ပါ)
မွာက်ေနာ့ကို သား အ ရင္းတေယာက္လုိ ေစာင့္ေရွာက္ ပါသည္။ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ ေတာသား မွန္းသိ၍ လားမသိ ပို၍ပင္ဂရုတစိုက္ရွိလွပါသည္။ေနမေကာင္းသျဖင့္ေက်ာင္းမလာႏုိ္င္ေသာအခါ ဆရာႏွင့္ဆရာ ကေတာ္ကိုယ္တုိင္အိမ္တုိင္ရာေရာက္လာျပီးသတင္းေမးတတ္ၾကပါသည္။ထုိကဲ့သို႔ဂရုစိုက္ေလ က်ေနာ္က အားနာေလ ဆရာနင့္ဆရာကေတာ္ကို က်ေနာ္ကို ခ်စ္ေၾကာက္ ရိုေသ ေလျဖစ္ပါသည္။ ဆရာဦးေက်ာ္မ်ိဳး ကို အစၥလမ္ဆရာ ကုလားဆရာဟု ယေန႔တုိင္က်ေနာ့မွာ စိတ္ကူးပင္မေပၚဖူးပါ။ 

တခါတုန္းကဆိုလွ်င္ ေတာသား က်ေနာ္ အားနာလြန္း၍ ဆရာမသိစဥ္ ဆရာကေတာ္ကို ရွိစု မဲ့စု ေလး ျဖင့္ က်ဴရွင္ခသြားေပး ေသာအခါ ဆရာကေတာ္က ဆရာကို ခ်က္ျခင္းသြားေခၚျပီး ဆရာ ႏွင့္ဆရာေတာ္တုိ ႔ႏွစ္ ေယာက္ လံုးက်ေနာ့ကိုဆူၾကပါသည္။က်ဴရွင္ခေငြကိုလံုး၀လက္မခံပါ။ဆရာက အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ
 အတြက္ အဖိုးတန္ေသာ လူတ ေယာက္ျဖစ္ေအာင္သာက်ေနာ့ကိုဆံုး မ ပါသည္။ က်ေနာ္သတိထားမိသေလာက္ ဆရာ့က်ဴရွင္တြင္ ရခိုင္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူသာ အမ်ားစုျဖစ္ပါ သည္။ ကုလား အစၥလမ္ဘာသာကိုးကြယ္သူဆိုျပီး ဘယ္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ တေယာက္ကမွ မေလးမစား လုပ္တာကိုမျမင္ဘူးပါ။ဆရာ့ရင္ထဲက ေမတၱာ ေစတနာသည္ထုိကဲ့သို႔ေသာ အရာမ်ားကိုေက်ာ္လႊားႏိုင္ပံုရ ပါသည္။ လြပ္လပ္စြာ ပညာ သင္ခြင့္ရ၍သာ က်ေနာ္အင္မတန္ခ်စ္ခင္ရေသာ ဆရာဦးေက်ာ္မင္းတုိ႔လုိ အစၥလမ္ဘာသာ ကိုကြယ္ သူေတြ ေခတ္ပညာတတ္ၾကီးေတြျဖစ္ျပီး ဆရာေတြျဖစ္ေနၾကသည္မဟုတ္ ပါလား။

သုိ႔ေသာ္ နယ္စပ္ေဒသေတြ အလြန္ေခါင္ေသာေဒသေတြမွာ ပညာတတ္ေတြအလြန္နဲပါးတာ အ မွန္ ျဖစ္ပါ သည္။အစၥလမ္ဘာသာကို ကိုးကြယ္သူမွ စာမတတ္ၾကတာမဟုတ္ပါ။တိုင္းရင္းသားခ်င္း လူမ်ိဳးေတြ ျမိဳ လူ မ်ိဳးေတြ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြလဲအမ်ားၾကီးရွိပါသည္။ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာလုိ နယ္ စပ္ ေဒသေတြမွာ တရားမ၀င္ခိုး၀င္သူေတြ ဒုနင့္ေဒရွိေနေသာ ေဒသဆိုလွ်င္အဘယ္မွာ ဆိုဖြယ္ရာ ရွိမည္နည္း။ တရား၀င္ပညာသင္ခြင့္ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ ခရီးသြားလာခြင့္ေတြဆံုးရႈံးရတာဟာ ခိုး၀င္လာသူေတြအတြက္
သာဆံုးရံႈးတာျဖစ္ပါသည္။ျမန္မာႏုိင္ငံသားစစ္စစ္အစၥလမ္မ်ား ဥဒဟုိသြားလာ ေနၾကတာလူတိုင္းအသိပါ။
က်ေနာ္ ရန္ကုန္ကိုသြားတုိင္း ရခုိင္ျပည္မွကုလားမ်ား အမ်ားၾကီးပါ ပါ သည္။(ကုလားဟုသံုးျခင္းမွာ လူမ်ိဳး နင့္ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာကိုကုိႏွိမ္လို၍မဟုတ္ပါ။ ကုလား အေခၚအေ၀ၚႏွင့္ပတ္သက္၍ သီး သန္႔ေရးပါအံုးမည္။)တရားမ၀င္ခိုး၀င္လာသူမ်ားကို လြပ္လပ္ စြာ ခရီး သြားလာခြင့္၊ အလုပ္လုပ္ခြင့္ေက်ာင္း တက္ခြင့္ကိုဘယ္ႏိုင္ငံေတြကေပးေနသနည္း။သိသူမ်ားေထာက္ျပၾကေစလုိပါသည္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ရယင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔လုပ္တဲ့လုပ္ရပ္ တုိင္းေျပာဆိုမႈတိုင္းဟာ က်ေနာ္တုိ႔ေနထိုင္တဲ့ လူ႔ အဖြဲ႔ အစည္းကို ေအးခ်မ္းေစတဲ့ တည္ျငိမ္ေစတဲ့ ေျပာဆိုျပဳမူမႈမ်ိဳးေတြျဖစ္သင့္ပါတယ္။ သေဘာထားျမင့္ျမတ္ျပီး က်ေနာ္တို႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းအတူေနထုိင္သူအားလံုးတို႔အေပၚမွာတူညီတဲ့အျမင္နဲ႔ ျမင္တတ္ၾကဖို႔အေရး
ၾကီးပါတယ္။
တခ်ိန္းတည္းမွာပဲမျဖစ္ ႏိုင္ မွန္းမရႏို္င္ မွန္းသိသိၾကီးနင့္ေတာမီးေလာင္ ေတာေမာင္လက္ခေမာင္း ခတ္တဲ့လုပ္ေဆာင္ မႈမ်ိဳး၊ သခြပ္ပင္က မီးက်ဥ္က်ဥ္ပံုစံမ်ိဳးေတြကိုလဲ ဒီေန႔ရခုိင္ျပည္ မွာပံု စံမ်ိဳး စံုနင့္ ၀င္ေရာက္ေနထုိင္ေနၾကတဲ့ဘဂၤလီေတြအထူးေရွာင္သင့္ပါတယ္။ဘယ္ဘာသာ ကို ကိုးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ မိမိ တို႔ေန ထုိင္တဲ့ေနရာေဒသ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတိုင္းျပည္အေပၚမွာ သစၥာေစာင့္သိတတ္ၾက ဖို႔ အလြန္ အေရးၾကီးပါတယ္။ ေအးအတူူပူအမွ်အတူေနထုိင္ႏိုင္တဲ့အနာဂတ္ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးျဖစ္ေအာင္က်ေနာ္တို႔အား
လံုး ၀ိုင္း၀န္းၾကိဳးစား ၾကဖို႔အေလးအနက္တုိက္တြန္းပါတယ္။

မထင္မွတ္ဘဲ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ ျဖစ္လာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦး

သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က ေနျပည္ေတာ္ရွိ သမၼတအိမ္ေတာ္၌ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေတြ႕ဆုံၾကစဥ္။ ဓာတ္ပုံ-ေအအက္ဖ္ပီ
 ကတ္ကင္းဘဲလ္ တစ္ေန႔ေသာအခါမွာ ႏုိင္ငံေရးမဟာမိတ္ေတြ ျဖစ္လာၾကမယ္လို႔ ဘယ္သူမွ ထင္
မထားခဲ့ၾကတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးဟာ ယခုအခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚ
အရွိန္အဟုန္ နဲ႔ ဦးေဆာင္ေမာင္းႏွင္ေနၾကပါၿပီ။
တစ္ဦးကေတာ့ အထူးအံ့ဩစရာမလုိ ပါဘူး။ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္စုိးမိုးမႈ ေတြကို အၾကမ္းမဖက္
တဲ့နည္းနဲ႔ ဆန္႔က်င္တြန္းလွန္ခဲ့လုိ႔ တစ္ကမၻာလုံးရဲ႕ အတုယူအားက်စရာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း
စုၾကည္ပါပဲ။ အျခားတစ္ဦးကေတာ့ ေျခသုတ္ပုဆုိး ေႁမြစြယ္က်ဳိးလုိ ႐ုိး႐ုိးကုပ္ကုပ္ေနတတ္တဲ့ သမၼတ
ႀကီးဦးသိန္းစိန္ပါ။
ဆယ္စုႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ လူ႔ေအာက္ သူ႔ေအာက္က်ၿပီး ဆင္းရဲမြဲေတတဲ့ဘ၀ ေရာက္
ေအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ စစ္အာဏာရွင္အုပ္စုေတြထဲက တစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ ေပမယ့္ တုိင္းျပည္ကို လမ္း
ေၾကာင္းသစ္ဆီ ဦးတည္ဆြဲေခၚသြားရဲေလာက္ေအာင္ သတၱိနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း
တစ္ေယာက္ပါ။ ဒီလုိအစဥ္အလာမရွိတဲ့ ျဖစ္ေခါင့္ ျဖစ္ခဲ ပူးတြဲမိတ္ဖက္မႈကို သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံး
ဘယ္သူကမွ ရွာေဖြၾကံဆခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ရာစုႏွစ္တစ္၀က္
ေလာက္အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့
တယ္။
ဒုတိယကမၻာစစ္မျဖစ္မီက အာရွရဲ႕ ဆန္အုိးႀကီးလို႔တင္စားေျပာဆုိခံခဲ့ရၿပီး ေဒသတြင္းမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ
သားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးနဲ႔ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈ အဆင့္အတန္းဟာ ထိပ္ဆုံးမွာ ရွိခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကိုလုိနီအေမြဆုိးေတြျဖစ္တဲ့ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားအၾကားခါးသီးမႈေတြနဲ႔ စစ္ေအးကာ
လ အတြင္း ဆုိဗီယက္ျပည္ေထာင္စု၊ တ႐ုတ္နဲ႔ အေမရိကန္တို႔ရဲ႕ အားၿပိဳင္မႈ၊ သေဘာတရားေရး
မဟာမိတ္ေနာက္လိုက္ စု႐ုံးမႈေတြ ရွိေနခဲ့ရာ မဟာဗ်ဴဟာ အေနအထားမွာရွိေနတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ
မလႊဲသာ မေရွာင္သာ လူးလိမ့္လုိက္ပါခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီး တုိင္းျပည္ကိုမၿပိဳကြဲေအာင္၊ ျပည္ပစုိးမုိးမႈ ပုံစံမ်ဳိးစုံေဘးမွ
ကာကြယ္ရန္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေတြနဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တုိင္းျပည္ကုိ တလြဲတေခ်ာ္
အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့ၾကရာမွာ တုိင္းျပည္ဟာ ပ်က္စီးျခင္းငါးပါး ဆုိက္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ တကယ့္အေျပာင္းအလဲရဲ႕ ျမင္သာတဲ့လကၡဏာဆုိလုိ႔ အနည္းငယ္သာ
ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။
ဒါေပမယ့္ သမၼတအုိဘားမားကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ အထီးက်န္ဘ၀က ထြက္လာေအာင္ အစမ္း
သေဘာနဲ႔ ေလ့လာေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ အေစာပုိင္းက ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ ပထမဦးဆုံးခရီးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ စစ္အစုိးရ
ထဲမွာ နံပါတ္(၄) အဆင့္ရွိၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္တာ၀န္ယူထားတဲ့ ဦးသိန္းစိန္တုိ႔ ႏွစ္ဦးစလုံးနဲ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ရ
ခဲ့ပါတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကား ျခားနားမႈကေတာ့ သိသာထင္ရွားလွပါတယ္။ စစ္ေအးကာလက ႐ုရွားေတြ တည္
ေဆာက္ေပးခဲ့တဲ့ အင္းလ်ားလိတ္ဟုိတယ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ျပဳခဲ့ ပါတယ္။
သူမကို သူမရဲ႕ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ကေန အင္းလ်ားလိတ္ဟုိတယ္ကို ေခၚလာခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါ
တယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ သုံးနာရီေလာက္ ေဆြးေႏြးေျပာဆုိခဲ့ၾကရာမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေခတ္သစ္ေရာက္ဖုိ႔ သူမရဲ႕
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတြအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတုိင္းပဲ၊ ေဒၚစုက ေတာ့ အေတာ္စိတ္ဓာတ္တက္ႂကြစရာ ေကာင္းပါတယ္။ အရွိ
ကို အရွိအတုိင္း ရွိေနတဲ့ အေျခအေနႀကီးမွာေတာင္ သူမရဲ႕ အေကာင္း ျမင္ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ သံမဏိ
အဓိ႒ာန္ေတြ ထင္ဟပ္ေနတာ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ေနခဲ့ရ ေပမယ့္ အထင္နဲ႔အျမင္ တျခားစီျဖစ္ေလာက္ေအာင္
ႏုိင္ငံတကာျဖစ္ေပၚတုိးတက္မႈေတြကို ဆုပ္ဆုပ္ကိုင္ကိုင္ နားလည္သိရွိေနတာ ေတြ႕ရတယ္။
ဘီဘီစီ ကမၻာတစ္လႊားအစီအစဥ္နဲ႔ ဗီအုိေအ အသံလႊင့္ဌာနေတြကို ေန႔စဥ္ ပုံမွန္ နားေထာင္ရင္း အဲဒီ
အခ်ိန္က စိတ္ကူးလုိ႔ေတာင္မရေပမယ့္ ယခုအခ်ိန္မွာ သူမပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ေနရတဲ့ အခန္းက႑
အတြက္ ျပင္ဆင္ေနသလို နိစၥဓူ၀ အိမ္တြင္းအက်ဥ္းသားဘ၀ကို အေသးစိတ္ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ တစ္ေန႔ ထြက္လာတဲ့ အစုိးရသတင္းစာမွာ ကြ်န္ေတာ့အလည္အပတ္ခရီး ေဖာ္ျပတဲ့ ဓာတ္ပုံ
မွာ ေဒၚစုရဲ႕ပုံကို ျဖတ္ထုတ္ထားလုိက္ၾကေတာ့တာပါပဲ။
ဦးသိန္းစိန္ကို ကြ်န္ေတာ္ ေနျပည္ေတာ္မွာ ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈလုပ္ဖို႔
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရဲ႕ ကမ္းလွမ္းမႈကို ဘယ္လိုမွမတုံ႔ျပန္ခဲ့ၾက သေလာက္ပါပဲ။
အဲဒီတုန္းက သူနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ထိေတြ႕ေျပာဆုိဖုိ႔ကိုေသာ္
လည္း ေကာင္း၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြကို လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဆႏၵရွိတဲ့ လကၡ
ဏာတစ္စုံတစ္ရာ မျပခဲ့ၾကပါဘူး။
သံလြင္ရြက္အစိမ္းေရာင္ စစ္ယူနီေဖာင္း ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္ကို တည္ၾကည္သိမ္ေမြ႕
ေသာ၊ ျဖစ္ႏုိင္စရာ အလားအလာမရွိေသာ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးလုိ႔သာ ထင္ခဲ့
ရပါတယ္။
အဲဒီ ပထမဆုံး ေတြ႕ဆုံခဲ့ရတဲ့ပြဲမွာ သူ႔ရဲ႕ သတိထားတဲ့ စစ္မူဟန္ စစ္ေလသံေတြနဲ႔ဆုိ ေတာ့ အခုလုိ
ေခတ္ေျပာင္းသမၼတ တစ္ေယာက္အျဖစ္ သူ႔ရဲ႕ေခတ္၊ သူ႔ရဲ႕ အခ်ိန္ကို သက္၀င္လႈပ္ရွားလာေစမယ့္
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အေတြးအေခၚေတြရွိတဲ့ လကၡဏာ လုံး၀မျပခဲ့ပါဘူး။
ေနာက္ သုံးႏွစ္အၾကာ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလထဲမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ႏွစ္ ၄၀
အတြင္း ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုကို အလည္အပတ္ေရာက္ လာပါတယ္။
ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ အသစ္စက္စက္ ျမန္မာ့လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံ
လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အေနနဲ႔ ေရာက္လာတာပါ။
သူမဟာ တျခားဂုဏ္ျပဳဆုေပါင္းမ်ားစြာအျပင္ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ ေရႊတံဆိပ္ကုိ လက္ခံရယူရန္
လည္း ေကာင္း၊ ျမန္္မာႏုိင္ငံကို ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ုိင္းနဲ႔ ျပန္လည္ဆက္သြယ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာ
အသုိင္းအ၀ိုင္းရဲ႕ ေထာက္ခံအားေပးမႈကို ရရွိဖုိ႔ကိုလည္းေကာင္း အေမရိကန္ကိုလာတာျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚစု အေမရိကားမွာ ရွိေနတုန္းမွာပဲ သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္ဟာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ နယူး
ေယာ့ခ္ၿမိဳ႕ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာဖုိ႔ ေရာက္လာပါတယ္။
ျမန္မာ့ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္ထဲက အေထြေထြညီလာခံမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာတာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
အတြင္း သမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ ပထမဆုံး ႏုိင္ငံ့ အႀကီးအကဲပါပဲ။
အေမရိကန္ႏုိင္ငံျခား ေရး၀န္ႀကီး ဟီလာရီကလင္တန္နဲ႔လည္း တရား၀င္ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။
"ျမန္မာအစုိးရနဲ႔ ျပည္သူေတြဟာ ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚကို ေနာက္
ေၾကာင္းျပန္ မလွည့္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ အေသအခ်ာ လက္ဆုပ္လက္ကုိင္ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ သြား ေနၾကပါ
ၿပီ" လုိ႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ေျပာခဲ့ပါတယ္။
နယူးေယာ့ခ္မွာရွိေနတုန္း သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ သီးျခားေတြ႕ဆုံခဲ့ၾကပါ
ေသးတယ္။
ဒီအရင္ကလည္း ၎တုိ႔ႏွစ္ဦး အလားတူအႀကိမ္ႀကိမ္ေတြ႕ဆုံခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ ႏွစ္ဦးရဲ႕ မိတ္ဖက္
ေဆာင္ရြက္မႈဟာ ျဖစ္ႏုိင္စရာ အလားအလာမရွိတဲ့ မိတ္ဖက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈတစ္ခုပါ။
ဒါေပမယ့္ နယူးေယာ့ခ္မွာ သူတုိ႔ ႏွစ္ဦးရဲ႕ ေတြ႕ဆုံမႈက သူတုိ႔ႏွစ္ဦးနဲ႔ သူတို႔တုိင္းျပည္ ျဖတ္သန္း
ေလွ်ာက္လွမ္း ၿပီးခဲ့တဲ့ခရီးကို အထင္အရွားျပသေနပါတယ္။
သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ဆက္ဆံေရးဟာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေႏြဦးရာသီတုန္းက ခမ္းခမ္းနားနားႀကီး မဟုတ္လွဘဲ
သာမန္မွ်သာျဖစ္တဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕အိမ္မွာ သမၼတကေတာ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ
တည္ခင္းေကြ်းေမြးခဲ့တဲ့ ညစာစားပြဲနဲ႔ အစျပဳခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီေန႔က ညစာစားပြဲရဲ႕ အထက္နံရံမွာ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ရဲ႕
ဖခင္ ဦးေအာင္ဆန္းရဲ႕ ပုံတူပန္းခ်ီကားႀကီးကို ခ်ိတ္ဆြဲထားပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပန္လည္ေမြးဖြားေရးအတြက္ သူတုိ႔ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ေျမစမ္းခရမ္းပ်ဳိး၍ သတိ
ႀကီးစြာထားရင္း မွ်ေ၀ခဲ့ၾကပါတယ္။
အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ အနားယူသြားၿပီးေနာက္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွာ
ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တဲ့၊ အသက္႐ွဴ မွားေလာက္တဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြကိုအဲဒီေန႔က ပထမဆုံးေတြ႕ဆုံမႈနဲ႔
အစျပဳခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အစုိးရဟာ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားရာေပါင္းမ်ားစြာကို လႊတ္ေပး
ခဲ့တယ္။ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိေရးသားခြင့္၊ စု႐ုံးခြင့္၊ လႈပ္ရွားခြင့္အေပၚ တင္းက်ပ္တဲ့ အကန္႔အသတ္
ေတြကို ေလွ်ာ့ေပးခဲ့တယ္။
တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အုပ္စုေတြနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္ခဲ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္း
ေဆာင္တဲ့ NLD ပါတီဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရခဲ့ေပမယ့္ အာဏာမေပးဘဲ
၂၂ ႏွစ္ၾကာေအာင္ ဖိႏွိပ္ထားခဲ့ရာမွ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပန္လည္ပါ၀င္အေရြးခံခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ႐ုတ္တရက္ ပြင့္လင္းသြားတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရွင္းလင္းခ်က္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး
ဖြင့္ဆုိခဲ့ၾကတယ္။
ပထ၀ီႏုိင္ငံေရးကအစ ေလ်ာ့ပါးမသြားတဲ့ တစ္ကမၻာလုံးရဲ႕ ဖိအားေပးမႈ အဆုံးေပါ့။ ဒါေပမယ့္
ကြ်န္ေတာ္ ယုံၾကည္တယ္။ ထူးျခားတဲ့ ဒီပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦးရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရး အေတြ႕အၾကံဳေတြက အမ်ားႀကီး
စကားေျပာလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။
အေမရိကန္အစုိးရနဲ႔ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ထဲက အဓိကမဟာမိတ္ေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
နဲ႔ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရး တုိက္ပြဲ၀င္ေတြရဲ႕ ႐ုန္းကန္မႈ အေမွာင္ဆုံးကာလမွာ သူတုိ႔ဘက္က မားမား
မတ္မတ္ ရပ္တည္ခဲ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အဆုံးတစ္ေန႔ စစ္အစုိးရက အေလွ်ာ့ေပးလာရတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာ ျပည္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔
ကူညီမယ္ဆုိတာ သူမ သိနားလည္ထားတယ္။
လမ္းအုိလမ္းေဟာင္းႀကီးကို အလြန္ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ေမွာက္သြန္ပစ္ဖုိ႔ လုိအပ္ေနတဲ့
အခ်ိန္မွာ ဦးသိန္းစိန္ ေရာက္လာတာပါပဲ။
ဦးသိန္းစိန္ဟာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္နဲ႔ ျပင္ပကမၻာက ေဒသတြင္း အိမ္နီးခ်င္းၿမိဳ႕ေတာ္ေတြဆီ ေရာက္
သြားတယ္။ ဒီၿမိဳ႕ေတာ္ေတြဟာ တစ္ခ်ိန္က ႏုိင္ငံတကာစာရင္း၀င္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ယွဥ္ရင္
ဆင္းရဲႏုံခ်ာတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြသာ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ယခုအခ်ိန္မွာ တက္ႂကြေတာက္ပေနတဲ့ ေခတ္မီၿမိဳ႕ေတာ္
ေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီဆုိတာ ျမင္ေတြ႕သြားတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆုံး႐ႈံးပ်က္စီးခဲ့ရတယ္ဆုိတာ ျငင္းလို႔မရေအာင္ သိသာထင္ရွားေနပါၿပီ။ ကမၻာ့အလယ္
မွာ အပယ္ခံႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေနလို႔ အာဆီယံႏုိင္ငံေတြအဖုိ႔ အေနရခက္ေနၿပီး ကာကြယ္ေျပာဆုိ
ေပးဖို႔ အခက္ေတြ႕ ေနၾကပါတယ္။
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအရွိန္အဟုန္ကုိ ဆက္လက္ရွင္သန္ေအာင္ ထိန္းထားဖို႔ ေတာ့ ခက္ပါလိမ့္မယ္။
တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးေကာင္းစားေရးအတြက္ နက္႐ႈိင္းတဲ့ မယုံၾကည္မႈေတြနဲ႔ ခါးသီးမုန္းတီးမႈ ေတြကို
ေဘးဖယ္ၿပီး သမၼတဦးသိန္းစိန္ နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ရဲ႕ သတၱိရွိတဲ့ နမူနာ ေရွ႕ေဆာင္
လမ္းၫႊန္မႈေတြကို ျပည္သူအားလုံး လုိက္နာလုပ္ေဆာင္ႏုိင္မႈအေပၚမွာ မူတည္ပါမယ္။
ဒီေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ အနာဂတ္အေပၚမွာ သူတုိ႔ဘ၀ေတြကို ပုံေအာထားခဲ့ၾကတာ
မုိ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ ယူနီေဖာင္းေတြကို ခြာခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။
ေဒၚစုက အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ သူေတာ္စင္၀တ္႐ုံလႊာကို ခြာခ်ခဲ့ၿပီး ဦးသိန္းစိန္ကေတာ့ သူ႔ကို ဒီရာထူး
အာဏာေတြဆီ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ စစ္ဘက္ဆုိင္ရာအေဆာင္အေယာင္၀တ္႐ုံႀကီးကို ခြာခ်ခဲ့တာပါပဲ။
ဒီလုိ အေဆာင္အေယာင္ အေပၚ၀တ္႐ုံလႊာေတြကိုခြာခ်လုိက္ၾကေတာ့ သူတုိ႔ ႏွစ္ဦးဟာ သာမန္ႏုိင္ငံ
သား မ်ဳိးခ်စ္ေတြအျဖစ္နဲ႔ ညီတူညီမွ် ေတြ႕ဆုံခြင့္ရၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံသစ္အတြက္ ႀကိဳးပမ္း ႐ုန္းကန္
လာႏုိင္ၾကၿပီေပါ့။
ဒီလုိလုပ္ ေဆာင္ၾကရင္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ အပါအ၀င္ တစ္ကမၻာလုံးကို စိတ္ဓာတ္တက္ႂကြ အားရ
ေက်နပ္ ၀မ္းေျမာက္ၾကေစမွာ အမွန္ပါပဲ။
(ေဆာင္းပါးရွင္ ကတ္ကင္းဘဲလ္ (Kurt M. Campball) သည္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအစုိးရ
အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေရးရာ လက္ေထာက္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ျဖစ္သည္။)

ဤအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပက္သက္၍ ထင္ျမင္ခ်က္ေပးလိုပါက ...
comment.myanmar.times@gmail.com သို႔ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။

ခါေတာ္မီသင္တန္း

မေရာက္တာလည္းၾကာ၊ သတင္းလည္း ဘာမွမၾကားရျဖစ္ေနတဲ့ တပည့္ေက်ာ္ ေမာင္ႂကြက္နီရဲ႕
အေဆာင္ကိုလိုက္သြား မိတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ တစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့ လူပ်ဳိႀကီးဆိုေတာ့
ပုပ္ေစာ္ နံမွ ေဘးအခန္းက တံခါးဖ်က္၀င္ၾကည့္ ရတယ္ဆိုရင္ လူၾကားမေကာင္း သူၾကား
မေကာင္းျဖစ္ဦးမယ္။
ဒါေပသိဗ်ာ သူ႕အခန္းေရာက္ေတာ့ ဒီေလာက္က်ဥ္း က်ပ္တဲ့အခန္းထဲမွာ လူေတြကအျပည့္။
ထင္တဲ့အတိုင္းမ်ားျဖစ္ေနၿပီလားဆိုၿပီးသူ႔အခန္း၀အေရာက္-
(ႂကြက္) အားလံုးညီညီညာညာဆိုၾက ေနာ္၊ ဒီကိစၥဟာလံုး၀ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိဘူး၊ ပြင့္လင္း
ျမင္သာဖို႔လိုတယ္ (ပရိသတ္မ်ား) ဒီကိစၥဟာ လံုး၀ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈမရွိဘူး။ ပြင့္လင္းျမင္သာဖို႔လို
တယ္။
(ႂကြက္) ထရန္စပန္လင္စီရွိဖို႔ လို တယ္။ (ပရိသတ္) ထရံနဲ႔ စပါးလင္ဆီရွိဖို႔ လိုတယ္။
(ႂကြက္) နင္တို႔ႀကီးေတာ္ ထရံနဲ႔ စပါး လင္ဆီ ရွိရမွာလား။ ဒါက ခုနစကား ပြင့္လင္းျမင္သာမႈကို
ဘိုလိုေျပာတာ။ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ နားလည္ေအာင္ရယ္၊ ကိုယ္အဆင့္ရွိတာျပဖို႔ရယ္ တစ္လံုး
တေလ ဘိုလိုညႇပ္ေအာ္ရတယ္၊ ျပန္ဆို၊ ထရန္စပန္လင္စီရွိဖို႔ လိုတယ္။
(ပရိသတ္) ထရန္စပန္လင္စီရွိဖို႔ လိုတယ္။
(ႂကြက္) သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ညစ္ ညမ္းမႈဒဏ္ကို ျပည္သူေတြပဲခံေနရ တယ္။
(ပရိသတ္) သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ညစ္ ညမ္းမႈဒဏ္ကို ျပည္သူေတြပဲ ခံေနရ တယ္။ ႂကြက္နီက
အခုမွ မာေဂ်႕ကို ျမင္သြားပံုရတယ္။ ခဏေစာင့္ဦးဆိုတဲ့ပံုစံနဲ႔ လက္တစ္ဖက္ ကာျပတယ္။ ဒီေကာင္
ဘာေတြ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ မာေဂ်မစဥ္းစား တတ္ေတာ့ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ေျပာ ရမလား၊
ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းပို႔ခ်ေနတာလား ေျပာရေအာင္ကလည္း သင္တန္းခန္းမနဲ႔ ႐ံုးခန္းနဲ႔ ဘာနဲ႔မဟုတ္ဘဲ
သူ႔ အခန္းထဲမွာ-
(ႂကြက္) ေတာင္းဆိုတာမရရင္ သမၼတ ႀကီးအထိ တိုင္ၾကားမယ္။
(ပရိသတ္) ေတာင္းဆိုတာမရရင္ သမၼတႀကီးအထိ တိုင္ၾကားမယ္။
(ႂကြက္) နယ္ခ်ဲ႕ အရင္းရွင္စနစ္ က်ဆံုး ပါေစ။ (ပရိသတ္) နယ္ခ်ဲ႕အရင္းရွင္စနစ္ က်ဆံုးပါေစ။
(ႂကြက္) ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ။ အခုရြတ္ဆိုခဲ့တာေတြကို မနက္ျဖန္ က်ရင္ တစ္ေယာက္ခ်င္း
ထဆိုျပရမယ္ ေနာ္။ ျမင္းေျပးသလို ေဒါင္းေဒါင္းေျပး ရြတ္ႏိုင္မွ အလုပ္ရမွာ၊ ကဲ ျပန္ၾက ေတာ့။
သူ႔အခန္းထဲကေန ထြက္သြားသူေတြ ကုန္အသြားမွာ ႂကြက္နီနားကပ္ၿပီး ဟေကာင္ ဘာေတြ
မဟုတ္တ႐ုတ္ ၾကံစည္ေနတာလဲ။
အစ္ကိုႀကီးကလဲဗ်ာ၊ ဒါအလုပ္လုပ္ ေနတာဗ်။ ဆႏၵျပမယ့္ သူေတြကို အႀကိဳသင္တန္းေပးဖို႔
အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုက လာအပ္သြားလို႔။ ငါ့လခြမ္းတဲ့မွ..ၾကားၾကားဖူးပါဘူး ကြာ။ ဆႏၵျပတဲ့သူ
ေတြကိုမ်ား သင္တန္း ေပးရတယ္လို႔။ အစ္ကိုႀကီးက ေခတ္ေဟာင္းမွာ ေတာ္ ေတာ္က်န္ခဲ့ၿပီ။
အခုေခတ္က ဘာေခတ္ လဲ၊ ဒီမိုကေရစီေခတ္ဗ်။ မေက်နပ္ရင္ ဆႏၵျပလို႔ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္
ဆႏၵျပလိုက လူအင္အားအလံုအေလာက္ ငွားရန္ရွိသည္ဆိုၿပီး စီးပြားေရးလုပ္မလို႔ၾကံေနတာ။

ပိုက္ဆံမရွိလို႔ ႐ံုးခန္းမငွားႏိုင္တာနဲ႔ အဲဒီလိုဆႏၵျပ အက်ဳိးေဆာင္အဖြဲ႕ေတြဆီကေန လက္ခြဲဆပ္
ကန္ထ႐ိုက္ယူၿပီး ေအာ္နည္းဟစ္နည္း သင္တန္း ေပးေန တာ။ သူတို႔မ်ား ပိုက္ဆံရွိေတာ့
ဆႏၵျပမယ့္အဖြဲ႕ေတြက လာလာငွားတာ လက္ေတာင္ မလည္ဘူး။ ဆႏၵျပဖို႔ ေလွ်ာက္လႊာ
တင္ေပးတာကေန တီရွပ္ဆင္တူ ႐ိုက္ေပးတာအလယ္၊ တရားအစြဲမခံရေအာင္ ဥပေဒအၾကံေပး
ခန္႔ ထားတာ အဆံုး ၀မ္းစေတာ့ ဆားဗစ္ (one stop service) ေပးေနၾကတာ။
ဗုေဒၶါ၊ ငါသိတဲ့ဆႏၵျပနည္းကေတာ့ နစ္နာသူေတြက သူတို႕ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵကို ေဖာ္ထုတ္တာ၊
မင္းတို႔ဟာႀကီး မဟုတ္ ေသးပါဘူး။ ဟုတ္လုိ႔မွ ဟုတ္ဟုတ္ေတာင္ ျမည္ေန ေသးတယ္။
အဲဒီလို နစ္နာသူေတြက လူနည္းစုျဖစ္ေနရင္ အခုလိုသင္တန္း ေပးထားတဲ့သူေတြက ပူးေပါင္းၿပီး
ေအာ္ ဟစ္ေပးၾကမွာေပါ့ဗ်။ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ပစ္ၿပီး ေအာ္ရေအာင္ သူတို႔ကို ဘယ္သူက
ထမင္းေကြ်း မွာမို႔လဲ။ ဒါေၾကာင္႕ခင္ဗ်ားႀကီးကိုခပ္တံုးတံုး လို႔ ေျပာတာေပါ့။ သြားေအာ္တာကိုက
သူတို႔အလုပ္ပဲ။ ဒီအတြက္ ကမကထလုပ္ သူေတြဆီက ထမင္းဖိုးေရာ ေန႔တြက္ေရာ ၀တ္စရာ
တီရွပ္ေရာ ရမွာ။
ေအာ္ ဒီမိုကေရစီေငြရွာနည္းေပါ့ ေနာ္။ လာၿပီး ေငါ့မေနနဲ႔။ သမၼတႀကီးေျပာ တဲ့ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ
ပေပ်ာက္ေရးအတြက္ ကြ်န္ေတာ္က တစ္တပ္တစ္အား ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနတာ။
မင္းလုပ္တာနဲ႔ပဲ သမၼတကိုေတာင္ အၾကည္ညိဳပ်က္ရမယ့္သေဘာျဖစ္ေန ၿပီ။ ဒါထက္မသိလို႔
ေမးပါရေစ၊ ဒီလူေတြ က အငွားေအာ္တာဆိုေတာ့ တကယ္ ေရာ မာန္ပါပါ့မလား။
ဟာ ဟာ ဟ၊ ဟိုဘက္ေတာင္လြန္ေသး တယ္။ တကယ္မေက်နပ္လို႔ ဆႏၵျပတဲ့သူ ေတြက
သူတို႔ကိုေတာင္ ျပန္တားေနရ ေသးတယ္။ ဟိုဟာမ်ဳိးေပါ့ဗ်ာ၊ ဘုန္းႀကီး ပ်ံမွာ မင္းသမီးက
ေခါင္းတစ္လားေလး လႊဲၿပီး ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕ တပည့္ေတာ္ တို႔ကို တရားျပပါဦးလားဆိုၿပီး
ငိုသံေလး နဲ႔ ႏွပ္ကေလးညႇစ္ျပလိုက္ရင္ ေဘးက ပရိသတ္က မ်က္ရည္အစစ္ေတြ ထြက္၊
စိတ္မထိန္းႏိုင္သူေတြက တကယ္ ေအာ္ ဟစ္ ငိုၾကတာလိုမ်ဳိးေပါ့။ အဓိကက ေရွ႕ ကေန
ႏွပ္ေၾကာင္းေပးၿပီးေအာ္ျပဖို႔လို တာ။ ႂကြက္နီရယ္ မင္းေခါင္းထဲက အၾကံ ဉာဏ္ေတြက
ေၾကာက္ခမန္းလိလိပါ လား၊ ငါေတာင္မင္းကိုေၾကာက္လာၿပီ။ မေၾကာက္ပါနဲ႔၊ ခင္ဗ်ားႀကီးကသာ
ေငြအလြယ္ရွာနည္းမသိလို႔ လက္ေ၀ွ႕ပြဲ သြင္းလိုက္၊ ဂ်ာနယ္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေနရ တာ။
ဒီမိုကေရစီေခတ္ဆိုတာ ေငြရွာ တတ္ရင္အလြယ္ေလး။ ေတာ္ပါကြာ၊ ဒါမ်ဳိးေတာ့ တစ္သက္လံုး
မလုပ္ဘူး။ မင္းတို႔လုပ္ေပါက္နဲ႔ ဒီမို ကေရစီပါ နာမည္ပ်က္ေတာ့မယ္။ မဟုတ္ဘူးေလဗ်ာ၊
သူ႔စနစ္ကိုက အမ်ားသေဘာတူတာ လုပ္ၾကစတမ္း ကို။ ဒီေတာ့ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ဘက္က
လူမ်ားေအာင္ မားကက္တင္းလုပ္ရတာ ေပါ့။ သူ႔ကိုယ္သူ မားကက္တင္းဆရာႀကီး ဆိုၿပီး
ဒါေလးေတာင္နားမလည္ဘူး။ မေသမခ်င္းမွတ္ထား၊ ဂရိေတြးေခၚ ပညာရွင္ႀကီး ေဆာ့ကေရးတီး
လည္း မွန္တာေျပာတာပဲ။ ဒါေပသိ ဒီမိုကေရစီစနစ္အရ သူ႔ကိုၾကည့္မရသူေတြက မဲမ်ားသြားေတာ့
သူေသဒဏ္အေပးခံရတယ္ မဟုတ္လား၊ ဒီသေဘာပဲ။ မွားခ်င္မွား မယ္၊ မွန္ခ်င္မွန္မယ္၊ အဓိက
ကေတာ့ အုပ္စုေတာင့္ဖို႔ပဲ။ ေရွ႕ကေနသာေအာ္ျပ ဟစ္ျပလုပ္လိုက္၊ ဘာမွန္းမသိလို႔ လိုက္ၾကည့္သူ
ေတြက ေနာက္မွာအမ်ားႀကီးပါ လာလိမ့္မယ္။ ေမာင္ႂကြက္နီရယ္၊ တိုင္းျပည္က ခုမွ စနစ္အသစ္ကို
သြားၿပီး တိုးတက္မလို႔ ၾကံ႐ံုရွိပါေသးတယ္။ မင္းတို႔ ပ်က္ေအာင္ မဖ်က္ၾကပါနဲ႔။
ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔၊ တိုင္းျပည္ကသူ႔ဟာနဲ႔သူရွိၿပီးသား၊ ခင္ဗ်ားႀကီး အခုသိတာေတြကို ေလွ်ာက္ေရး
မေနနဲ႔။ၿငိမ္ၿငိမ္ေန။ ၾကည့္မရရင္ ကြ်န္ေတာ့ သင္တန္းသားေတြကို ခင္ဗ်ား႐ံုးေရွ႕ လာေအာ္ခိုင္းၿပီး
သင္တန္းဆင္းစာေမးပြဲ စစ္ပစ္လိုက္မယ္။ ေတာ္ပါေမာင္ရယ္၊ မင္းဟာမင္း စီးပြားရွာတာ ႀကိဳက္သလို
သာရွာပါ ေတာ့။ ငါ့႐ံုးေရွ႕လည္း လာမေအာ္ ခိုင္းပါနဲ႔။ ခုကတည္းက မင္းကို အ႐ႈံးေပး ပါတယ္လို႔
ေျပာလိုက္ေတာ့ သင္းက အဲဒါေပါ့၊ ခင္ဗ်ားလိုလူေတာင္ ေၾကာက္သြားတယ္ဆိုေတာ့ က်န္တဲ့သူ
ဆို ေျပာမေနနဲ႔၊ အခုလို စပ္ကူးမပ္ကူး ေခတ္မွာ ထင္ရာလုပ္လို႔ အေကာင္းဆံုး ဗ်။
အစိုးရကလည္း ဒီမိုကေရစီပါးမ၀ ေသးေတာ့ ေအာ္ႏိုင္တဲ့သူ ႏိုင္တာပဲ။ ျပည္သူေတြကလည္း
ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ အညီ လိုက္နာရမယ့္တာ၀န္ေတြ သိေသး တာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ကလည္း
ေအာ္ရင္ရမယ္ပဲ ထင္ေနတာ။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ လိုအပ္ေနတဲ့ သင္တန္းဖြင့္ၿပီး စီးပြားရွာေနရတာ။
ေျမကြက္ ေကာင္းေကာင္းကို ေအာက္ေဈးနဲ႔ ေတာင္းလိုက္၊ လက္လႊဲေရာင္းလိုက္၊၊
ဟိုေနရာလုပ္ပိုင္ခြင့္ ေတာင္းလိုက္ ေရာင္းစားလိုက္နဲ႔ စီးပြား ရွာေနသူေတြထက္စာရင္ ကြ်န္ေတာ့
အလုပ္က သမၼာအာဇီ၀ က်ပါတယ္ဗ်ဆိုၿပီး အကိုးအကားခိုင္ခိုင္နဲ႔ ရွင္းျပေနလို႔ မာေဂ်တစ္ေယာက္
ျပန္မေခ်ပႏိုင္ဘဲ ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔ ျပန္ခဲ့ရေၾကာင္းပါ။

ဤအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပက္သက္၍ ထင္ျမင္ခ်က္ေပးလိုပါက ...
comment.myanmar.times@gmail.com သို႔ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။

တရားခြင္

အစ္ကိုႀကီးေရ၊ တရား႐ံုးကလည္း သပ္ရပ္ခံ့ညား၊ နံရံေတြကလည္း ေပါလစ္ တိုက္ထားတာ
ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္၊ တရားခံထိုင္မယ့္ ၀က္ျခံကလည္း ေဆး ေတြသုတ္၊ တရားခြင္မွာ လာနားေထာင္
မယ့္သူေတြအတြက္လည္း ပလတ္စတစ္ ထိုင္ခံုေတြခင္းလို႔၊ စားပြဲေတြေပၚမွာ လည္း အနီေရာင္
အခင္းေတြနဲ႔၊ ေနာက္ က နံရံမွာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္တံဆိပ္ႀကီးက အေရာင္တစ္လက္လက္နဲ႔...လို႔
တပည့္ေက်ာ္ ေမာင္ႂကြက္နီက ေျပာ လာပါတယ္။
သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ ႂကြက္နီစကား က သံုးခြက္တစ္ခြက္ေတာင္ မတင္တတ္ ေလေတာ့ -
မင္းကလည္း ေသာက္မွ မေသာက္ရ ေသးဘူး၊ မဟုတ္တာက စေျပာၿပီ၊ ငါက တရား႐ံုးဆိုရင္
ဒုတိယၿမိဳ႕နယ္ တရား သူႀကီး႐ံုးကေန တရား႐ံုးခ်ဳပ္အထိ တရားမမႈမွာ တရားလိုအေနနဲ႔ေရာ၊
အေသေရဖ်က္မႈနဲ႔ တရားစြဲခံရလို႔ တရားခံအေနနဲ႔ေရာ ေရာက္ဖူးၿပီးသား။
လာေဖာမေနနဲ႔၊ တခ်ဳိ႕တရား႐ံုးဆိုရင္ မ်က္ႏွာၾကက္က ငွက္ေခ်းေတြနဲ႔ နံေစာ္လို႔၊ ခံုဆိုတာကလည္း
ငယ္ငယ္ကမူလတန္းေက်ာင္းမွာထိုင္ခဲ့ရတဲ့ ခံုတန္းလ်ားေတြပဲ ေတြ႕ဖူးတယ္။
တခ်ဳိ႕ တရား႐ံုးဆိုရင္ မိုးေတာင္ယိုေနေသးတယ္လို႔ ျပန္ခြပ္လိုက္ရတယ္။
ဒါေပသိ သင္းက မေလွ်ာ့ေရးခ် မေလွ်ာ့ဘဲ။ အမႈတစ္ခုဆိုရင္လည္း ႐ံုးခ်ိန္းေတြႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး မခ်ိန္းဘဲ
သံုးေလး ခ်ိန္းနဲ႔ ျပတ္သဗ်။ ေရွ႕ေနေတြကလည္း ေဟာက္ျခင္းျပဳျခင္းမရွိ၊ တရားသူႀကီး စားပြဲေပၚ
လက္တစ္ဖက္ေထာက္ျခင္း မရွိဘဲ တရားလို၊ တရားခံနဲ႔ ႏွစ္ဖက္သက္ ေသေတြကို ေမးၾကျမန္းၾက
သဗ်။
အံ့ဩ စရာအေကာင္းဆံုးကေတာ့ သက္ေသ ေတြက ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့နဲ႔ ထြက္ဆို ေနပါလ်က္
တရားခံက သူ႔မွာအျပစ္ရွိပါ တယ္၊ ဒီျပစ္မႈကို သူဘယ္လိုက်ဴးလြန္ခဲ့ပါတယ္ဆုိၿပီး ၀န္ခံလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ တရား႐ံုးမွာ လာနားေထာင္တဲ့သူေတြက တရားခံကို စုတ္တသပ္သပ္နဲ႔ မ်က္ရည္ ေတြ
ေတာင္ က်ၾကတယ္။
ႂကြက္နီရယ္၊ ဒါကေတာ့ မင္းက ဇာတ္နာေအာင္ေျပာတာပဲ ျဖစ္မွာ၊ တရားခံဆိုတာမတတ္သာလို႔
သာ တရား႐ံုးေရာက္ရတယ္၊ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေတာ့ ျငင္းၾကတာပဲ။
မင္း အရက္ေၾကာင္ ေၾကာင္ၿပီး ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြ လာေျပာ မေနနဲ႔ဆိုၿပီး ေဟာက္လိုက္ေတာ့
သင္း က ေဟာဒီ မ်က္စိႏွစ္လံုးနဲ႔ ျမင္ခဲ့တာဗ် ဆိုပဲ။
ဟ..ေမာင္ႂကြက္နီေရ၊ ဒါဆိုရင္ျဖင့္ ဒီကိစၥမ်ိဳးျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ ဒီမိုကေရ စီစနစ္ရဲ႕ အသီးအပြင့္
ေတြပဲကြ။
ငါက ငါ့တစ္သက္ ဒါမ်ဳိးမျမင္ရေတာ့ဘူး ထင္ ေနတာ။ ေနာက္ဆံုးမေတာ့ တရားသူႀကီး ေတြက
လည္း ဒီလူေတြပဲ၊ ေရွ႕ေနေရွ႕ရပ္ ေတြကလည္း ဒီလူေတြပဲ။ ဒါေပသိ စနစ္ ေျပာင္းသြားေတာ့
အားလံုးကမွန္ကန္ မွ်တ ျမန္ဆန္တဲ့ တရားစီရင္ေရးအတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာ။
အင္းမ႑ိဳင္ႀကီး တစ္ခုျဖင့္ ခိုင္မာသြားၿပီေပါ့ကြာ။ ဒါထက္ မင္းဘယ္တုန္းက ျမင္ခဲ့တာလဲ၊ ဘယ္
တရား႐ံုးလဲ။ ငါတို႔ဂ်ာနယ္လစ္ေတြဆို တာ ဒါမ်ဳိးေတြ႕ရင္လည္း ျပည္သူလူထု သိေအာင္ေျပာျပဖို႔
တာ၀န္ရွိသကြ။ အုိဗ်ာ၊ ညကရပ္ကြက္ထဲမွာ ျမင္ခဲ့တာ ေပါ့၊ ေဟာဒီမ်က္ေစ႕ႏွစ္လံုးနဲ႔ကို ျမင္ခဲ့ တာ။
ဟ..မင္းေနတဲ့ စပယ္ျခံ(၃)လမ္းထဲ မွာ ဘာတရား႐ံုးမွမရွိရပါလား၊ ငါလည္း အျမဲေရာက္ေနတာပဲ။
ၿပီးေတာ့ တရား႐ံုး က အမႈစစ္တာေဆးတာက ႐ံုးခ်ိန္ အတြင္းပဲစစ္တာေလ။ ငါ့တုန္းက ႐ံုးခ်ိန္း ကို
တိတိက်က်သြားေပမယ့္ တရား သူႀကီးက ဟိုအစည္းအေ၀း၊ ဒီအစည္း အေ၀းနဲ႔ ေရာက္မလာလို႔
ရက္ခ်ိန္းျပန္ ျပန္ယူရတာ အၾကာႀကီး။ ငါ့အမႈတုန္းက စြဲခ်က္တင္သင့္ မတင္သင့္ကို ျငင္းၾက
ခုန္ၾကတာတင္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္တယ္။
ခင္ဗ်ားႀကီးနဲ႔ေတာ့ ခက္ေနၿပီ။ ေဟာဒီ မ်က္စိႏွစ္လံုးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေသာက္ေန တဲ့အရက္ဆိုင္မွာ
ထိုင္ၿပီးျမင္ခဲ့တာ။ ဘာ..ဘာ..ဘာေျပာတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ ေဈးကြက္စီးပြားေရး အရ ဆိုင္ေတြ
က အရင္လို အရက္ပဲ ေရာင္းလို႔မရေတာ့ဘူး၊ ဗီဒီယိုေလးပါ တြဲျပရတယ္။
ညကအရက္ေသာက္ရင္း ျမန္မာဗီဒီယိုထဲမွာျမင္ခဲ့တာ၊ ခင္ဗ်ားႀကီး က အျပင္မွာထင္ေနလို႔လား။
ႏို႔ မင္းေျပာတာကလည္း မရွင္းမရွင္း ဆိုေတာ့ ငါက အျပင္မွာ တကယ္ ေျပာင္းလဲေနၿပီထင္တာ။
ဟာ..ဟာ..ဟ၊ အျပင္မွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီကတရား႐ံုးေတြဆီ အလွည့္ မေရာက္ေသးဘူးနဲ႔တူတယ္။
မင္းမေသမခ်င္းမွတ္ထား၊ ႐ုပ္ရွင္ ေတြ ဗီဒီယိုေတြထဲက အခ်ဳပ္ခန္းတို႔၊ တရားခြင္တို႔ဆိုတာက
အျပင္က တကယ့္ အခ်ဳပ္ခန္း၊ တကယ့္တရားခြင္ေတြထက္ အမ်ားႀကီးသာတယ္။
လုပ္ထားတဲ့ ဆက္တင္တစ္ခုဆိုရင္ အခ်ဳပ္ခန္း သံတိုင္ ေတြကိုေတာင္ သေဘၤာေဆးအနီ သုတ္
ထားေသးတယ္။ ဆင္ဆာ႐ံုးက တရား႐ံုး ဆိုရင္ ဘယ္လို၊ အခ်ဳပ္ခန္းဆိုရင္ ဘယ္ပံု ဆိုၿပီး
တစ္ခါတည္း ဓာတ္ပံုေတြနဲ႔ ျပထား တာ။ အဲဒီလိုမလုပ္လို႔ ဆင္ဆာမက်ရင္ ျပန္႐ိုက္ရမယ့္စရိတ္က
နည္းမွတ္လို႔။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့စံခ်ိန္စံၫႊန္းနဲ႔ကိုက္ညီတဲ့ တရားခြင္တို႔၊ အခ်ဳပ္ ခန္းတို႔ဆိုတာ
ငါေတာ့ ႐ုပ္ရွင္နဲ႔ ဗီဒီယို ထဲမွာပဲ ျမင္ဖူးတယ္။ ႏို႔ သိမွမသိဘဲဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္က ႐ံုးတို႔၊ ဂါတ္တို႔
မေရာက္ဖူးေလေတာ့ အဲဒါေတြၾကည့္ၿပီး အျပင္မွာလည္း ဒီအတိုင္းထင္ေနတာ။
ဒါဆိုရင္ျဖင့္ မင္းကိုယ္တိုင္အစစ္ အမွန္သိေအာင္ တရား႐ံုးေရာက္မယ့္ အမႈတစ္ခု က်ဴးလြန္လိုက္
ပါလား။ ဟာဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားပါးစပ္ပုပ္ႀကီးနဲ႔ လာ ေျပာမေနနဲ႔၊ စန္းပ်က္တယ္။ ဖြ ဖြ လြဲပါေစ ဖယ္ပါေစ၊
ကြ်န္ေတာ့မွာ ေရွ႕ေနခေရာ၊ ေနာက္ေနခေရာ ေပးစရာ တစ္ျပားမွ မရွိဘူး။
ဒီမိုကေရစီေခတ္ဆိုတာ ေငြရွာရ အေတာ္ခက္တဲ့ေခတ္ဗ် ဆိုၿပီး တညည္းညည္း တညဴညဴနဲ႔
ျပန္သြား ပါေလေရာ။

ဤအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပက္သက္၍ ထင္ျမင္ခ်က္ေပးလိုပါက ...
comment.myanmar.times@gmail.com သို႔ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။

ငလ်င္

"အလို ေခြးေဟာင္သံေတြတညံညံနဲ႔ ေတာ္သလင္းလည္း လြန္လာခဲ့ပါၿပီ။ ေမာင္ႂကြက္နီ မင္းဘာ
ေတြ မကိုးမကား လုပ္လာျပန္တာလဲ"လို႔ ေစာေစာစီးစီး အိမ္ေရွ႕ျခံတံခါး၀ကို ေရာက္လာတဲ့ တပည့္
ေမာင္ႂကြက္နီကို ေမးလိုက္ရတယ္။
သူ႔လက္ထဲမွာလည္း ေခြးငါးေကာင္ကို ႀကိဳးနဲ႕ခ်ည္ၿပီး ဆြဲထားေလရဲ႕။
"ကိုယ္နဲ႔ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခင္မင္ေန သူမို႔ အသက္ရွည္ရာ အနာမဲ့ေၾကာင္း ေခြးလာေရာင္းတာ။ ေရာ့
ႀကိဳက္တဲ့ တစ္ေကာင္ေရြးယူ၊ ေဈးကေတာ့ဆစ္မေနနဲ႔ တစ္ေသာင္းပဲေပး"
"ဟာ ဟာ ဟ၊ မင္း႐ူးေနသလား၊ ဒီလို ေခ်းစားေခြးေတြကို ရန္ကုန္မွာ ဘယ္ သြားဖမ္းဖမ္း ရတယ္။
တကယ္ေတာ့ ရန္ကုန္ဆိုတာ ကမၻာမွာ ေခြးေလေခြးလြင့္ အေပါဆံုးၿမိဳ႕ေတာ္ကြ"
"အဲဒါေတြက ဒီမိုကေရစီမရခင္က စကားေတြ။ အခုေတာ့ ေခြးေတြပိုေပါ (အဲေလ) ေခြးေတြရွားလာ
တာ ခင္ဗ်ား မသိဘူးလား။ အခု ကမၻာမွာ ဘာျဖစ္ေနသလဲ"
"ကမၻာေတာ့မသိဘူး။ ျမန္မာမွာေတာ့ အေမရိကန္သမၼတအိုဘားမား လာမယ္ဆိုၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုး
ရြစိရြစိျဖစ္ေနၾကတာေတာ့ သိတယ္"
"ခင္ဗ်ားကေတာ့ဗ်ာ၊ မေသမခ်င္း မွတ္ထား၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ ရက္ ကမၻာႀကီးပ်က္မယ္ဆိုၿပီး အလုပ္မရွိ
အကိုင္မရွိလို႔ အားေနတဲ့ အေနာက္တိုင္းပညာရွင္ ေတြက ေလွ်ာက္ေရး၊ ႐ုပ္ရွင္ေတြ႐ုိက္ လုပ္လိုက္
တာ၊ ေဟာ အခုၾကည့္၊ ပညတ္ သြားရာ ဓာတ္သက္ပါဆိုသလို မီးေတြ ေလာင္လိုက္၊ စစ္ေတြျဖစ္
လိုက္၊ ငလ်င္ ေတြ လႈပ္လိုက္၊ မုန္တိုင္းေတြတိုက္လိုက္ နဲ႔ တကယ့္ကို ဆုတ္ကပ္ႀကီးထဲ ေရာက္ေန
သလိုပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာလည္း ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ဆီရထားေမွာက္ တာကို ဆီ၀ိုင္းခပ္ရင္း
မီးေလာင္ေသၾက၊ ငလ်င္လႈပ္လို႔ေသၾကနဲ႔ ျဖစ္ေနတာေတြ ခင္ဗ်ားႀကီး မၾကားဘူးလား"
"ဒါမ်ားကြာ၊ ၾကား႐ံုတင္မကဘူး၊ နားမွာေတာင္လွ်ံေနၿပီ။ ငါက သတင္း ဂ်ာနယ္သမားေတြ ဂ်ာနယ္
ေရာင္း ေကာင္းေအာင္လို႔ အနိ႒ာ႐ံုမ်ားမ်ား ျဖစ္ပါေစဆိုၿပီး ဓာတ္ဆင္ဓာတ္႐ိုက္လုပ္ တယ္ေတာင္
ထင္ေနတာ။ အင္တာနက္ ေပၚမွာ ငလ်င္အထူးသတင္းဆိုလို႔ ဖတ္ ၾကည့္လိုက္ပါတယ္၊ ဘာတဲ့၊
ယမန္ေန႔က လႈပ္ခတ္သြားေသာ ငလ်င္အား ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ ႐ႈတ္ခ်ေၾကာင္း၊ ငလ်င္လႈပ္ခတ္ရန္
ေနာက္ကြယ္မွ ႀကိဳးကိုင္ေနသူမ်ားကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္အေရးယူသြားမည္ျဖစ္ ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာ
မွ ငလ်င္႐ံုးခြဲမ်ားကို လည္း ဖြင့္လွစ္ခြင့္ျပဳမည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ အဆိုပါငလ်င္သည္ ျပည္တြင္းေရး
သက္သက္သာျဖစ္ၿပီး လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး ႏွင့္ လံုး၀ပတ္သက္ျခင္းမရွိသည့္အျပင္ ႏုိင္ငံတကာ
ႏွင့္လည္း မည္သို႔မွ ဆက္စပ္မႈမရွိပါေၾကာင္း၊ ျပည္တြင္းသို႔ ငလ်င္မ်ား စိမ့္၀င္မလာေစရန္ နယ္စပ္ျခံ
စည္း႐ိုးမ်ားလည္း လံုျခံဳစြာကာရံၿပီးျဖစ္ ေၾကာင္း..."
"သြားစမ္းပါ၊ အရည္မရအဖတ္မရ ေတြ၊ ကဲ ခင္ဗ်ားက မိုးေလ၀သဆရာႀကီး ဦးထြန္းလြင္ရဲ႕ အေႏၲ၀ါ
သိကတပည့္ဆို ေတာ့ ေမးဦးမယ္။ မုန္တိုင္းကို ႀကိဳတြက္လို႔ရလား"
"ဟ ရတာေပါ့။ မုန္တိုင္းတင္မကဘူး၊ မိုးဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္လိုရြာမယ္ဆိုတာပါ တြက္လို႔ရတယ္။ ငါ
ေမွ်ာ္စင္ကြ်န္းမွာ လက္ေ၀ွ႔ပြဲလုပ္မယ္ၾကံတိုင္း ဆရာဦးထြန္း လြင္ကို အပူကပ္ၿပီး ေမးေမးေနရတာ"
"ဟုတ္ၿပီ၊ ေနာက္တစ္ခုထပ္ေမးဦး မယ္။ ငလ်င္ကိုေရာ ႀကိဳတြက္လို႔ရ လား"
"မရဘူး၊ ဘယ္ေဒသေတြက ငလ်င္ ေၾကာေပၚမွာရွိတယ္ဆိုတာပဲ တြက္ခ်က္ လို႔ရတယ္၊ ငလ်င္
ဘယ္ေတာ့လႈပ္မယ္ ဆိုတာ ဘယ္သူမွ ႀကိဳမသိဘူး။ အဲ လႈပ္ ရင္ေတာ့ ျပင္းအားဘယ္ေလာက္နဲ႔
ဘယ္ေနရာကို ဗဟိုျပဳလႈပ္တယ္ဆိုတာတိုင္းလို႔ရတယ္"
"ခင္ဗ်ားက သိပၸံနည္းအရေျပာေနတာ။ တကယ္ဆိုရင္ ငလ်င္လႈပ္မယ္ဆိုတာ ႀကိဳတြက္လို႔ရတယ္
ဗ်"
"ေမာင္ႂကြက္နီ၊ ငါ့ကိုလာမၿဖီးနဲ႔။ မင္း က ဘာတတ္လို႔လဲ။ ရတဲ့ဘြဲ႕ေတာင္ အေရးအခင္းၿပီးမွ ရတဲ့
ဘြဲ႕ပါကြာ"
"ခင္ဗ်ားကလည္း လူကိုေစာ္ကားခ်င္ ေစာ္ကား ပညာကိုမေစာ္ကားနဲ႔။ ေဒး တက္ၿပီး ပန္းျခံထဲသြား
(အဲေလ) စာသင္ခန္းထဲမွာ အခ်ိန္ျပည့္ေနၿပီး ဘြဲ႕ရလာတာ ဗ်။ တစ္ႏွစ္မွာ ၁၀ ရက္ပဲစာသင္ၿပီး စာ
ေပးစာယူနဲ႔ ဘြဲ႕ရလာတာမဟုတ္ဘူး"
"ေဟ့ေကာင္၊ မင္းနဲ႔ ငါနဲ႔ ေျပာေနတာ က ငလ်င္အေၾကာင္း။ ႏိုင္ငံေရးေတြ ပါမလာနဲ႔"
"ထားပါေတာ့၊ ငလ်င္လႈပ္မယ္ဆိုတာ ႀကိဳသိတဲ့ သတၱ၀ါေတြရွိတယ္။ ဥပမာ အခု ကြ်န္ေတာ္လိုက္
ေရာင္းေနတဲ့ ေခြးေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ပုရြက္ဆိတ္ေတြ။ သူတို႔က ငလ်င္ လႈပ္မယ္ကို ႀကိဳသိတယ္။
ပုရြက္ဆိတ္က ေတာ့ ငလ်င္လႈပ္ခါနီးရင္ ေျမႀကီးထဲက ေျမေပၚတက္၊ တန္းစီၿပီး ထြက္ေျပးၾက တာ။
ေခြးကေတာ့ ဖင္တရြတ္ဆြဲၿပီး အူသတဲ့။ ခင္ဗ်ားႀကီး ေျပးခ်ိန္လႊားခ်ိန္ရ တာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေန႔မနက္ကို
ဒီလိုေျပာၿပီး ေရာင္းခဲ့တာ ေခြးငါးေကာင္ကုန္သြားၿပီ
"မင္းေျပာမွ ငါလည္းသတိရတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ရွစ္ႏွစ္ေလာက္က ကမၻာေအး ငလ်င္တိုင္းတာေရးစခန္း
ကို ငါေရာက္ ဖူးတယ္။ ငလ်င္တိုင္းတာေရးစက္ေတြ ထားတဲ့အခန္း၀မွာ ေခြးႀကီးႏွစ္ေကာင္ အိပ္ေန
တာေတြ႕လို႔ ငါစာထဲထည့္ေရးဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာေပစိစစ္ေရးကာလဆိုေတာ့ ငါေရးတာတစ္ပုဒ္
လံုး အျဖဳတ္ခံလိုက္ရတယ္ကြ"
"ကဲ ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ားသေဘာေပါက္ ေလာက္ၿပီ။ ေဟာဒီအထဲက ႀကိဳက္တဲ့ တစ္ေကာင္သာ ေရြး
၀ယ္ထားလိုက္ ေတာ့။ ပညာရွင္ေတြက ဒီထက္ႀကီးတဲ့ ငလ်င္ႀကီးထပ္လႈပ္ဖို႔ ရွိေသးတယ္လို႔
ေျပာထားၾကတာ။ ေနာက္တစ္ခါဆို ရန္ကုန္မွာလႈပ္ တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာ။ အသက္ဆိုတာ
တစ္ေခ်ာင္းပဲပါတာ၊ စပယ္ယာ ပါတာမဟုတ္ဘူး"ဆိုလို႔ သူေျပာတာ ဟုတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ ေခြးတစ္ေကာင္
၀ယ္လိုက္ရတယ္။
ငလ်င္ကေတာ့ ရန္ကုန္မွာ ဘယ္ ေတာ့လႈပ္မလဲမသိဘူး။
ေမာင္ႂကြက္နီ ကေတာ့ ေခြးေတြနဲ႔ အလုပ္ျဖစ္ေနေလရဲ႕။
ေငြရွာတတ္တဲ့သူမ်ား ရွာရလြယ္လိုက္တာဗ်ာ။

ဤအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပက္သက္၍ ထင္ျမင္ခ်က္ေပးလိုပါက ...
comment.myanmar.times@gmail.com သို႔ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။

ႂကြက္ေဖာင္ေဒးရွင္း

"အစ္ကိုႀကီး အရက္ေလး ဘာေလး စေသာက္ေတာ့ဗ်ာ။ အသက္က ႀကီးလွ ၿပီ။ ဒီဘ၀ ဒီအတိုင္းပဲ
ေနသြားေတာ့မွာ လား"
"အလို ေမာင္ႂကြက္နီရယ္၊ ငါက အစာအိမ္ေရာဂါရွိတာကို မင္းက ျမန္ျမန္ ေသေစခ်င္ေနလို႔လား"
"ဒါဆိုရင္လည္း အစ္ကိုႀကီးဂ်ာနယ္ တိုက္က စိုးပိုင္တို႔၊ အာကာဒိုဒိုတို႔ကို အရက္ေသာက္ခိုင္း"
"ဒီေကာင္ေတြကေတာ့ မေသာက္ပါ နဲ႔ေတာင္ တားေနရတာ။ ေနစမ္းပါဦး၊ မင္းက အရက္ကုမၸဏီရဲ႕
ကိုယ္စားလွယ္လား၊ ဒါမွမဟုတ္ အေရာင္းျမႇင့္တင္ေရး ၀န္ထမ္းလား"
"႐ုပ္ကိုေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ပါ။ အဲဒီ လို သိမ္သိမ္မႊားမႊားလုပ္မယ့္႐ုပ္လား။ အခု ကြ်န္ေတာ္က
ႂကြက္ေဖာင္ေဒးရွင္းဆိုၿပီး အသည္းေရာဂါသမားေတြ ေဆးကုသဖို႔ အဖြဲ႕ေထာင္ထားတယ္"
"အလို၊ ေမာင္ႂကြက္နီ မင္းလည္း လူရာ ၀င္ေနၿပီပဲ။ ႏို႔ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေမးစမ္း ပါရေစ။ မင္းကို
ျပည္ပဘယ္အဖြဲ႕အစည္း က ေငြေၾကးေထာက္ပံ့လိုက္တာလဲ"
"ႂကြက္နီဆိုတဲ့ေကာင္က ျပည္ပ အားကိုး ပုဆိန္႐ိုးမဟုတ္ဘူး။ ျပည့္ အင္အားသည္ ျပည္တြင္းမွာ
သာရွိသည္ ဆိုတဲ့ စကားကို လက္ခံတဲ့သူ။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့ ႂကြက္ေဖာင္ေဒးရွင္းအတြက္ရန္
ပံုေငြကို ျပည္တြင္း အရက္ကုမၸဏီ တစ္ခုနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားတယ္။ သူတို႔ အရက္တစ္ပုလင္း ေရာင္း
ရတိုင္း ႂကြက္ ေဖာင္ေဒးရွင္းကို တစ္က်ပ္လႉမယ္ေျပာ တယ္"
"ဪ ေငြေတြေတာ့ရေတာ့မွာပဲ။ ဟာဟာဟ တစ္ပုလင္း တစ္က်ပ္တဲ့"
"ခင္ဗ်ားႀကီးက မသိရင္လည္း အသာေနပါ။ မ႐ႈတ္ခ်ပါနဲ႔။ ျပည္တြင္း အရက္ေတြေရာင္းအားကို
ခင္ဗ်ားသိလို႔လား။ တစ္ႏွစ္ကို ပုလင္းသန္းေလးဆယ္ ေလာက္ေရာင္းေနရတာေတြ ခင္ဗ်ားသိလား။
အဲဒီႏႈန္းနဲ႔ဆိုရင္ေတာင္ ႂကြက္ ေဖာင္ေဒးရွင္းက တစ္ႏွစ္ သိန္း ၄၀၀ ရေနၿပီ"
"ႂကြက္နီရယ္၊ မဟုတ္မဟတ္ေတြ မလုပ္ပါနဲ႔။ သူမ်ားေဖာင္ေဒးရွင္းေတြက ေဆး၀ယ္ရင္၊ အီလက္
ထရြန္းနစ္ပစၥည္း ၀ယ္ရင္ဘယ္ေဖာင္ေဒးရွင္းထဲကို ဘယ္ ေလာက္ထည့္ပါတယ္လို႔ ေၾကာ္ျငာ ေန
ၾကတာ အဟုတ္သား။ မင္းလုပ္မွ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အရက္သမားေတြခ်ည္းျဖစ္ ကုန္ပါဦးမယ္"
"အစကတည္းက တစ္ႏိုင္ငံလံုးက အရက္သမားေတြ ျဖစ္ၿပီးသားပါဗ်။ ခင္ဗ်ားလုပ္မွ ကြ်န္ေတာ္က
တရားခံျဖစ္ ဦးမယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာဗ်ာ၊ အရက္ ေသာက္ရင္ အသည္းထိခိုက္တယ္။ ဒါကို အရက္
ေရာင္းတဲ့သူေတြက သူတို႔ ရတဲ့အထဲကေငြကို အသည္းအတြက္ ျပန္ၿပီးသံုးေပးတာ။ ဘိုလိုေျပာ
ရရင္ ဆိုရွယ္ရက္စပြန္ဆဗယ္လတီေပါ့ဗ်ာ"
"ႂကြက္နီရယ္ နင္ ဘိုလိုမႈတ္ရင္ တံေထြးေတြစဥ္လြန္းလို႔ ျမန္မာလိုပဲ ေျပာစမ္းပါ"
"ခင္ဗ်ားကလည္း ဒီက်ဳိးေနတဲ့ သြားပဲ လာလာ ခလုတ္တိုက္ေနတယ္။ ေနဦး သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္
ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာမွ သြားျပန္စိုက္ဦးမယ္။ ခင္ဗ်ားေျပာတာနဲ႔ ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္မွန္းေတာင္
မသိေတာ့ဘူး။ ဒီလိုေလဗ်ာ၊ ႏိုင္ငံျခား မွာ စီးကရက္ကုမၸဏီႀကီးေတြက ကင္ဆာ ေဖာင္ေဒးရွင္းေတြ
ကို ေငြလႉသလိုေပါ့"
"ဒါဆိုလည္း နင့္နင့္ပိုးပိုးရေအာင္ ႏိုင္ငံျခားအရက္ကုမၸဏီေတြ ဘာေတြကိုလည္း ခ်ိတ္ဆက္ဦးေလ။
ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံ ျခားကေန ငါတို႔ျမန္မာေတြကိုျပၿပီး ရန္ပံု ေငြေတာင္းေတာင္းေနတဲ့ အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ လည္း
ခ်ိတ္ဆက္ထားဦး"
"ခင္ဗ်ားႀကီးေျပာမွ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လည္း လူစင္စစ္က ေမ်ာက္ေတြျဖစ္ကုန္ၿပီ။ အဲဒီလို ၾကံခဲ့ေပမယ့္
ကိုယ့္ထက္ဦးတဲ့ သူေတြခ်ည္းပဲ။ အဲဒီလိုေတာင္းေနတဲ့သူ ေတြကို ၾကည့္မိမွ ျမန္မာႏိုင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံ
လံုး ေရာဂါသည္ေတြခ်ည္းပါလား၊ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေနပါလား။ ကပ္ႀကီးသံုးပါး ဆိုက္ေနပါလား
ဆိုတာ သိလာ တာ..ဟာဟာဟ"
"ေဟ့ေကာင္၊ အဲဒီလိုမရယ္နဲ႔..ဟာ ဟာ ဟ ဆိုတာ ငါရီတာ။ ဒါက သေရာ္ၿပီး ရီတယ္လို႔ေခၚတယ္။
ေနစမ္းပါဦး၊ မင္း ေဖာင္ေဒးရွင္းက တစ္ႏွစ္ကုိ သိန္း ၄၀၀ ရတယ္ပဲထား။ အသည္းေရာဂါသည္
တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကုသစရိတ္က သိန္း ေပါင္း မ်ားစြာ ကုန္တာ။ မင္းရတဲ့ပိုက္ဆံ နဲ႔ အသည္းေရာဂါ
သည္ ဘယ္ႏွေယာက္ ေလာက္မ်ား ကုႏိုင္မွာမို႔လဲ"
"အသည္းေရာဂါရွင္ အားလံုးကုိ ကုေပးမယ့္သူဗ်။ သူမ်ားအဖြဲ႕ေတြလို ရန္ပံုေငြကနည္းေတာ့ ေဆး
ကဘယ္ႏွ ေယာက္စာပဲ ခြဲတမ္းရပါတယ္။ က်န္တာ ေတြကေတာ့ သားေတြသမီးေတြအတြက္
(အဲေလ) က်န္တဲ့လူနာေတြေတာ့ ေနာက္ ႏွစ္မွ စာရင္းထပ္တင္ေပးပါမယ္ဆိုၿပီး လူနာခ်င္း
ရန္တိုက္ေပးတဲ့အဖြဲ႕ေတြထဲ မွာ ကြ်န္ေတာ္မပါဘူး"
"ငါ့ကို ဉာဏ္မမီဘူးပဲ ေျပာေျပာကြာ။ မင္းရတဲ့ေငြနဲ႔ ငါတို႔ဆီကအသည္းသမား ေတြနဲ႔ ေလာက္
ေအာင္ ဘယ္လိုကုမလဲဆိုတာ စဥ္းစားလို႔ကိုမရဘူး"
"ခင္ဗ်ားစဥ္းစားေနတာက ခင္ဗ်ားသိထားတဲ့ ေဘာင္ထဲကေန စဥ္းစားေန တာကိုးဗ်။ တစ္ခါတေလ
ေတာ့ ေဘာင္ အျပင္ေက်ာ္ၿပီး ေတြးၾကည့္စမ္းပါ"
"အလဲ့၊ မင္းက ငါ့ကို ႏွိပ္ကြပ္ေနတယ္ ေပါ့"
"ဟုတ္တယ္ေလ၊ ကြ်န္ေတာ့ေဖာင္ေဒးရွင္းက ဘယ္လိုကုသမယ္ဆိုတာ မစဥ္းစားဘဲ အသည္း
ေရာဂါလို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ေဆးခန္းေတြ၊ ေဆး႐ံုေတြ ျမင္၊ အထူးကုေတြက သိန္းခ်ီတန္တဲ့ေဆး
ေတြေပးတာပဲ ေတြးေနတာကိုး။ ဒီမွာ မေသမခ်င္းမွတ္ထား၊ ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္ ေဆးဖက္၀င္ဆိုတာ
ေရွးလူႀကီးေတြ အလုပ္မရွိလို႔ ေရးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ ဓာတုပစၥည္းေတြနဲ႔ ထုတ္ထားတဲ့ ေဆးေတြက
ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးေတြ မ်ားတယ္။
"ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္က လူနာေတြ ကို အခုေခတ္စားေနတဲ့ ၾကက္သည္း ဟင္းရြက္ျပဳတ္တိုက္မွာ။
ဒါေၾကာင့္ လူတိုင္းကို ကုေပးမယ္လို႔ေျပာတာေပါ႕။ကြ်န္ေတာ့လို ေဖာင္ေဒးရွင္းမ်ား ရွာၾကည့္စမ္းပါ
ဦး။ သူမ်ားေဖာင္ေဒးရွင္း ေတြဆို အေထာက္အပံ့ရဖို႔ ေလွ်ာက္လႊာ ေတြတင္ရ၊ အေဖကို ေသခိုင္းရ၊
အေမ ကို အိပ္ယာထဲ လဲခိုင္းရနဲ႔ ေလွ်ာက္ပလီ ရတာ။ ကြ်န္ေတာ့ေဖာင္ေဒးရွင္းက ေတာ့ ဘာမွမလို
ဘူး။ အသည္းေရာဂါ ျဖစ္ေနသလား။ ကြ်န္ေတာ့႐ံုးခန္းကို လာထား၊ ၾကက္သည္းဟင္းရြက္ျပဳတ္
လာေသာက္၊ ဒါပဲ။ ဒီလိုလုပ္ထားေတာ့ ေရာဂါမျဖစ္ဘဲ ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႔ အၾကံ အဖန္လုပ္တာေတြ
လည္း မရွိေတာ့ဘူး။အခ်င္းခ်င္းမို႔ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေျပာရဦးမယ္၊ တစ္ႏွစ္လံုး ၀န္ထမ္းခ၊ ႐ံုးခန္းခနဲ႔
ေဆးရြက္ဖိုးေတြေပါင္းရင္ သိန္း ၁၀၀ ေတာင္ မကုန္ဘူး။ တခ်ဳိ႕ ကားစီးတာကို အားက်လို႔ကား၀ယ္
စီးလိုက္ဦးမယ္"
"ႂကြက္နီရယ္ မင္းသာ အမ္ဘီေအေတြ ဘာေတြ တက္မိရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား စီးပြားျဖစ္ေနမလဲ
မသိဘူး"
"အဲဒီလိုေတာ့ တပ္အပ္ေျပာလို႔မရ ေပဘူး။ အဲဒီပညာေတြတတ္ထားခဲ့ရင္ ဒီလိုလဲ ေတြးမိခ်င္မွေတြး
မိမယ္။ ခင္ဗ်ား လိုေပါ့၊ ဂ်ာနယ္ထုတ္တာနဲ႔ လက္ေ၀ွ႔ပြဲ သြင္းတာကလြဲရင္ ေငြမရွာတတ္သလို ျဖစ္
သြားမွာေပါ့" ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုပါ ခလုတ္တိုက္ေနလို႔ မင္းကေတာ့ကြာဆို ၿပီး ဘာမွမတုံ႔ျပန္ႏိုင္ဘဲ
ျပန္လာခဲ့ရ ေၾကာင္းပါ။

ဤအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပက္သက္၍ ထင္ျမင္ခ်က္ေပးလိုပါက ...
comment.myanmar.times@gmail.com သို႔ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။

ပည္တြင္းေရးျပႆနာက ဒီမိုကေရစီတစ္ခုတည္းနဲ႔ မၿပီးေတာ့ဘူး'

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တိုင္းရင္းသားမ်ဳိးႏြယ္ စုေပါင္းရာႏွင့္ခ်ီရွိသျဖင့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ကိုင္တြယ္ရာတြင္
႐ိုးရွင္းသည့္ အသြင္သဏၭာန္မရွိျခင္းေၾကာင့္ လတ္တေလာ အစိုးရၾကံဳေတြ႕ေနရသည့္ တိုင္းရင္း
သားမ်ားႏွင့္ နားလည္မႈရယူကာ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ရာတြင္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို
ရွမ္းအမ်ဳိးသားမ်ား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ဦးခြန္ထြန္းဦးႏွင့္ ျမန္မာတိုင္း(မ္)က ၿပီးခဲ့သည့္သီတင္း
ပတ္က ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္။
* ကခ်င္မွာ အခုထက္ထိ မျငိမ္သက္ေသးတဲ့ အေရးရယ္၊ ရခိုင္မွာျဖစ္ေနတဲ့ ဆူပူမႈေတြရယ္၊ တိုင္း
ရင္းသား ေတြနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေျဖရွင္းရမယ့္ ကိစၥေတြက အစိုးရအတြက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါတယ္။
ဒီအေရးေတြကို အစိုးရက ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းသင့္တယ္လို႔ တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံေရးေခါင္း
ေဆာင္တစ္ဦးအေန နဲ႔ ဘယ္လိုသုံးသပ္ပါသလဲ။
ရခိုင္ကိစၥကေတာ့ ေကာ္မရွင္မွာပါတဲ့ အတြက္ ေျဖဖို႔ခဲယဥ္းသလို ေျဖလည္း မေျဖခ်င္ဘူး။ ဒါက
ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ တာ၀န္ပါ။ တိုင္းရင္းသားအေရးက ေတာ့ ေတာ္ေတာ္က်ယ္ျပန္႔ပါတယ္။ အခု က
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ ၆၂ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းခဲ့တာက စရမယ္။ ၾကာလည္း ၾကာလွၿပီ။
တိုင္းရင္းသား ကိစၥေတြ ကလည္း သို႔ေလာ သို႔ေလာ ျဖစ္ေနဆဲပဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရမလိုလိုနဲ႔ မရဘူး
ျဖစ္ေနတာ။ အခုဟာက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အခု တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ ယုံၾကည္မႈ
တည္ေဆာက္ဖို႔ဆိုတာ ျဖစ္လာတယ္။ ထပ္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ အစုအဖြဲ႕
က ေပၚလာျပန္တယ္။ အခုဆိုရင္ အစိုးရက ခ်စားမႈကိုပဲ တိုက္ဖ်က္မလား၊ ဒီမိုကေရစီကိုပဲ ေျဖာင့္
ေျဖာင့္သြားရမလားဆိုတာ ျဖစ္လာတယ္။ၾကာလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥတင္မဟုတ္ဘဲ
ယုံၾကည္မႈတည္ေဆာက္တာေတြ ပါလာတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ပထမ လား၊ ယုံၾကည္မႈတည္
ေဆာက္ျခင္းက ပထမလားဆိုတာ ဘယ္ဟာ ပထမမွန္း မသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံ
ေတြက တိုက္တြန္းခ်က္ေတြအရလည္း ဒီမိုကေရစီကိုသြားမယ္ဆိုတာ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္
ျပည္တြင္းေရးျပႆနာက ဒီမုိကေရစီတစ္ခုတည္းနဲ႔ မၿပီးေတာ့ဘူး။ ဒီမိုကေရစီသြားမယ္ဆိုရင္
တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ နားလည္မႈယူရမယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြရလိုတဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုတစ္ခု
ကိုေတာ့ ဖန္တီးေပးဖို႔လိုတယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ လစ္ဇင္ကေတာ့ ေခါင္းနဲ႔ ပန္းလိုျဖစ္ေန
တယ္။ ဒီေတာ့ အခုဖက္ဒရယ္ကို ေတာင္းတာကလည္း ၉၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ႏုိင္တဲ့ တိုင္းရင္းသားပါတီ
ေတြရယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးအဖြဲ႕ ေတြရယ္၊ တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕ေတြက ဖက္ဒရယ္
ေကာင္စီဖြဲ႕ၿပီး ေျပာေနၾကတယ္။ ဒီတိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕ ေတြကလည္း ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး
ကို တည္ေဆာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုင္းရင္းသားျပႆနာကို မေျဖရွင္းျပန္ရင္
လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကရမွာမဟုတ္ဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရရင္ ဒီမိုကေရစီကလည္း ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြား
ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ပထ၀ီအေနအထားအရ တိုင္းရင္းသား ေတြအားလုံးက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ၀ိုင္းထား
တာကိုး။ ဆိုလိုတာက တိုင္းရင္းသား ေတြလိုလားတဲ့ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကိုလည္း လက္ရွိအစိုးရက
စဥ္းစားေပးရေတာ့ မယ္ေလ။ ၆၂ ခုႏွစ္က သုံးခ့ဲတဲ့နည္း အတိုင္း သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ
အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အခုဆိုရင္ အေျခခံဥပေဒကလည္း ျပႆနာျဖစ္ ေနတယ္။
* တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေရးကိစၥေတြက အစိုးရအဆက္ဆက္ ေျဖရွင္းဖို႔လုပ္ခဲ့ၾကတာ
ေတြခ်ည္းပါပဲ။ အခုအစိုးရလက္ထက္မွာ တိုင္းရင္းသားအေရးနဲ႔ ပတ္သက္ ျပီး ကိုင္တြယ္တာ၊
ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ေနတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအေနနဲ႔
ေက်နပ္မႈရွိရဲ႕လား။
တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျဖရွင္းပုံေျဖရွင္းနည္းေတြကို သက္ဆိုင္ရာကိုလည္း ေျပာၿပီးပါၿပီ။
အခုေျဖရွင္း နည္းေတြက ဒိတ္ေအာက္ေနၿပီ။ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ေျဖရွင္းတဲ့ နည္းနဲ႔
သြားရမွာ။ အခုဆိုရင္ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အေနာက္ပိုင္းမွာလည္း မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ဘာဆက္ျဖစ္
မယ္မွန္းလည္း မသိဘူး။ ေျမာက္ပိုင္းကိစၥကလည္းျဖစ္ ေနတယ္။ အေရွ႕ပိုင္းမွာလည္း ၀ ေတြရွိ ေန
တယ္။ အဆိုးဆုံးနဲ႔ ဒီအစိုးရ မွားသြားတာကေတာ့ သူတို႔ေခတ္မွာမွ ေကအိုင္ေအနဲ႔ တည္ေဆာက္
တဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ပ်က္ျပားသြားတယ္။ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ မထင္မွတ္တဲ့ ျပႆနာေတြက ၀င္လာႏိုင္
တယ္။ အစိုးရလုပ္ေနတဲ့ လုပ္နည္းကေတာ့ ေျပာင္းကို ေျပာင္းသင့္တယ္။ ဖက္ဒရယ္ကို ကြ်န္ေတာ္
တို႔ေတာင္းေန ျခင္းကလည္း တိုင္းရင္းသားေတြ အာမခံခ်က္ရွိေအာင္၊ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ဘက္ညီမွ်တဲ့
စနစ္ရွိေအာင္၊ ထိန္းညႇိမႈေလးရွိ ေအာင္ေပါ့။ ျမန္မာကလည္း ျပည္ေထာင္တစ္ခုအေနနဲ႔ ျဖစ္လာဖို႔
ေပါ့ေလ။ ဒါကို ေတာင္းရျခင္းက တန္းတူေရး၊ ကိုယ္တိုင္ ျပ႒ာန္းခြင့္ရွိေရး၊ ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီး
ႏိုင္ေရးတို႔အတြက္ေပါ့။ တန္းတူေရး ဆိုတာ တူညီေသာ ကိုယ္စားျပဳေရးေပါ့။ ဒီလိုေျပာလို႔ ခြဲထြက္
တယ္ဆိုတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဘက္ညီမွ် ထိန္းညႇိတာကေတာ့ ဖက္ဒရယ္မူပဲရွိတယ္။ ကိုယ့္
ျပည္နယ္ကိုလည္း ကိုယ့္အစိုးရက အုပ္ခ်ဳပ္မွသာ ၿပီးမယ္။ ျပည္နယ္သူ ျပည္နယ္ သားေတြရဲ႕
ဥပေဒေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ေတြ စာေပေတြကို အသက္သြင္းလို႔ ရမယ္။ အခုက ျပည္နယ္ေတြ
မွာက လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေတြကရွင္းရမယ့္ ျပႆနာေတြျဖစ္ေနတယ္။
* ဒါဆိုရင္ ဖက္ဒရယ္မူကိုသာ အစိုးရက က်င့္သုံးမယ္ဆိုရင္ အဲဒီ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ အခု
ထက္ပိုျပီး ေတာ့ ဖြံျဖိဳးတိုးတက္လာမယ္လို႔ ယုံၾကည္တယ္ေပါ့။
ယုံၾကည္လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတာင္းေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ကခ်င္ေတာင္ အတိအလင္းေၾကညာသြား
ၿပီပဲ။ ဖက္ဒရယ္ စစ္စစ္က်င့္သုံးမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လက္နက္ကိုင္ဖို႔ မလိုေတာ့ပါဘူးလို႔ ေျပာ
ခဲ့တယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးက တန္းတူထိန္းညႇိသင့္ တယ္။ ဒါကို တကယ္ယုံ
ၾကည္လို႔ေျပာတာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔လုပ္ခဲ့တဲ့ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကလည္း ဒီလိုပဲေလ။ ဒီ ေတာ့
ယုံၾကည္လို႔ကိုေျပာေနရတာပါ။
* အခု အန္ကယ္တို႔ ယုံၾကည္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ စစ္စစ္က်င့္သုံးဖို႔က ဒီအစိုးရလက္
ထက္မွာ ျဖစ္လာႏိုင္သလား။
ဒါေတြကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲထက္ ဒီအစိုးရလက္ထက္မွာလည္း လုပ္လို႔ရ တယ္။ မလုပ္ရင္လည္း
သူ႔သေဘာေပါ့ ေလ။ သူလုပ္မယ္ဆိုလည္း ရပါတယ္။ အခုဆိုလည္း တိုင္းရင္းသားႏိုင္ငံေရး ပါတီ
ေတြေတာ့ ရွိေနတာပဲ။ အခုေတာ့ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြ ျဖစ္လိုတဲ့ သေဘာကိုေတာ့ မေျပာဘဲနဲ႔
တျခားဘက္ကို ဦးတည္ေနတာလည္းျမင္ေနရတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြကိုလည္း မေျပာလိုဘူး။
ဒါေတြက နယ္ေျမခြဲျခမ္း ၿပီးေပးတဲ့ျပႆနာမဟုတ္။ တကယ့္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာ ျဖစ္ေနတယ္။
ဒီ အခ်က္ကိုမကိုင္ဘဲ ေျဖရွင္းရင္ မရဘူးဆိုတာကို လက္ခံတယ္။

ဤအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပက္သက္၍ ထင္ျမင္ခ်က္ေပးလိုပါက ...
comment.myanmar.times@gmail.com သို႔ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။

စီးပြားေရးအလားအလာေကာင္းမ်ား

ဗိုက္မပူခ်င္ရင္ ဒါကိုဖတ္

West, Islam can unite over Bingali so calledRohingya cause

Thomas Donilon, the US president's national security adviser, said that Barack Obama was to raise concerns over the plight of Muslim Rohingya in Rakhine state during his meetings with Myanmar President Thein Sein and opposition leader Aung San Suu Kyi. Doing so could be critical not only to resolving the conflict in Rakhine state, but it could also have great implications for relations between Islam and the West.

• Published: 20/11/2012 at 12:00 AM
• Writer: Fuadi Pitsuwan

In the latest clashes last month, sectarian violence between the Buddhist majority and Muslim minority in Myanmar's westernmost state claimed 89 lives, according to official reports. While much of the world sees the situation as "merely" a clash between Buddhists and Muslims, it is much more complex.
At the heart of the conflict is the Rohingya's lack of protection from the state because they are not considered Myanmar citizens, despite having lived in the country for several generations. Buddhist Rakhines view the Rohingya with suspicion, as illegal immigrants from Bangladesh who refuse to speak the Burmese language and embrace the local culture.
To be fair, many who claim to be Rohingya are illegal immigrants and it is extremely difficult to determine who are real Rohingya and who are illegal settlers from Bangladesh.
Muslim countries are very interested in seeing better treatment of the Rohingya by the Myanmar authorities who are accused by international human rights organisations of favouring the Buddhists in the conflict. Turkey's first lady Emine Erdogan and Foreign Minister Ahmet Davutoglu visited Rakhine state in August, which led to widespread international media coverage of the conflict and jolted the Islamic world into paying attention.
Jusuf Kalla, former vice-president of Indonesia and current chairman of the Indonesian Red Cross, made it a personal crusade and led Indonesia's efforts to try and persuade the Myanmar government to find a peaceful settlement to the Rohingya issue. Saudi Arabia has called the conflict "ethnic cleansing" against the Muslim Rohingya and King Abdullah reportedly ordered $50 million in aid to be sent to the Rohingya community. Iran also spoke out against the treatment of the Rohingya and called on all Muslim countries and international organisations to take swift actions to stop the "genocide" in Rakhine state.
The Organisation of Islamic Cooperation (OIC), a bloc of 57 Muslim countries, sent a high-level delegation to Myanmar and has continued to be vocal on the issue. According to its secretary-general, the OIC sent a letter to the White House encouraging President Obama to raise the Rohingya issue with Myanmar's leaders during his trip to the country, the first ever visit by a sitting US president.
This solidarity within the Islamic world is unprecedented. Muslim nations are speaking with one voice and that voice favours the protection of human rights.
While some of these countries may be using the issue to deflect attention from their own flawed human rights policies, the plight of the Rohingya has created a common position among these Muslim countries. More importantly, these interests coincide with values traditionally espoused by the Western world.
It is imperative that the White House recognise this opportunity resulting from this shared interest. The US may equivocate when questions related to the Arab-Israeli conflict arise.
Turkey would rather avoid questions when asked about the government's harsh treatment of its critics and Kurdish political activists. Indonesia dissembles when asked about discrimination against its Christian minority. Saudi Arabia would rather not talk about women's rights at home, while Iran continues to speak out against intervention in Syria despite mass killings by the Assad regime. But all these countries agree that the Muslim Rohingya deserve basic human rights and better treatment from the Myanmar authorities.
US concern for the plight of the Muslim Rohingya will demonstrate that it is not in conflict with the Islamic world. The US can use this opportunity to work with Muslim countries to promote tolerance and respect for human rights in Rakhine state.
In his speech at Yangon University yesterday Mr Obama urged an end to the sectarian unrest saying that there was no excuse for violence against innocent people.
But the president should go further and develop the emerging shared values evident in the world's response to this conflict. (Of course, he must do so delicately without making the Buddhists feel like scapegoats.)
Islam and the West can find common ground in Rakhine state. It could well be that the road to reconciliation between Islam and the West will pass through this abject region in the westernmost part of Myanmar.
Fuadi Pitsuwan is is a non-resident WSD-Handa Fellow at Pacific Forum CSIS in Honolulu, Hawaii, and a Belfer IGA Student Fellow at Harvard University's Kennedy School of Government. The article originally appeared in the Pacific Forum CSIS Pacnet series.

ဘုိးဘုိးေအာင္၊ ဘုိးမင္းေခါင္ ကုိးကြယ္ျခင္းနဲ႔ပတ္သတ္၍

ေမး။ ။ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ မတင္မက်ျဖစ္ေနတာေလး တစ္ခုေမးေလွ်ာက္ခြင့္ျပဳပါဘုရား။ အဘဘိုးဘိုးေအာင္ ဘိုးမင္းေခါင္တို႔သည္ ဘုရားေဟာပိဋကတ္ေတာ္တြင္ ပါဝင္သည္ဆိုတာ ဟုတ္ပါသလားဘုရား။ တပည့္ေတာ္ငယ္စဥ္ကတည္းက ယခုအခ်ိန္ထိ အနေႏၲာအနႏၱငါးပါးကိုသာ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ဦးခ်ရာဟု သတ္မွတ္ထားပါသည္ဘုရား။ ဘုရားဝတ္ျပဳတိုင္းေတာ့ အမွ်ေဝရာတြင္ အဘဘိုးဘိုးေအာင္၊ ဘိုးမင္းေခါင္တို႔ကို အမွ်ေဝပါတယ္ဘုရား။ သို႔ေပမဲ႔ ဦးခ်ရွိခိုးျခင္းေတာ့မျပဳပါဘုရား။အဲဒါတပည့္ေတာ္မွာ အျပစ္ရွိပါသလားဘုရား။
တပည့္ေတာ္မရဲ႕ မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕က ရွိခိုးသင့္တယ္။ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ သူတို႔အေၾကာင္းပါတယ္ စသျဖင့့္ေျပာၾကပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ခံယူတာကေတာ့ အနေႏၲာအနႏၲငါးပါးကလြဲ၍ ပူေဇာ္ရာရွိခိုးဦးခ်ရာမရွိဟု သတ္မွတ္ပါသည္ဘုရား။ တပည့္သိခ်င္တာေလး ကို ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
ေျဖ။ ။ ကုိးကြယ္ရာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ပိဋကတ္တြင္လာရွိတာမ်ားကုိ ပထမဦးဆံုး ေဖာ္ျပေပးပါမယ္။
(၁) မိမိကုိယ္ကုိသာ အားကုိးရာ ျဖစ္တယ္။ တစ္ပါးသူဟာ အားကုိးရာမဟုတ္ပါ။ မိမိကုိယ္ကုိ အားကုိးၿပီးႀကိဳးစားအားထုတ္မွသာ ေကာင္းစြာရခဲေရာက္ႏုိင္ခဲလွတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ားကုိ ရပါလိမ့္မယ္။ (ဓမၼပဒပါဠိေတာ္၊ ၃၇)
(၂) ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာ(၃)ပါးကုိ ေအာက္ေမ့သတိရေနသူမွာ ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညွင္းထျခင္းတုိ႔ ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္။ (ဓဇဂၢသုတ္၊ ဒီ၊ ပါ၊ ၃၊ ၂၂၁)
(၃) မိဘေဆြမ်ိဳး၊ သားသမီးစတဲ့ အၿခံအရံမ်ားဟာ ကုိးကြယ္အားထားရာ မဟုတ္ကုန္၊ မိမိကုိယ္ကုိ အားထားမွသာ လုိရာခရီးေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ (ဓမၼပါဠိေတာ္၊ ပထမတြဲ၊ ၂၈၈။ ဓမၼပဒ၊ ႒၊ ၂၊ ၂၇၂။)
(၄) ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ သရဏဂံုသံုးပါးကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္သူဟာ သစၥာေလးပါးကုိ ျမင္ရလိမ့္မယ္။ ရတနာသံုးပါးကုိ ကုိးကြယ္သူအား အလံုးစံုေသာ ဒုကၡအေပါင္းမွ ကင္းလြတ္လိမ့္မယ္။ (ဓမၼပဒ၊ ႒၊ ၁၅၉)
တဖန္ နတ္ကုိးကြယ္ျခင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားတြင္လာရွိတာမ်ားကုိ ေဖာ္ျပေပးရမယ္ဆုိရင္
(၁) နတ္တုိ႔ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေစရန္ ေမတၱာသုတ္ကုိ အၿမဲရြတ္ဆုိေပးပါ။ (ဓမၼပဒ၊ ႒၊ ၁၊ ၂၀၁)
(၂) နတ္ဆုိတာ သမုတိနတ္၊ ဥပပတၱိနတ္၊ ၀ိသုဒၶိနတ္ဆုိၿပီး (၃)မ်ိဳးသာ ရွိတယ္။ မင္း၊ မိဖုရား၊ မင္းသားေတြဟာ သမုတိနတ္မ်ား ျဖစ္တယ္။ ဥပပါတ္ပဋိသေႏၶနဲ႔ေမြးဖြားလာတဲ့ စတုမဟာရာဇ္စတဲ့ နတ္ျပည္(၆)ထပ္ဟာ ဥပပတၱိနတ္မ်ား ျဖစ္တယ္။ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံယူထုိက္တဲ့ ဘုရား၊ ရဟႏၱာမ်ားဟာ ၀ိသုဒၶိနတ္မ်ား ျဖစ္တယ္။ အလွဴေပးျခင္း၊ ဥပုသ္သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သူဟာ မင္းစည္းစိမ္၊ သူၾကြယ္စည္းစိမ္၊ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္စည္းစိမ္တုိ႔ကုိ ခံစားရပါတယ္။ လူတုိ႔ရဲ႕အသက္ဟာ အသက္(၁၀၀)ကေန တစ္ရာထက္ အနည္းငယ္လြန္ၿပီး (၁၆၀)မွ်ေလာက္သာ အသက္ရွည္ၾကပါတယ္ လုိ႔ ျမတ္ဗုဒၶက မိန္႔ၾကားခဲ့ပါတယ္။ (၀ိဘဂၤပါဠိေတာ္-၄၃၇)
(၃) ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳၿပီးတုိင္း နတ္တုိ႔ကုိ အမွ်ေ၀ရင္ နတ္တုိ႔က ျပန္လည္ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကတယ္။ သူတုိ႔ကုိ အမွ်ေ၀ျခင္းနဲ႔ပူေဇာ္ရင္ နတ္ေတြဟာ အထူးႏွစ္သက္တယ္။ အမွ်ေ၀ျခင္းနဲ႔ ပူေဇာ္တဲ့သူကုိ နတ္ေတြက တုံ႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ မိခင္တစ္ေယာက္က မိမိရင္ေသြးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္သလုိ ျပဳလုပ္ေပးၾကတယ္။ နတ္ေတြရဲ႕ ေစာင့္ေရွာက္မႈကုိ ခံရသူဟာ မေကာင္းတဲ့အနိ႒ာရံုမ်ားနဲ႔ မေတြ႕ရဘဲ ေကာင္းတဲ့အာရံုမ်ားနဲ႔သာ ႀကံဳေတြ႕ရပါတယ္။ (ဥဒါန၊ ပါ၊ ၁၈၈၊ ႒၊ ၃၇၉)
(၄) နတ္တုိ႔ကုိ အမွ်ေ၀ေပးတဲ့သူကုိ နတ္တုိ႔ကေစာင့္ေရွာက္ၾကတဲ့အတြက္ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ဒုကၡေတြ ၿငိမ္းေစႏုိင္ၿပီး စည္းစိမ္တုိးပြားပါတယ္။ (အံ၊ ႒၊ ၇၊ ၁၅၄)
(၅) အၾကင္သူတုိ႔သည္ ေန႔၌လည္းေကာင္း၊ ည၌လည္းေကာင္း နတ္မ်ားကုိ ပူေဇာ္ၾကတယ္။ ထုိသူတုိ႔ကုိ အၾကင္နတ္မ်ားက မေမ့မေလွ်ာ့ဘဲ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါလုိ႔ ျမတ္ဗုဒၶက မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ (ခုဒၵကပါဠိေတာ္၊ ၅)
(၆) ေဗဒင္သံုးးပံုတက္ကၽြမ္းသူ၊ မင္းဘုရင္၊ နတ္မင္းႀကီးေလးေယာက္၊ တာ၀တႎသာနတ္စသူတုိ႔က ရွိခုိးရတဲ့ သိၾကားမင္းဟာ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ျပဳလုပ္သူ၊ သီလရွိသူ၊ ရတနာသံုးပါးကုိ ဆည္းကပ္သူ၊ တရားနဲ႔အညီ မိဘ၊ သားမယားကုိ လုပ္ကုိင္ေကၽြးေမြးသူတုိ႔ကုိ ရွိခုိးပါတယ္။ (သံ၊ ၁၊ ၂၃၆)
သိၾကားမင္းကေတာင္ အထက္ပါအဂၤါ(၄)ခ်က္နဲ႔ ျပည့္စံုသူကုိ ရွိခုိးတယ္ဆုိမွေတာ့ မိမိတုိ႔ကသာ အထက္ပါအခ်က္မ်ားျပည့္စံုေအာင္ ျပဳလုပ္ေနထုိင္ဖုိ႔ လုိပါေတာ့တယ္။ သိၾကားမင္း ရွိခုိးခံရတဲ့သူဆုိရင္ သိၾကားမင္းထက္နိမ့္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြက ဒုကၡေပးမွာ ေၾကာက္စရာ မလုိေတာ့သလုိ သိၾကားမင္းေလာက္မွ အစြမ္းအစမရွိတဲ့သူေတြက ကူညီေစာင့္ေရွာက္မယ္ဆုိတာလည္း ယံုၾကည္စရာ မလုိေတာ့ပါဘူး။ တကယ္တမ္း ကူညီမစထုိက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ဆုိရင္ သိၾကားမင္းကုိယ္တုိင္ ကူညီမစေပးပါလိမ့္မယ္။
ဒါဆုိ မိမိတုိ႔က သိၾကားမင္းထက္သာလြန္တဲ့ ရတနာသံုးပါးကုိသာ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ၿပီး မိဘဆရာသမားတုိ႔ ေက်းဇူးကုိသိတတ္တဲ့ အေနနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ကာ ရွိခုိးဖုိ႔ လုိပါေတာ့တယ္။ သိၾကားမင္းထက္နိမ့္တဲ့ က်န္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ ကုိးကြယ္ရွိခုိးစရာလည္း မလုိေတာ့ပါဘူး။ က်န္တဲ့အရာမ်ားကုိ ကုိးကြယ္ရွိခုိးတယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ အထက္ပါအဂၤါ(၄)ခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုလုိ႔သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ရွိခုိးတဲ့အခါ ရွိခုိးသူနဲ႔ ရွိခုိးခံသူတုိ႔မွာ ရွိခုိးသူကသာ ကုသုိလ္ရၿပီး ရွိခုိးခံသူက ကုသုိလ္မရပါ။ ရွိခုိးခံသူဟာ ရွိခုိးခံထုိက္တဲ့ အရည္အခ်င္းမ်ား မရွိဘူးဆုိရင္ အျပစ္သာ ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိတုိ႔က သူတစ္ပါးကုိ ရုိေသေလးစားထုိက္တဲ့ အရည္အခ်င္မ်ားရွိပါက ရွိခုိးႏုိင္ပါတယ္။ ရွိခုိးခံရသူကသာ မိမိမွာ အရည္အခ်င္း ရွိမရွိ စမ္းသပ္ၿပီး ရွိခုိးခံသင့္ မခံသင့္ကုိ စဥ္းစားရပါမယ္။ ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုစံတစ္ရပ္ျဖစ္လုိ႔ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး လက္အုပ္ခ်ီတာမ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လံုးေပၚ ေလးစားမႈသာျပတာေၾကာင့္ ဘယ္သူမွာမွ အျပစ္မျဖစ္ပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ လက္အုပ္ခ်ီသူစိတ္ထဲမွာ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ အေနနဲ႔သာ ျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါကေတာ့ ဦးဇင္းေလ့လာေတြ႕ရွိသမွ် ကုိးကြယ္ျခင္းနဲ႔ပတ္သတ္တာ၊ နတ္ပူေဇာ္ျခင္းနဲ႔ ပတ္သတ္တာေတြပါ။
ေမးခြန္းရွင္ေျပာတဲ့ ဘုိးဘုိးေအာင္၊ ဘုိးမင္းေခါင္တုိ႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားတြင္ မပါရွိပါ။ နတ္မ်ားကုိ ပူေဇာ္ပသျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရမယ္ဆုိတာ အေပၚမွာေတြ႕ရွိရတဲ့ က်မ္းဂန္လာမ်ားအရ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိသာ အမွ်ေ၀ေပးျခင္းသာျဖစ္ၿပီး က်န္တဲ့ စားေသာက္ပစၥည္းေတြနဲ႔ ပူေဇာ္စရာ မလုိဘူးဆုိတာ ထင္ရွားေနပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္မိတာနဲ႔ သူရႆတီနတ္ကုိကုိးကြယ္မႈကုိ ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ သူရႆတီနတ္ဟာ ဟိႏၵဴဘာသာတုိ႔ရဲ႕အယူအရ ကမၻာေလာကႀကီးကအစ ဖန္ဆင္းထားတဲ့ ဖန္ဆင္းရွင္နတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိဖန္ဆင္းရွင္ နတ္စတာေတြကုိးကြယ္ရင္ ကမၼႆကတ-ကံ, ကံရဲ႕အက်ိဳးကုိ ယံုၾကည္မႈကင္းမဲ့သြားလုိ႔ သရဏဂံုပ်က္စီးၿပီး ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ကေန ဟိႏၵဴဘာသာ ျဖစ္သြားပါတယ္။
အဲဒီစကား ခုိင္မာမႈရွိဖုိ႔ရန္အတြက္ က်မ္းဂန္မ်ားတြင္ လုိက္လံရွာေဖြၾကည့္ရာ “ရတနာသုံးပါးကုိ ေလာကဓာတ္တစ္ခုလုံးရဲ႕ အျမတ္ဆုံးအလွဴခံဟု မွတ္ယူကာ ရွိခုိးျခင္း၊ လက္အုပ္ခ်ီျခင္း၊ ခရီးဦးႀကိဳဆုိျခင္း၊ အရုိအေသျပဳျခင္းတုိ႔ျပဳလုပ္ရင္ သရဏဂုံယူၿပီးျဖစ္သြားတယ္။ သရဏဂုံ တည္ၿပီးျဖစ္သြားတယ္။ သရဏဂုံ တည္ၿပီးတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဟာ ရတနာသုံးပါးမွတစ္ပါး အျခား နတ္၊ ဘုိးေတာ္၊ တိတၳိရဟန္းစတဲ့ တစ္ဦးဦးကုိ တစ္ေလာကလုံးရဲ႕ အျမတ္ဆုံးပုဂၢိဳလ္လုိ႔ ႏွလုံးသြင္းကာ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္း စသည္တုိ႔ျပဳမိရင္ မူလေဆာက္တည္ထားတဲ့ သရဏဂုံ ပ်က္သြားေပတယ္" လုိ႔ သီလကၡန္အ႒ကထာဆရာက ဖြင့္ဆုိျပထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ (ဒီ၊ ႒၊ ၁၊ ၂၀၇)
အဲဒီေတာ့ မိမိတုိ႔က ေၾကာက္လန္႔လုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ရမ္းသမ္းၿပီးေတာ့ျဖစ္ေစ တျခားနတ္ဆုိး၊ နတ္မိစၦာ၊ မေကာင္းဆုိး၀ါး၊ ေလာကမွာမရွိတဲ့အရာေတြကုိ ယံုၾကည္မယ္ဆုိရင္လည္း မိမိတုိ႔ ခံယူထားတဲ့ ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ကေန ေလွ်ာ့က်မသြားေအာင္ သရဏဂံုပ်က္ေလာက္ေအာင္ေတာ့ ရတနာသံုးပါးထက္ ပုိမုိၿပီး မကုိးကြယ္ၾကနဲ႔ေပါ့ေလ။ ဘုရားစင္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ပဲထားၿပီး တျခားအရာမ်ား အရံသေဘာအျဖစ္ သူမ်ားေျပာတာ အဟုတ္မွတ္ကာ ယံုၾကည္ကုိးကြယ္ခ်င္လည္း တျခားေနရာမွာ သီးသန္႔ထားၾကပါ။
ေလာကမွာ အမွန္တကယ္ရွိတဲ့ စတုမဟာရာဇ္နတ္အစရွိတဲ့ နတ္ေတြဟာ မိမိျပဳလုပ္တဲ့ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ ကုိ အမွ်ေ၀ေပးဖုိ႔ပဲ လုိတယ္ဆုိတာ အထက္ကတရားေတာ္ေတြ ေထာက္ဆၾကည့္ရင္ သိႏုိင္ပါတယ္။ တကယ္လည္း နတ္ေတြဟာ လူ႔ျပည္က အစားအေသာက္ေတြကုိ မစားႏုိင္ၾကပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ နတ္သုဒၶါေလာက္မွ မေကာင္းတဲ့အစားစာေတြ ျဖစ္ေနလုိ႔ပါ။ လူတုိ႔ကျပဳလုပ္တဲ့ ေကာင္းမႈကုိ အမွ်ေ၀တဲ့အခါ သာဓုေခၚရင္ေတာ့ သာဓုေခၚတဲ့နတ္ေတြဟာ ေကာင္းမႈတုိးၿပီး စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ၊ အသက္ရွည္ျခင္း၊ အဆင္းလွျခင္းေတြ တုိးပြားသြားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နတ္ေတြကုိ ေကာင္းစားေစခ်င္ တယ္၊ မိမိတုိ႔ကုိလည္း ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ေပးေစခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ မိမိေကာင္းမႈလုပ္ၿပီးတုိင္း အမွ်ေ၀ေပးၾကပါေလ။
ဒါျပင္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမည္ခံအခ်ဳိ႕ဟာ အေသထြက္၊ အရွင္ထြက္ဆုိတဲ့ ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢဳိလ္ဆုိသူမ်ားကုိ ကုိးကြယ္ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အေသထြက္ဆုိတာ လက္ရွိဘ၀က ေသလြန္ၿပီးေပမဲ့ အစြမ္းသတၱိဆက္လက္ရွိေနေသးသူ၊ အရွင္ထြက္ဆုိတာ သက္တမ္းမ်ားစြာ ရွည္ၾကာလ်က္ရွိေနသူမ်ားလုိ႔ ယံုၾကည္ေနၾကတာပါ။
သဗၺညဳတဘုရားရွင္ဟာ တန္ခုိးအရာ၊ ပညာအရာစတာေတြ အထူးကဲဆံုးပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ သဗၺညဳတဘုရားရွင္ေသာ္မွ သူတစ္ပါးဒုကၡကုိ ကယ္တင္မေပးဘဲ ဘယ္လုိလုပ္ဆုိတာေလာက္ပဲ လမ္းညႊန္ေပးၿပီး ကုိယ္လုပ္မွ ကုိယ္ရမယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကုိ ခု ထြက္ရပ္ေပါက္ေတြ၊ သိဒၶိရွင္ေတြ၊ နတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြက ကယ္တင္ေပးမယ္။ မင့္တုိ႔လုပ္စရာမလုိဘူး။ ငါတုိ႔လုပ္ေပးမယ္ဆုိတာ ျဖစ္ႏုိင္မျဖစ္ႏုိင္ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶေသလြန္(ပရိနိဗၺာန္စံ)တဲ့အခါမွာလည္း မင့္တုိ႔ကုိ ငါေသသြားေပမဲ့ ကယ္တင္ႏုိင္ေသးတယ္၊ ကယ္တင္ေပးဦးမယ္လုိ႔ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ မင့္တုိ႔ဒီလုိလုပ္ရင္ ဒီလုိအက်ိဳးတရားေတြေတာ့ ခံစားရမယ္ဆုိၿပီး နည္းလမ္းပဲေပးခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ္လုပ္မွ ကုိယ္ရမွာပါ။ ေလာကမွ အသာလြန္ဆံုး၊ အတုမရွိတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶေသာ္မွ ေသလြန္တဲ့အခါ ဘာအစြမ္းမွ မရွိေတာ့ဘဲ မေသခင္က အဓိ႒ာန္တာမ်ားသာ ရွိေနေတာ့တာမုိ႔ က်န္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြက ေသၿပီးအစြမ္းသတၱိေတြ ရွိေနေသးတယ္ဆုိတာ ယုတၱိရွိရဲ႕လား၊ ျဖစ္ႏုိင္ပါမလား။
သိဒၶိရွင္၊ ၀ိဇၨာသမားေတြကုိ ကုိးကြယ္ယံုၾကည္ေနသူမ်ားက အဲဒီလူေတြဟာ ေသၿပီးေသာ္လည္း တန္ခုိးနဲ႔ ကယ္တင္ေသးတယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က မေသဘဲအသက္ရွင္လ်က္ ရွိေနေသးတယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ယခုလူ႔သက္တမ္းဟာ တစ္ရာသက္တမ္းျဖစ္တဲ့အတြက္ အထက္မွာျမတ္ဗုဒၶေျပာခဲ့တဲ့အတုိင္း အသက္(၁၀၀)ထက္ အနည္းငယ္ ေက်ာ္လြန္သူ (၁၆၀)ပတ္၀န္း က်င္သာ အသက္ရွည္မယ္လုိ႔ ပထမအာယု၊ ဒုတိယအာယုသုတ္ (သံ၊ ၁၊ ၁၁၀) တုိ႔မွာလည္း မိန္႔ၾကားထားခဲ့ တာကုိ ေထာက္ဆၾကည့္ရင္ ထင္ရွားေနတာမုိ႔ အသက္မေသဘဲ ကယ္တင္ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့သူ မရွိဘူးလုိ႔ သတ္မွတ္ရပါလိမ့္မယ္။
မိမိတုိ႔ ယံုၾကည္ကုိးကြယ္ေနတဲ့သူေတြဟာ ျမတ္ဗုဒၶလုပ္မေပးႏုိင္တာကုိ လုပ္ေပးႏုိင္တယ္။ ျမတ္ဗုဒၶထက္ သာလြန္သူေတြျဖစ္ေန ရင္ေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶဟာ အတုမရွိ ျမတ္ဗုဒၶမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ျဖစ္သြားပါ လိမ့္မယ္။ဒါေၾကာင့္ ယံုၾကည္တဲ့ေနရာမွာ မိမိတုိ႔ အဓိကထားယံုၾကည္ေနတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶထက္ သာလြန္ေနသူမ်ားကုိ ျဖစ္ႏုိင္မျဖစ္ႏုိင္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ ယံုၾကည္ဖုိ႔လုိတယ္ဆုိတာ မေမ့ပါနဲ႔။ ျမတ္ဗုဒၶထက္ သာလြန္သလုိျဖစ္ေနတဲ့ ဒီလုိပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ ယံုၾကည္မိရင္ မိမိတုိ႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပါဦးမလားဆုိတာ စဥ္းစားဆင္ျခင္ၾကည့္ရင္ သိပါလိမ့္မယ္။
ဦးဇင္းတက္သိသမွ် ေရးေျဖေပးျခင္းကုိ ယခုေတာ့ ဒီမွ်နဲ႔ပဲ နားပါရေစ။ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအားလံုး အသိပညာၾကြယ္၀ၾကၿပီး ကုိးကြယ္ရာအစစ္ကုိ ကုိးကြယ္ရင္း အမွန္တရားရွိရာသုိ႔ လ်င္ျမန္စြာ ေရာက္ရွိ ခံစားႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္......။
အရွင္ေကာမလ ဆန္နီေနမင္း
sanninaymin@gmail.com
www.sanninaymin.com
ကုိလံဘုိၿမိဳ႕၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ။

ဘာသာတရားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရး

(အမ်ိဳးဘာသာအတြက္ ရင္ေလးစရာ သတင္းေတြဖတ္ရတာနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ မခံစားႏုိင္ေတာ့လုိ႔ ေရးေပးလုိက္တာပါ။ ၿပီးဆံုးေအာင္ေတာ့ ဖတ္ေစခ်င္သလုိ လူမ်ိဳးဘာသာ၀င္အားလံုးလည္းသိရွိေအာင္ ျဖန္႔ေ၀ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ကုိယ့္လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာအတြက္ သတိတရားရွိၿပီး ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ၾကပါေစ။)

အယူ၀ါဒတစ္ခု ဘ၀တစ္ခုမွာ လြဲမွားခဲ့လုိ႔ အမွားမ်ားစြာျပဳလုပ္မိခဲ့မယ္ဆုိရင္ အဲဒီအမွားရဲ႕ ဆုိးက်ိဳးဒဏ္ေတြဟာ ေျပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ခက္သလုိ ေကာင္းက်ိဳးေတြျပန္လည္ရရွိေအာင္ျပဳလုပ္ဖုိ႔ကလည္း ခက္ပါတယ္။ ဒါျပင္ ေကာင္းက်ိဳးေတြရရွိေအာင္ျပဳလုပ္ႏုိင္မဲ့ ဘ၀ေတြ၊ အသိဉာဏ္ေတြရွိတဲ့ ဘ၀ကုိရဖုိ႔က ပုိၿပီးခက္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မ်က္ေမွာက္ အသိဉာဏ္ရွိတဲ့ လူ႔ဘ၀ေလးရရွိခ်ိန္မွာ မ်က္ေမွာက္ဘ၀ခဏတာေကာင္းစားေရးကုိပဲမၾကည့္ဘဲ ဘ၀မ်ားစြာေရရွည္ခရီးေကာင္းစားရန္ကုိၾကည့္ၿပီး အယူ၀ါဒလြဲမွားမႈေတြနဲ႔ မေကာင္းမႈေတြကုိ မျပဳလုပ္မိရန္၊ မေကာင္းတာကုိ အေကာင္းမထင္တတ္ရန္၊ မေကာင္းတာလုပ္ေနတာကုိပဲ အေကာင္းလုပ္ေနတယ္လုိ႔ မထင္ျမင္တတ္ဖုိ႔အတြက္ မိမိမွာ ေကာင္းတဲ့အယူ၀ါဒရွိေနဖုိ႔ဟာ အဓိကအေရးႀကီးတဲ့အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေကာင္းတဲ့အျမင္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ကုိ လက္ကုိင္ထားျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္မွသာ ေနာက္ေနာင္ဘ၀ မ်ားစြာမွာ ေကာင္းတာမ်ား ဆက္လုပ္ၿပီးသကာလ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားခံစားၿပီး ေကာင္းတဲ့အရပ္ဌါနကုိ လ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိကာ ဒုကၡၿငိမ္းျခင္းခ်မ္းသာကုိ ခံစားရမွာပါ။ အဲဒါကုိ ယခုေခတ္ လူေတြက ေရရွည္ကုိမၾကည့္ဘဲ အတုိကာလေလး ေကာင္းစားေရးကုိပဲၾကည့္ၿပီး ျဖစ္သလုိေနထုိင္ စားေသာက္ေပ်ာ္ပါးကာ ဘ၀ကုိအဆံုးသတ္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ၾကတာ မ်ားေနပါတယ္။

ေနာက္ေနာင္ဘ၀ေတြဟာ ကုိယ့္မသိႏုိင္ေသးတဲ့ဘ၀မုိ႔ ဘယ္လုိပဲ ဆုိးက်ိဳးမ်ားကုိခံစားရပါေစ ဒါေတြက ထည့္တြက္စရာမလုိဘူးလုိ႔ ထင္ေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္း စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ဘယ္လုပ္မဆုိ ကုိယ့္လုပ္ရင္ ကုိယ့္လုပ္သေလာက္ ခံစားရတာမုိ႔ အဆံုးသတ္ႏုိင္တဲ့ေနရာကို မေရာက္မခ်င္း ကုိယ့္လုပ္ခဲ့တဲ့အရာေတြဟာ ကုိယ္ပဲျပန္လည္ခံစားရမွာျဖစ္တယ္ဆုိတာ မ်က္ေမွာက္လုပ္ငန္းမ်ား နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယခုဘ၀မွာ အမွားတစ္ခ်က္ျပဳလုပ္ မိလုိက္တာနဲ႔ ေနာက္ေနာင္မေရတြက္ႏုိင္တဲ့ ဘ၀ေတြမွာ မိမိရဲ႕အမွားတစ္ခ်က္ဟာ ဘ၀မ်ားစြာဒုကၡပယ္လယ္နဲ႔ႀကံဳေတြ႕ရမွာမုိ႔ ဒီဘ၀မွာ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ အျမင္အယူ၀ါဒ ယံုၾကည္ခ်က္အမွားဖုိ႔နဲ႔ မဟုတ္တာကုိ မျပဳလုပ္မိေအာင္ သတိထားစဥ္းစားရပါမယ္။ က်န္တဲ့အမွားေတြဟာ ျပင္ဆင္ႏုိင္ရင္ ခဏတာနဲ႔ေျပေပ်ာက္ေပမဲ့ အယူ၀ါဒအမွားႀကီးဟာ မွားၿပီးရင္းမွားေနကာ မေကာင္းမႈေတြ မိမိဆီမွာ အၿမဲေရာက္လာေအာင္ ဖိတ္ေခၚသလုိ ျပဳလုပ္တတ္တာေၾကာင့္ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အရာတစ္ခုျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ သတိထားၾကပါ။

မိမိတုိ႔က ယခုလူ႔ဘ၀၀ယ္ ဘ၀ခရီးေဖာ္ရွာတဲ့အခါ မိမိလူမ်ိဳး၊ မိဘေဆြမ်ိဳးအသုိင္း၀ုိင္းမ်ားနဲ႔ ရုိးစြဲစြာယံုၾကည္လာခဲ့တဲ့ ေကာင္းတဲ့အယူ၀ါဒကေန သူတစ္ပါးရဲ႕ ေသြးေဆာင္ဖ်ားေယာင္မႈ၊ တခဏတာေပ်ာ္ပါးစားေသာက္ႏုိင္မဲ့ အခြင့္အေရး ေရတုိကုိၾကည့္ၿပီး မေကာင္းတဲ့အယူ၀ါဒဘက္ကုိ မကူးေျပာင္းဖုိ႔နဲ႔ အယူ၀ါဒမွားဘက္ကုိ မလုိက္မိေအာင္ သတိထားေစာင့္ထိန္းၾကရမယ္။ ခုေခတ္လူေတြဟာ ခဏတာေကာင္းစားေရးကုိ အဟုတ္မွတ္ အေကာင္းထင္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ဘက္ကုိ ပါသြား၊ ေျပာင္းသြားတတ္တာဟာ တကယ္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ကုိယ့္အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နစ္နာဆံုးရႈံးတယ္ဆုိတာ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၾကည့္ရင္ သိႏုိင္ပါတယ္။

ဥပမာ-မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကုိ ဘာသာေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္က မင့္ကုိ ကုိယ္တကယ္ခ်စ္တာပါ။ မင့္နဲ႔ရရင္ ကုိယ္မင့္အတြက္ တစ္ဘ၀စာ ခ်မ္းသာစြာနဲ႔ ထားမွာပါ။ ေနာက္ၿပီး မင့္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔လက္ထက္ၿပီးတဲ့အခါက်ရင္လည္း ကုိယ္ကမင့္နဲ႔အတူ မင့္ယံုၾကည္ခ်က္အတုိင္း ေကာင္းမႈေတြကုိ အတူလက္တြဲလုပ္ကုိင္မွာပါ။ ကုိယ္တုိ႔ရရွိလာမဲ့ အနာဂတ္မ်ိဳးဆစ္သစ္မ်ားကိုလည္း မင့္ရဲ႕ေဆြမ်ိဳးမိဘအစဥ္အလာတုိင္း ယံုၾကည္ရာကုိ လုပ္ခုိင္းမွာပါစတာေတြကုိ မိန္ကေလးနဲ႔မရခင္ေတာ့ ေယာက်္ားေလးမ်ားက ေျပာဆုိတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိေျပာဆုိတဲ့ ေယာက်္ားေလးမ်ားဟာ မိန္းကေလးရဲ႕အဌါကုိ က်က်နနသိေအာင္ေလ့လာၿပီး မိန္းကေလးရဲ႕အားနည္းခ်က္၊ အားသားခ်က္မ်ားကုိပါ အမိဖမ္းေလ့ရွိပါတယ္။ ဥပမာ-ဒီမိန္းကေလးက ဘယ္လုိေယာက်္ားေလးမ်ိဳးမွ ႀကိဳက္တာလဲ။ ဘယ္လုိပံုစံမွ ႀကိဳက္တာလဲ။ သူ႔ကုိ ဘယ္လုိယုုယၿပီး သူ႔အလုိကုိ ဘယ္လုိလုိက္မွႀကိဳက္သလဲစတဲ့အခ်က္မ်ားအျပင္ ကာမဂုဏ္ကိစၥနဲ႔ပါ အပုိင္ေသခ်ာေအာင္ သိမ္းသြင္းေလ့ ရွိၾကပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာေယာက်္ားေလးမ်ားနဲ႔ တျခားဘာသာေယာက်္ားေလးမ်ားရဲ႕ အယူအဆ ခံယူခ်က္ျခင္း မတူၾကတဲ့အခ်က္ေတြ မ်ားစြာရွိတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာေယာက်္ားေလးမ်ားက မိမိတုိ႔ဘာသာတူခ်င္း မိန္းကေလးမ်ားကုိသာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္လုိဦးေအာင္ ပုိင္ဆုိင္ရမလဲဆုိတာကုိပဲ စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒါျပင္ တျခားဘာသာေယာက်္ားေလးမ်ားက မိမိတုိ႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းကေလးကုိ ႀကိဳးပမ္းေနတာေတြ႕ရင္ မိမိဘက္ပါေအာင္လုပ္မယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေတာ့ မရွိၾကဘဲနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာခ်င္းလုိက္ေနတာကုိပဲ အႏုိင္ရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ တကယ္ဆုိ မိမိဘာသာ၀င္မိန္းကေလးကုိ တျခားဘာသာ၀င္က လုိက္ေနတာေတြ႕ရင္ ကုိယ့္ဘက္ပါေအာင္ အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕အႀကိဳက္ကုိ ဘာသာျခားထက္သာေအာင္ လုပ္ေပးၿပီး သိမ္းသြင္းရမွာပါ။ ဒီထက္မက တက္ႏုိင္ပါက မိမိတုိ႔ကလည္း တျခားဘာသာ၀င္မိန္းကေလးမ်ားကုိ ကုိယ့္ဘာသာဘက္ပါေအာင္ ႀကိဳးစားသိမ္းသြင္းျခင္းေတြ ျပဳလုပ္ သင့္ပါတယ္။

တခ်ိဳ႕က ဘာသာျခားေနာက္ ဗုဒၶဘာသာမိန္းကေလးမ်ားပါသြားရင္ ဦးဇင္းမွာလည္း တာ၀န္ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဦးဇင္းလည္း တက္ႏုိင္သမွ် အသိပညာေတြရွိေအာင္၊ ကုိယ့္ဘာသာအေၾကာင္း နားလည္ေအာင္ ေဟာေျပာေပးျခင္း၊ ေရးသားေပးျခင္းတုိ႔ ျပဳလုပ္ေပးေနပါတယ္။ စာဖတ္တာ မဖတ္တာ၊ လုိက္နာတာ မလုိက္နာတာကေတာ့ သူတုိ႔အပုိင္းပါပဲလုိ႔။ ေနာက္ၿပီး မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က တျခားဘာသာ၀င္ေနာက္ပါသြားတာဟာ တခ်ိဳ႕က ဘာသာေရး အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းမသိလုိ႔။ တခ်ိဳ႕က မ်က္ေမွာက္ဘ၀ေကာင္းစားေရးကုိပဲၾကည့္လုိ႔၊ တခ်ိဳ႕က ကာမကိစၥေၾကာင့္ ပါသြားၾကတာပါ။ အဲဒီအထဲမွာ ဘာသာေရးအေၾကာင္းမသိသူမ်ားကုိ သိရွိနားလည္ေအာင္ ေျပာဆုိေရးသားေပးတာကုိ သူတုိ႔က မဖတ္တာ၊ မလုိက္နာကေတာ့ ဦးဇင္းအျပစ္မဟုတ္ပါဘူးလုိ႔။ မ်က္ေမွာက္ဘ၀ေကာင္းစားေရးကုိၾကည့္တာကေတာ့ သံသရာခရီး ကုိ ေတြးေတာဆင္ျခင္မႈနည္းပါးလုိ႔ပါ။ ကာမကိစၥေၾကာင့္ ဘာသာျခားေနာက္ပါသြားတဲ့သူေတြကုိေတာ့ ဦးဇင္းအေနနဲ႔ ဘယ္လုိမွလုပ္ေပးလုိ႔ မရပါဘူးလုိ႔။ တကယ္တမ္းလုပ္ေပးရမယ္ဆုိရင္လည္း ဦးဇင္းကုိယ္တုိင္ လူထြက္ၿပီး အဲဒီလုိမိန္းကေလးမ်ားကုိ လုိက္ယူမွျဖစ္မယ္ထင္တယ္လုိ႔ ေျပာဆုိေပးခဲ့ရတာလည္း ရွိပါေသးတယ္။

တကယ္ေတာ့ မိမိတုိ႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေယာက်္ားေလးမ်ားက မိမိတုိ႔မိန္းကေလးမ်ားကုိ တျခားဘက္ပါမသြားေအာင္ အစစအရာရာ ေစာင့္ေရွာက္ၾကည့္ေနၿပီးသကာလ ထိန္းသိမ္းေပးသင့္တာ ထိန္းသိမ္းေပးရပါမယ္။ တကယ္လုိ႔ မိန္းကေလးက ဘာသာျခားေနာက္ပါေတာ့မယ္ဆုိရင္ သူဘာေၾကာင့္ ပါခ်င္ေနရတာလဲဆုိတာကုိ စံုစမ္းၿပီး ကုိယ့္ဘက္ပါေအာင္ ျပန္လည္သိမ္းသြင္းေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါမွ အမ်ိဳးဘာသာ ဆံုးရံႈးမႈ နည္းပါးမွာပါ။ ဘာသာျခားေနာက္ပါသြားတဲ့ မိန္းကေလးဟာ မိမိလူမ်ိဳး၊ ေဆြမ်ိဳးမိဘအစဥ္လာ ယံုၾကည္လာတဲ့ အယူ၀ါဒကုိ ဘာသာျခားေယာက်္ားေလးက တကယ္လုိက္မလုိက္ကုိ ေသခ်ာမစဥ္းဘဲ ေယာက်္ားေလးရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈေတြေပၚမွာ သာယာၿပီး ေယာက်္ားေလးနဲ႔ လက္ထက္လုိက္ၾကတာ အမ်ားႀကီးပါ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း မိမိလူမ်ိဳး၊ ေဆြမ်ိဳးမိဘေတြ ယံုၾကည္လာတဲ့အယူ၀ါဒကုိ မေလးစား၊ ဂရုမစုိက္သလုိ ကုိယ္တုိင္ကလည္း ေလ့လာမႈအားနည္းတာရယ္၊ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ သြန္သင္ေပးမႈ အားနည္းတာရယ္ေၾကာင့္ အယူ၀ါဒကုိ အေလးမထားဘဲ ေယာက်္ားေလးဘက္ကုိ လုိက္သြားၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ကာမဂုဏ္အာရံုဘက္ကုိ သာယာမိၿပီး ပါသြားတတ္ၾကပါတယ္။

ဒါေတြအားလံုးဟာ တစ္ဘ၀စာေကာင္းစားေရးကုိ အထူးအားေပးကာ ေနာက္ေနာင္ ဘ၀ ေရရွည္ကုိမစဥ္းစားၾကလုိ႔ပါ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ဘာသာမတူသူနဲ႔ မယူလုိ႔မရေတာ့ဘူးဆုိရင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ၊ ဘာလုပ္သင့္သလဲလုိ႔ ေမးတတ္ၾကပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ မယူတာ အေကာင္းဆံုးလုိ႔ ေျပာဆုိေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕က လံုး၀ကုိ မယူလုိ႔မရျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ေျပာရင္ေတာ့ မိမိယူမဲ့လူဟာ မိမိယံုၾကည္ခ်က္ကုိ တကယ္လုိက္မွာဟုတ္မဟုတ္သိရေအာင္  ေသခ်ာေလး အခ်ိန္ယူေလ့လာေပးပါ။ ကုိယ့္ယံုၾကည္မႈအယူ၀ါဒရဲ႕ အဓိကအခန္းက႑မွာပါတဲ့ သာသနာေဘာင္ကုိ တစ္ပါတ္ျဖစ္ေစ၊ တစ္လျဖစ္ေစ ၀င္ေရာက္ခုိင္းပါ။ တခ်ိဳ႕ဘာသာ၀င္ေတြဟာ အေပၚယံကုိလုိက္လုပ္ေပးတတ္ၾကပါတယ္။ ဘုရားရွိခုိးတာ၊ ေကာင္းမႈလုပ္တာ၊ ေက်ာင္းကန္ ဘုရားေတြလုိက္ၿပီး သူတစ္ပါးယံုၾကည္မႈရေအာင္ လုပ္ေပးတာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေတြဟာ သူတုိ႔ဘာသာရဲ႕ အယူ၀ါဒကုိ ထိခုိက္သြားတာမဟုတ္သလုိ သူတုိ႔အယူ၀ါဒလည္း ပ်က္ျပယ္သြားတာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဘယ္သူမဆုိ လုိက္လုပ္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ ဒါျပင္ သူတုိ႔ဘာသာရဲ႕ ဆရာသမားေတြ၊ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြကလည္း ဒီေလာက္ကိစၥေတာ့ လုပ္ကုိင္ခြင့္ေပးၾကပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ေနာက္ပုိင္းသူတုိ႔ လက္ထဲေရာက္လာလုိ႔ သူတုိ႔ဂြင္ထဲေရာက္လာရင္ သူတုိ႔စိတ္တုိင္းက် ျပန္လည္သိမ္းသြင္းျပဳလုပ္မယ္လုိ႔ အႀကံရွိေနၾကလုိ႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဘာသာျခားမ်ားဟာ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕သာသနာေဘာင္၀င္ေရာက္ျခင္းကုိ ဘယ္သူမွအလြယ္တကူ ခြင့္မျပဳၾကပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ မိမိကုိတကယ္ခ်စ္လုိ႔ျဖစ္ေစ၊ သူကုိယ္တုိင္က မိမိအယူ၀ါဒကုိ ယံုၾကည္လုိ႔ျဖစ္ေစ မိမိဘာသာဘက္ကုိ လုိက္ႏုိင္မလုိက္ႏုိင္ ေသခ်ာဖုိ႔ရန္အတြက္ သာသနာ့ေဘာင္၀င္ေရာက္ခုိင္းမွ အေျဖထြက္မွာပါ။ အဲဒီလုိ သာသနာ့ေဘာင္ကုိ၀င္ေရာက္ခုိင္းလုိက္မယ္ဆုိရင္ ဘာသာျခားေယာက်္ားေလးဟာ သူ႔ကုိယ္တုိင္မယံုၾကည္ရင္ျဖစ္ေစ၊ သူ႔ေဆြမ်ိဳးအသုိင္း၀ုိင္းက လက္မခံႏုိင္ရင္ျဖစ္ေစ သာသနာ့ေဘာင္၀င္ေရာက္ျခင္းကုိ တားျမစ္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီလုိတားျဖစ္လာတဲ့အခါ မိမိကုိတစ္ကယ္ခ်စ္ၿပီး မိမိဘာသာကုိယံုၾကည္တဲ့လူဆုိရင္ မိမိဘက္ကုိပါလာမွာပါ။ ဒါဆုိရင္ေတာ့ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ သတ္မွတ္လုိ႔ရပါတယ္။ အဲဒီလုိမဟုတ္ဘဲ မိမိစမ္းသပ္သလုိ သူကမလုပ္ႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ မိမိနဲ႔ဘာသာတူခ်င္း ဘ၀ခရီးလက္တြဲေဖာ္ရဖုိ႔ရန္ မခဲယဥ္းတာမုိ႔ အဆက္ျဖတ္လုိက္ပါ။

အဆုိးဆံုးတစ္ခုကေတာ့ မိဘျဖစ္သူမ်ားကပါ ဘ၀မ်ားစြာအတြက္မၾကည့္တတ္ဘဲ တစ္ဘ၀စာကုိပဲၾကည့္ၿပီး မိမိရင္ေသြးမ်ားကုိ အယူမွားတဲ့ဘက္မွာ ထည့္ေပးၾကတာေတြပါ။ ေခါင္ကမုိးမလံုရင္ က်န္တဲ့ေနရာေတြက ဘယ္လုိလုပ္လံုေတာ့မလဲဆုိတာလုိ အုပ္ထိန္းသူမိဘ ေမာင္ႏွမမ်ားကပါ လုိက္လံသေဘာတူတာေတြက ပုိဆုိးပါတယ္။ အဲဒီလုိလူေတြကေတာ့ မိမိေသြးသားမ်ားကုိ ေကာင္းစားေစေရးအတြက္မဟုတ္ဘဲ မိမိအတြက္ ေကာင္းစားေရးကုိၾကည့္တတ္တာရွိသလုိ တစ္ဘ၀စာခ်မ္းသာနဲ႔ ဘ၀မ်ားစြာဒုကၡခံရမဲ့အရာမ်ားကုိ မေတြးေတာမဆင္ျခင္ၾကတာပါပဲ။တကယ္တမ္းဆုိ အုပ္ထိန္းသူမ်ားက မိမိမ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား လမ္းမွား၊ အယူမွားဘက္မမွားေအာင္၊ တစ္ဘ၀စာထက္ ဘ၀မ်ားစြာေကာင္းစားေရးကုိ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္တတ္ေအာင္ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းသြန္သင္ေပးရမွာပါ။

အယူ၀ါဒမတူသူနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်သြားတဲ့အခါမွာ မိမိတုိ႔အယူ၀ါဒ ဘက္ကုိမလုိက္ဘဲ သူတုိ႔ဘာသာဘက္ကုိလုိက္ရမယ္ဆုိၿပီး အတင္းအက်ပ္ေစခုိင္းတာမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ မိမိယံုၾကည္ခ်က္မ်ား ေပ်ာက္ဆံုးသြားရတဲ့လူေတြလည္း ကမၻာေပၚမွာ အမ်ားႀကီးပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ေလွ်ာက္လွမ္းရမဲ့ ခရီးရွည္ႀကီးမွာ အဓိကက်တဲ့ အယူ၀ါဒမွားယြင္းမႈကုိ ယခုဘ၀မွာေရာ ေနာင္ဘ၀မ်ားစြာမွာပါ မျဖစ္ရေလေအာင္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း စဥ္းစားဆင္ျခင္ေ၀ဖန္ စမ္းစစ္ရမွာျဖစ္သလုိ မိမိတုိ႔ရဲ႕ မိဘေမာင္ႏွမမ်ားကလည္း သံသရာခရီးရွည္ကုိၾကည့္ၿပီး တစ္ဘ၀ ေကာင္းစားေရးကုိ မၾကည့္ၾကမိဖုိ႔ သတိထားရပါလိမ့္မယ္။

တကယ္တမ္းက်ေတာ့လည္း တခ်ိဳ႕လူေတြေျပာတဲ့စကားဟာ ခဏတာပဲ မွန္တယ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္၊ ကၽြန္မက ဒီလူကုိရမွျဖစ္မယ္၊ ဒီလူမွမရရင္ ေသမယ္စတာေတြေျပာတဲ့ လူေတြဟာ ေနာက္ပုိင္းက်ေတာ့လည္း မုန္းတတ္သြြားသလုိ၊ အိမ္ေထာင္ကြဲသြားတဲ့လူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ ဒါျပင္ အဆုိးဆံုးကေတာ့ တစ္ေယာက္ဆုိ တစ္ေယာက္လုိ႔ေျပာတဲ့လူေတြက အဲဒီလူနဲ႔မရလုိ႔ျဖစ္ေစ၊ အဲဒီလူက ေသသြားရင္ျဖစ္ေစ တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်စ္ႀကိဳက္တဲ့လူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ဆုိတာ ေဆးေပးမီးယူအတြက္ လုိတယ္ဆုိၿပီး အေၾကာင္းျပၾကပါေသးတယ္။

အဲဒီလုိအေၾကာင္းျပခ်က္သာ တကယ္တမ္းမွန္ပါက အဖုိးႀကီး၊ အဖြားႀကီးမ်ား လမ္းေပၚမွာ တစ္ေယာက္တည္း သြားလာေနရျခင္း၊ လုိင္းကားစီးတဲ့အခါ တစ္ေယာက္တည္းစီးေနရျခင္း၊ လက္တြဲေခၚရမဲ့အရြယ္မွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး လက္တြဲမသြားၾကဘဲ ျဖစ္ေနၾကရတာေတြဟာ မျဖစ္သင့္ဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ မိမိတုိ႔အေၾကာင္းျပခ်က္က အိမ္ေထာင္ျပဳတာဟာ အသက္ႀကီးတဲ့အခါ ေဆးေပးမီးယူရေအာင္လုိ႔ ေျပာဆုိထင္ထားခဲ့ေပမဲ့ မိမိအိမ္ေထာင္ဖက္က အရင္ေသသြားရင္လည္း မိမိမွာ ေဆးေပးမီးယူမရႏုိင္သလုိ မိမိသားသမီးမ်ားက မလိမ္မာလုိ႔ျဖစ္ေစ၊ အိမ္ေထာင္ခြဲသြားလုိ႔ျဖစ္ေစ မိမိတစ္ေယာက္တည္း ဘ၀လမ္းခရီးၾကမ္းကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းေနရတဲ့အခါမွာ မိမိအိမ္ေထာင္ျပဳစဥ္က ေျပာခဲ့တဲ့ ေဆးေပးမီးယူစကားဟာ ဘယ္မွာလဲလုိ႔ ျပန္လည္သတိရလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။

မိမိအိမ္ေထာင္ဖက္က ဘ၀တစ္ပါးေျပာင္းသြားလုိ႔ က်န္တဲ့သူက ျဖစ္သလုိဘ၀ကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းရတာဆုိ ခံသာပါေပတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ဦးလံုး အသက္ရွင္ရွိေနပါလ်က္ တစ္ေယာက္တည္း လမ္းမေပၚမွာ အေဖာ္မပါဘဲ လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္ေပမဲ့ လမ္းေလွ်ာက္ေနရျခင္း၊ လုိင္းကားစီးတဲ့အခါ မလႈပ္ႏုိင္မသြားႏုိင္ျဖစ္ေနေပမဲ့ ေလွ်ာက္လွမ္းေနရျခင္းေတြဟာ တကယ္တမ္း မိမိအတြက္ ေဆးေပးမီးယူစကားအတုိင္းဆုိ မျဖစ္သင့္ပါ။ အဲဒီအတုိင္းမဟုတ္လုိ႔ ခုလုိ တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ ဘ၀ခရီးလမ္းကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကရတာမုိ႔ ေဆးေပးမီးယူဆုိတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ဟာ မွန္ကန္မႈမရွိဘူးဆုိတာ သိသာေနပါတယ္။

တခ်ိဳ႕က တစ္ေယာက္ဆုိတစ္ေယာက္၊ မင့္မွမင့္ပါဆုိၿပီး ေျပာဆုိတတ္ၾကေပမဲ့ မိမိေျပာဆုိထားတဲ့လူနဲ႔ မေပါင္းသင္းရရင္လည္း တျခားလူကုိ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မျပစ္မွားသင့္ပါဘူး။ ခုေတာ့ အဲဒီလုိမဟုတ္ၾကဘဲ အေပၚယံခဏတာ ပါးစပ္ကေန ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ေလထဲမွာေပ်ာက္သြားတတ္ၾကၿပီး မိမိစိတ္ကုိ မပုိင္ၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိန္းကေလးျဖစ္ေစ၊ ေယာက်္ားေလးျဖစ္ေစ ခ်စ္ခင္ဖုိ႔၊ ဘ၀ခရီးေဖာ္ရဖုိ႔၊ အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔အတြက္ မိမိကသာ လူပီသပါက ခဲယဥ္းတဲ့အရာမဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိရွိထားၾကပါ။ အဓိကမိန္းဟာ ဒီဘ၀မွာ ေနာက္ဘ၀မ်ားစြာအတြက္ ရိကၡာေကာင္းေတြ မ်ားမ်ားစုသြားႏုိင္ဖုိ႔ပါပဲ။

အဲဒီေတာ့ ရခဲလွတဲ့ ဘ၀ေကာင္းေလး၊ သိခဲလွတဲ့ အသိဉာဏ္ေကာင္းေလး၊ ရွိခဲ့လွတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းတရားေလး၊ ႀကံဳခဲလွတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းတရားထြန္းကားေနခ်ိန္ေလးမွာ ဒီဘ၀ထက္ ေနာက္ေနာင္ဘ၀ေတြအတြက္ကုိ အဓိကထားစဥ္းစားၿပီး ျပဳလုပ္သြားၾကရမယ္ဆုိတာ မေမ့ဖုိ႔နဲ႔ ဘာမဟုတ္တဲ့အရာေလးနဲ႔ မိမိရဲ႕ဘ၀ေလးကုိ အဆံုးရံႈးမခံၾကဖုိ႔ သတိတရားအၿမဲထာ၀စဥ္ ရွိေနၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းရင္းစာဖတ္ပရိတ္သတ္အားလံုး အသိဉာဏ္မ်ားတုိးပြားၿပီး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းသာကာ ပန္းတုိင္ကုိလ်င္ျမန္စြာ ေရာက္လွမ္းႏုိင္ၾကပါေစ ဆႏၵျပဳဆုေတာင္းေပးလ်က္……………။

အရွင္ေကာမလ(ခ)ဆန္နီေနမင္း
sanninaymin@gmail.com
http://www.sanninaymin.com/
ကုိလံဘုိၿမိဳ႕၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ။

လူကပဲတိရစၦာန္စကား နားလည္တာလား၊ တိရစၦာန္ကပဲ လူစကားေျပာတာလား

ဆရာေတာ္အရွင္ ေကာမလ (စာေရးဆရာ ဆန္နီေနမင္း)၏ ေဆာင္းပါးကိုတင္ျပေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဆရာေတာ္အားခြင့္မေတာင္းျဖစ္သည့္အတြက္အထူးေတာင္းပန္အပ္ပါသည္ဘုရား။

ေမး။ ။ ဒါေလးကိုဖတ္ရင္းနဲ႕သတိရမိတာေလးထပ္ေမးပါရေစဘုရား။ သုတၱန္တရားေတာ္ေတြမွာ ဘုရားအေလာင္းပါရမီျဖည့္စဥ္ကာလေတြမွာ တိရစၦာန္ေတြနဲ႔ လူေတြဟာစကားေျပာၾကတယ္။ အဲဒါလူေတြက တိရစၦာန္စကားနားလည္ေနတာလား။ တိရစၦာန္ေတြကပဲ လူစကားေျပာတတ္ၾကတာလားဘုရား။ တပည့္ေတာ္သိခ်င္လို႔ပါဘုရား။

ေျဖ။ ။ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာရုိက္ကူးတဲ့ ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္းဗြီဒီယုိဇာတ္ကားထဲမွာ မာဂဓဘာသာစကားတတ္တဲ့သူဟာ တိရစၦာန္စကား နားလည္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူအားလံုးက တိရစၦာန္စကားကုိ နားလည္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဘဲ မာဂဓဘာသာစကားတတ္တဲ့သူဟာ တခ်ိဳ႕ေသာ တိရစၦာန္မ်ားရဲ႕စကားမွာ မာဂဓဘာသာနဲ႔တုိက္ဆုိင္မႈရွိတာကုိ နားလည္တာလုိ႔ ယူဆရပါမယ္။

ဦးဇင္း ခု က်မ္းအတြက္ အလုပ္မ်ားေနလုိ႔ ကုိယ္တုိင္ေရးေပးဖုိ႔၊ ရွာေဖြေပးဖုိ႔ အခ်ိန္မရတာေၾကာင့္ ေရွးမွာေျဖဆုိေပးထားတဲ့ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ ဗဟုသုတအျဖစ္ တင္ျပေပးပါမယ္။

၂၀၀၃-ခု မတ္လထုတ္ ျမတ္မဂၤလာမဂၢဇင္းတြင္ ဘဒၵႏၲတိေလာကသာရက ဤသုိ႔ေျဖဆုိေပးထားတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။

တိရစၧာန္မ်ား ပါဠိစကား နားလည္သည္ဟု မဆိုႏိုင္ပါ။ နားလည္ေၾကာင္း မည္သည့္က်မ္းဂန္မွာမွ အဆိုမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ တစြန္းတစ ေခၚေ၀ၚမႈကို နားလည္ေၾကာင္းကား မွတ္သားရဖူးပါတယ္။ (ေၾကာင္-မိန္၊ ၀က္-ေလ့၊ သိသာေရြ႔၊ ေစ့ေခၚဆင္မွာ ဘယ့္ေၾကာင့္နည္း)-ဟူေသာ စြယ္စံုေက်ာ္ထင္ အေျဖတြင္-ေၾကာင္ကို မိန္မိန္ (ျမီျမီ) ဟု ေခၚျခင္းသည္ မီနသဒၵါ ငါးကိုဆိုသျဖင့္ ငါး-ငါး-ဟု အသံေပးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုပါသည္။

၀က္ကို ေလ့ေလ့-ဟု ေခၚျခင္းသည္ ယာဂုကဲ့သုိ႔ေသာ လ်က္ဖြယ္ကို လ်က္၍စားေသာ သတၱ၀ါျဖစ္၍ ေလယ်ေလယ် လ်က္လွည့္လ်က္လွည့္-ဟု ေခၚျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း။

ဆင္ကို ေစ့ေစ့-ဟု ေခၚျခင္းမွာ ေစ့၀ု ေစ့၀ု ဆန္ဆန္-ဟု အသံျပဳေခၚေ၀ၚျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းဆိုပါသည္။

ေခြးကို အို႔အို႔-ဟု ေခၚျခင္းမွာလည္း အ၀ဟရ၊ အ၀ဟရ မ်ိဳလွည့္ မ်ိဳလွည့္-ဟုေခၚျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း။

ၾကက္ကို တီတီ-ဟု ေခၚျခင္းသည္ ပိုမႊားတိရစၧာန္ကို စားတတ္ေသာ သတၱ၀ါျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ တီတီ ပိုးမႊား ပိုမႊား-ဟု အသံျပဳေခၚေ၀ၚျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုပါသည္။

က်ီးကို အန္း အန္း-ဟု အသံျပဳျခင္းသည္လည္း အႏၷ အႏၷ-ထမင္း ထမင္း-ဟု အသံျပဳေခၚေ၀ၚျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖဆိုထားပါသည္။

ဤသို႔ ေၾကာင္၊ ၀က္၊ ဆင္၊ ေခြး၊ ၾကက္၊ က်ီးတို႔အား ေခၚေ၀ၚေသာ ေ၀ါဟာရတို႔မွာ မာဂဓပါဠိစကားသက္မ်ားျဖစ္၍ တိရစၧာန္တို႔ ပါဠိနားလည္သည္ဟု ဆိုျခင္းျဖစ္ဟန္ တူေပသည္။

တစ္ခါ ၂၀၀၁-ခု ႏို၀င္ဘာလထုတ္ ျမတ္မဂၤလာမဂၢဇင္းတြင္ ဓမၼာစရိယ-ဦးေအးႏိုင္(ဘီ-ေအ)ေရးသားထားတာကုိ ယခုလုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ မာဂဓဘာသာမွာမူ ေနရာအခ်ိဳ႔၌ျဖစ္ေစ၊ တခါတရံျဖစ္ေစ ေျပာဆိုသူတို႔ အလြဲလဲြအမွားမွား ရြတ္ဆိုသင္ယူျခင္းစေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲပ်က္စီးတတ္ေသာ္လည္း ေနရာမ်ားစြာ၌ျဖစ္ေစ၊ အခါခပ္သိမ္းျဖစ္ေစ၊ ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိေပ။ အေၾကာင္းမွာ-ငရဲဘံု၊ တိရစၧာန္ဘံု၊ ျပိတၱာဘံု၊ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္တို႔၌ မာဂဓဘာသာကိုသာ အေျပာမ်ား၏ဟု သေမၼာဟ၀ိေနာဒနီ အ႒ကထာ၌ မိန္႔ဆိုထားရကား ကမၻာပ်က္ေသာအခါမွာပင္ ကမၻာပ်က္ရာတြင္ မပါ၀င္ေသာ ျဗဟၼာ့ျပည္၌ သဘာ၀အားျဖင့္ တည္ရွိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

(လူသားတို႔ မွားမွားယြင္းယြင္း သင္ယူုျခင္း စသည္တို႔ရွိေသာေၾကာင့္ အခ်ိဳ႔ေနရာ၌ တခါတရံ ေျပာင္းလဲတတ္သည္ဟု ဆိုျခင္းျဖစ္၏။ ျဗဟၼာ့ျပည္စသည့္ေနရာတို႔၌ မေျပာင္းလဲဘဲ ပကတိသဘာ၀အတိုင္း တည္ရွိႏိုင္သည့္အတြက္ ေနရာမ်ားစြာ၌ အခါခပ္သိမ္း ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိဟု အႏုဋီကာ၌ ဆိုထား၏။)

မာဂဓဘာသာကား အနက္အဓိပၸါယ္ကို ခ်မ္းသာလြယ္ကူစြာ သိႏိုင္၊ ေဆာင္ႏိုင္၏။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား မာဂဓဘာသာစကားျဖင့္ တရားေဟာေတာ္မူလွ်င္ ပဋိသမၻိဒါပတၱပုဂၢိဳလ္တို႔မွာ ၾကားရံုမွ်ျဖင့္ပင္ နည္းေပါင္းရာေထာင္ျဖင့္ အဓိပၸါယ္ကို က်ယ္၀န္းစြာသိၾက၏။ အျခားဘာသာျဖင့္ ဘုရားစကားေတာ္အစဥ္ကို တင္ထားလွ်င္ ထိုစကားေတာ္ကို အရိုက္အပုတ္ခံ၍ သင္ယူၾကရမည္ျဖစ္၏။ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္တို႔အဖို႔လည္း အေျမာက္အမ်ားသင္ယူေစကာမူ ပဋိသမၻိဒါပတၱျဖစ္ရန္ အခြင့္အလမ္းမရွိ။ အမွန္စင္စစ္ မာဂဓဘာသာသည္သာ သဘာ၀နိရုတၱိျဖစ္၍ နိရုတၱိပဋိသမၻိဒါဉာဏ္၏အရာလည္း ျဖစ္၏။

နိရုတၱိပဋိသမၻိဒါဉာဏ္ကိုရလွ်င္ မာဂဓဘာသာကို အလိုအေလ်ာက္ တတ္ႏိုင္သည့္နည္းတူ မာဂဓဘာသာ၌ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာျခင္းသည္လည္း ပဋိသမၻိဒါဉာဏ္ကို ရျခင္းအေၾကာင္းတစ္ပါးလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပိဋကတ္သံုးပံုဟူေသာ တရားေတာ္ကို မာဂဓဘာသာျဖင့္သာ ေဟာၾကားေတာ္မူျခင္းျဖစ္သည္ဟု သေမၼာဟ၀ိေနာဒနီစေသာ က်မ္းမ်ား၌ မိန္႔ဆိုထား၏။

ကမၻာပ်က္ရာတြင္ မပါ၀င္ေသာ ျဗဟၼာ့ျပည္၌ သဘာ၀အတိုင္း မေျပာင္းမလဲ တည္ရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ မာဂဓဘာသာသည္ ကမၻာဦးလူသားတို႔ ေျပာဆိုေသာ ဘာသာစကားလည္း ျဖစ္ခဲ့၏။ ထင္ရွားေစဦးအံ႔။ ကမၻာဦးလူသားတို႔မွာ ျဗဟၼာ့ျပည္မွ စုေတ၍ လူ႔ျပည္သုိ႔ ဥပပါတ္ ပဋိသေႏၶအားျဖင့္ ေရာက္လာၾကသူမ်ားျဖစ္၍ လူသားအျဖစ္ျဖင့္ ျဖစ္လာၾကသည့္အခါမွာလည္း ျဗဟၼာ့ျပည္တြင္ ေျပာဆိုခဲ့ေသာ မာဂဓဘာသာကိုပင္ ေျပာဆိုၾကသည္ဟု က်မ္းဂန္တို႔၌ မိန္႔ဆိုထား၏။ သို႔ျဖစ္၍ မာဂဓဘာသာသည္ ဘာသာတကာတို႔၏ အရင္းမူလျဖစ္ရကား မာဂဓဘာသာကို မူလဘာသာ-ဟုလည္း က်မ္းဂန္တို႔၌ သံုးႏႈန္းၾက၏။ ထိုဘာသာစကားကို ( ကမၻာဦးလူသား၊ ျဗဟၼာ၊ သူတပါးတို႔ စကားေျပာသံကို မၾကားရေသးေသာ ကေလးႏွင့္ ေတာတြင္း လူရိုင္း၊ ျမတ္စြာဘုရား-) တို႔ ေျပာၾကားၾကသည္ဟု ပဒရူပသိဒၶိက်မ္း၌ မိန္႔ဆိုထားေပသည္။

ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ မာဂဓဘာသာစကားျဖင့္ တရားေဒသနာကို ေဟာၾကားခဲ့သည္ဟု ဆိုခဲ့၏။ ဤေနရာ၌ မာဂဓဘာသာစကား မတတ္သူ တရားနာ ေ၀ေနယ်တို႔မွာ တရားေတာ္ကို မည္သုိ႔နားလည္ႏိုင္ပါသနည္းဟု ေမးစရာရွိ၏။ အေျဖကား ဘုရားရွင္သည္ မာဂဓဘာသာျဖင့္ပင္ တရားေတာ္တို႔ကို ေဟာၾကားေတာ္မူသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ တရားနာယူသူ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကမူ မိမိတို႔ဆိုင္ရာ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာျဖင့္ပင္ နားလည္ၾကသည္။

ဥပမာ-ဒမိဠလူမ်ိဳးတို႔ကလည္း ဒမိဠဘာသာစကားျဖင့္ ေဟာၾကားေနသည္ဟု ထင္ရသကဲ့သို႔ အႏၶက လူမ်ိဳးတို႔ကလည္း အႏၶကဘာသာျဖင့္ပင္ ေဟာညႊန္ျပသဆိုဆံုးမေနသည္ဟု ထင္ရေလသည္။ ဤသို႔ ထင္ရျခင္းသည္ပင္ အစိေႏၲယ်ဂုဏ္ေတာ္ေလးပါးတို႔တြင္ ၀ါစာအစိေႏၲယ် ဂုဏ္ေတာ္ဟူေသာ ဘုရားရွင္၏ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ပင္ ျဖစ္သည္ဟု ဣတိ၀ုတၱက အ႒ကထာစေသာ အ႒ကထာက်မ္းမ်ားစြာ၌ မိန္႔ဆိုထားသည္။

ဒီေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ သိခ်င္တဲ့ဗဟုသုတ ျပည့္စံုလိမ့္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ စာဖတ္ပရိသတ္အားလံုး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းသာကာ လုိရာဆႏၵျပည့္၀ၿပီး ပန္းတုိင္ကုိ လ်င္ျမန္စြာေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္.....။

မသင္မေနရပညာေရးကို အေျခခံပညာၿပီးဆံုးသည္အထိ တိုးျမႇင့္သင့္

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခခံပညာျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးတြင္ မသင္မေနရ ပညာ ေရးႏွင့္ အခမဲ့ပညာ

ေရးစနစ္ကို အေျခခံ ပညာအဆင့္ ၿပီးဆံုးသည္အထိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း
ျမန္မာႏိုင္ငံ ပညာေရးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။

"မသင္မေနရပညာေရးကို ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ က်င့္သံုးေနတယ္ဆိုေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ေသးဘူး။
မူလတန္းအထိပဲ မသင္မေနရပညာေရးအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး မတတ္ႏိုင္တဲ့ကေလးေတြအတြက္
ေထာက္ပံ့ေပးတယ္။ အတန္းအလိုက္ဆို ေလးတန္းအထိေပါ့။ ဒီေလးတန္းအထိပဲ တတ္ႏိုင္တဲ့
ကေလးက အလြန္ဆံုးရွိ ကုိးႏွစ္၊ ၁၀ ႏွစ္ပဲ။ ဒီအသက္နဲ႔ အျပင္မွာ ဘာလုပ္မလဲ။ ေက်ာင္းလည္း
ဆက္ မတက္ႏိုင္ဘူး။ ပညာဒါနနဲ႔ ဘုန္းေတာ္ ႀကီးသင္ေက်ာင္းေတြကို ေရာက္သြားရင္ေတာ့
ကေလးအတြက္ ကိစၥမရွိေပမယ့္ မေရာက္ႏိုင္တဲ့ကေလးေတြ ရွိေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခမဲ့ပ
ညာေရးစနစ္ကို အေျခခံပညာ ၿပီးဆံုးသည့္အထိ။ အခုဆို ၁၂ တန္းလုပ္မယ္ဆိုရင္ ၿပီးဆံုးသည္
အထိ အခမဲ့သင္ၾကားေပးဖို႔ လိုတယ္။ အဲဒီေလာက္ဆို အသက္ ၁၈ ႏွစ္ေလာက္ ရွိမယ္။ အေျခ
ခံပညာၿပီးတာနဲ႔ အနည္းဆံုး ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ ရပ္ႏိုင္မယ္" ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံပညာေရး
ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈဆိုင္ရာ သုေတသနလုပ္ငန္း မ်ားကို လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေသာ ေဒါက္တာ
သိန္းလြင္က ေျပာသည္။

ကေလးအားလံုးအတြက္ မသင္မေန ရ ပညာေရးသတ္မွတ္ခ်က္သည္ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္
တစ္ႏိုင္ငံကြဲျပားၾကသည္။

အဂၤလန္ႏိုင္ငံ၌ လက္ရွိေပၚလစီအရ ေက်ာင္း၀င္ရမည့္ အသက္အရြယ္မွာ ေလးႏွစ္မွ ငါးႏွစ္ခြဲျဖစ္
ၿပီး အေစာဆံုး ေက်ာင္းထြက္ႏိုင္သည့္ အသက္မွာ ၁၆ ႏွစ္ ျဖစ္သည္။

၂၀၁၃ တြင္မသင္မေနရ ပညာေရးကို ကေလးအသက္ ၁၇ ႏွစ္ အထိ တိုးျမႇင့္ၿပီး ၂၀၁၇ တြင္ ၁၈
ႏွစ္ အထိ သတ္မွတ္မည္ျဖစ္သည္။

အေမရိကန္၌ ျပည္နယ္အလိုက္ ကြဲျပားမႈရွိသည္။ ေက်ာင္း၀င္ရမည့္ အသက္အရြယ္မွာ ငါးႏွစ္
မွ ရွစ္ႏွစ္ အတြင္းျဖစ္ၿပီး အေစာဆံုးေက်ာင္းထြက္ ႏိုင္ခ်ိန္မွာ ၁၆ ႏွစ္မွ ၁၈ ႏွစ္တြင္းျဖစ္သည္။

အခ်ဳိ႕ျပည္နယ္မ်ား၌ မိဘက ေလွ်ာက္ ထားလာပါက ၁၄ ႏွစ္တြင္ ေက်ာင္းထြက္ ခြင့္ျပဳသည္။
အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ မသင္မေနရ ပညာေရးသတ္မွတ္ခ်က္မွာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ပညာေရးေပၚလစီအရ
ကေလးအသက္ ေျခာက္ႏွစ္မွ ၁၄ ႏွစ္အထိ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ မသင္မေနရပညာေရးကို ယေန႔အထိ သတ္မွတ္ႏိုင္ျခင္းမရွိေသးဘဲ လံုး၀ေက်ာင္း
မေနေသာကေလး မ်ား၊ မူလတန္းပညာမဆံုးမီ ေက်ာင္း ထြက္သြားေသာကေလး မ်ားစြာရွိေန
ေသးသည္။

အဆိုပါစနစ္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္အတြက္ အဓိကအားျဖင့္ ပညာ ေရး အသံုးစရိတ္တိုး
ျမႇင့္ေပးရန္ လိုအပ္သည္။ ပညာေရးအတြက္ သံုးစြဲေငြမွာ ႏိုင္ငံ၏ အျခားအသံုးစရိတ္မ်ား၏ သုံး
ရာခိုင္ႏႈန္းသာရွိၿပီး အနည္းဆံုး ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္အထိ သံုးစြဲသင့္ေၾကာင္း အၾကံျပဳေဆြးေႏြး
ခဲ့ၾကသည္။

အလားတူ ေက်ာင္းအေရအတြက္၊ စာသင္ခန္းႏွင့္ သင္ေထာက္ကူပစၥည္း မ်ား လံုေလာက္စြာ
ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ရန္ လိုအပ္သလုိ အေျခအေနအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိ ေသာ ကေလးမ်ားအတြက္ သင့္
ေလ်ာ္ ေသာ ေက်ာင္းအေဆာက္အအုံ Universal Design ႏွင့္ ပစၥည္းကိရိယာ မ်ား စီစဥ္ေပး
ရန္လိုအပ္သည္ဟုဆိုသည္။

သို႔မွသာ ဆရာ၊ ေက်ာင္းသားအခ်ဳိးႏွင့္ စာသင္ခန္းအရြယ္အစားတို႔ မွ်တမႈရွိႏိုင္ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း
ေဆြးေႏြးပြဲတက္ေရာက္ လာသည့္ဆရာမ ေဒၚတင္တင္သန္းက ေျပာသည္။

အလားတူ ပညာေရးစနစ္အတြက္ အေရးပါေသာ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းေရးဆြဲ ရာတြင္ ေဒသအလိုက္
ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏွင့္ ယဥ္ ေက်းမႈေပါင္းစံုပါ၀င္ေသာ သင္႐ိုးၫႊန္း တမ္းျဖစ္ရန္လိုအပ္သလို ျပည္သူလူထု
လက္ခံေသာ အမ်ဳိးသားပညာေရးမူ၀ါဒ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းလမ္းၫႊန္ကို အေျခခံ ရန္ လိုအပ္
ေၾကာင္း ေဒါက္တာသိန္းလြင္ က ေျပာသည္။

"လက္ရွိသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းက ေဒသ အလိုက္ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ မကိုက္ညီဘူး ျဖစ္ေနတယ္။
တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္း အတာနဲ႔ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းဟာ အေျခခံ တူရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဒသလိုအပ္
ခ်က္ ေပၚမူတည္ၿပီး ေရးဆဲြသင့္တယ္။ ဥပမာ ေတာင္ေပၚကေလးကို ဆားခ်က္နည္း သင္ခန္းစာ
ေပးတာထက္ ေတာင္ယာ စိုက္ပ်ဳိးျခင္းသင္ခန္းစာ သင္ေပးတာ သူတို႔အတြက္ သင္ယူမႈစြမ္းရည္
ကို အား ေပးရာေရာက္သလို အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္း ပညာေရးအတြက္လည္း အေထာက္အ
ကူ ျဖစ္ေစတယ္"ဟု ေဒါက္တာသိန္းလြင္က ေျပာသည္။

သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းသည္ ၀ိဇၨာ၊ သိပံၸ မခြဲဘဲ အေျခခံပညာၿပီးဆံုးသည္အထိ သင္ ၾကားရန္ တြန္း
အားေပးႏိုင္ရမည္ျဖစ္ သည္။ အလားတူ စာေမးပြဲဗဟိုျပဳစနစ္ အစား သင္ယူမႈဗဟိုျပဳစနစ္ကို
အားေပး သင့္ၿပီး ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏ သင္ၾကား နည္းစနစ္ကို လြတ္လပ္စြာရရွိရန္ လိုအပ္
ေၾကာင္း ၎ကေျပာသည္။ လက္ရွိအစိုးရသည္ ပညာေရးက႑ တိုးတက္ရန္အတြက္ ျပဳျပင္
ေျပာင္းလဲမႈ မ်ားကို ျပင္ဆင္လ်က္ရွိသည္။

၎ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားေရးဆြဲရာတြင္ ပညာေရး ႏွင့္ သက္ဆိုင္သူအားလံုး ပါ၀င္ခြင့္ရွိရန္
လိုအပ္ေၾကာင္း ၎ကေျပာသည္။ အလားတူ အေျခခံပညာအတြက္ လူစြမ္းအားအရင္းအ
ျမစ္ တစ္ခုျဖစ္ ေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား ေရြးခ်ယ္ခန္႔ ထားေရးကိုလည္း အေလးေပးေဆာင္
ရြက္သြားရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း အေျခခံ ပညာေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေဆြးေႏြးသူ ဆရာမ
တစ္ဦးျဖစ္သည့္ ေဒၚေအး ေအးသင္းက ေျပာသည္။

"မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္ တန္းဆိုၿပီးခြဲျခား မသတ္မွတ္ဘဲ အေျခခံ လစာနဲ႔ အခြင့္
အေရးတန္းတူရရွိဖို႔ လို အပ္တယ္။ အခုေတာ့ မူလတန္းဆရာ ေတြက လစာနည္းတယ္။
လစာနဲ႔ ခံစား ခြင့္ေတြတိုးရဖို႔အတြက္ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းအဆင့္ကိုတက္ဖို႔ ႀကိဳးစား
ေနရတယ္။ အဓိကကေတာ့ အေျခခံ အသံုးစရိတ္ေတြကိုကာမိဖုိ႔ပါ။ က်ဴရွင္ ဆိုတာဟာလည္း
ဒီကိစၥနဲ႔ဆက္စပ္ေန တယ္။ လစာနဲ႔ခံစားခြင့္ကိုသာ တန္းတူ ေပးထားရင္ သူတို႔လည္း အေျခခံ
ပညာ မွာ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ မူလတန္းမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာလုပ္ႏိုင္မွာပါ"ဟု ေဒၚေအးေအးသင္းက
ေျပာသည္။

၂၀၁၅ တြင္ တစ္ကမၻာလံုးရွိ ကေလး အားလံုး ေက်ာင္းေနႏိုင္ေရးအတြက္ ယူနစ္စကိုကဦး
ေဆာင္၍ေအာင္ျမင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းလ်က္ရွိသည္။

၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ထိုင္းႏိုင္ငံ Jomtien ညီလာခံ၌ စတင္ လံႈ႔ေဆာ္ခဲ့ၿပီး ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ Daker
ညီလာခံ၌ ျပန္လည္သံုးသပ္ခ့ဲရာ ႏိုင္ငံ မ်ားစြာတြင္ ေအာင္ျမင္မႈမရွိခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။

Daker ညီလာခံမွ မူႀကိဳပညာေရး ကိုတိုးခ်ဲ႕ရန္၊ အခမဲ့မသင္မေနရ မူလ တန္းပညာေရးကို
အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္၊ ဘ၀တစ္သက္တာ ကြ်မ္းက်င္ စရာမ်ားကို သင္ယူရန္၊ အရြယ္
ေရာက္ၿပီး သူမ်ား စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရး၊ က်ား မတန္းတူ ပညာေရးႏွင့္ အရည္အခ်င္း
ျမင့္မားေသာ ပညာေရးမ်ား စေသာ အခ်က္မ်ားကို ၂၀၁၅ တြင္ ျပည့္မီေစရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း
ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

ပညာေရးသည္ ခႏၶကိုယ္ႏွင့္ ဉာဏ္ ရည္ခ်ဳိ႕ယြင္းေသာ ကေလးမ်ား၊ အျခား အထူးလိုအပ္ခ်က္
ရွိေသာ ကေလးမ်ား အပါအ၀င္ ကေလးအားလံုးအတြက္ျဖစ္ ရမည္ဟု ညီလာခံက သတ္မွတ္
ထားသည္။

ျမန္မာတိုင္းမ္ သတင္းစာမွ ေဆာင္းပါးရွင္ ခ်ယ္ရီသိန္း၏ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံရန္အခြင့္မသာခဲ့သည္ကိုေတာင္းပန္ပါသည္။

ရခုိင္လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားက်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ဖြဲ႔စည္း

အဆုိပါ အခမ္းအနားကို ယေန႕ ေန႕လည္ ၁နာရီမွ ညေန၄ နာရီထိ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ ရခုိင္ျပည္နယ္ ဓမၼာရံုတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
“ အခု ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႕ေတြ၊ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕ေတြဟာ သြားေနၾကတဲ့ လမ္းေၾကာင္း ဟာ ရခုိင္ျပည္ကို ကယ္ဆယ္မယ္ဆုိျပီး ဦးတည္ခ်က္ေတာ့ တူတယ္။ ဒါေပမယ့္ နက္၀ါး ( Network) မရွိဘူး။ ဥပမာ စစ္ေတြမွာဆုိရင္ စစ္ေတြဘက္ကိုပဲ ဦးတည္သြားၾကတယ္။ တကယ္ လိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြကို မေရာက္တာ ေတြရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕က အခုလုိ ကြန္ယက္ တစ္ခုကို လုပ္တာပါ။ ကြန္ယက္ လုပ္လုိက္ျခင္းအားျဖင့္ တဖြဲ႕နဲ႕တဖြဲ႕ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ပူးေပါင္း တုိင္ပင္ျပီးေတာ့ လုပ္ရေတာ့ ပိုျပီး ေအာင္ျမင္မွာျဖစ္လုိ႕ အခုလုိ လုပ္ရတာပါ”  ဟု ရန္ကုန္ ရခိုင္ေရးရာ ၀န္ၾကီး ဦးေဇာ္ေအးေမာင္က နိရဥၥရာသုိ႕ ေျပာသည္။
ယခုကြန္ယက္အေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည့္ အတုိင္းအတာကိုလည္း ဦးေဇာ္ေအးေမာင္က ရွင္းျပသည္။
“ အမ်ားၾကီးလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ ေျပာရရင္ တသင္း တဖြဲ႕တည္း လုပ္ေနတာထက္ စာရင္ အဲဒီ တဖြဲ႕ခ်င္းစီရဲ႕ လုပ္အားကို စုလုိက္တဲ့အခါ ပိုျပီးေတာ့ ထိေရာက္မႈရွိပါတယ္။ ပုိျပီး ေအာင္ျမင္မူ ရွိမွာပါ” ဟု ဆိုသည္။
အဆုိပါအခမ္းအနားသို႕ ရတပပါတီမွ ဥကၠဌ ေဒါက္တာေအးေမာင္၊ အေထြအေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးဦးလွေစာ၊ ALD ပါတီ ရန္ကုန္တုိင္း ဥကၠဌ ဦးဦးလွျမင့္၊ ရုပ္ရွင္မင္းသားၾကီး ဦးေအာင္လြင္ႏွင့္ တျခားအဖြဲ႕အစည္းအသီးသီး မွ ေခါင္းေဆာင္၊ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ရခုိင္ အမ်ိဳးသား စုစုေပါင္း ၃၀၀ ခန္႕ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။
အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာသူမ်ားထံမွ ဆႏၵသေဘာထားေကာက္ခံျပီး ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ၂၇ ဦးျဖင့္ ကြန္ယက္ကို ဦးစြာ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။
၎တုိ႕မွာ – ဦးေအာင္လွထြန္း (ရြိက္တာ သတင္းဌာန)၊ ေဒါက္တာေအးေမာင္(RNDP ဥကၠဌ)၊ ဦးေစာေမာင္ (ဥပေဒပညာရွင္)၊ ဦးဦးသန္းေမာင္ (ဥပေဒ ပညာရွင္) ၊ ေဒါက္တာစံ လွေက်ာ္၊ ေဒၚေစာခင္ျမင့္ (စာ-ယဥ္ ဥကၠဌ)၊ ဦးေဇာ္ေအးေမာင္ (ရခုိင္တုိင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ၾကီး)၊ ဦးဘရွိန္ (ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္)၊ ဦးေက်ာ္စိန္၊ ဦးဘေရႊ (အင္ဂ်င္နီယာခ်ဳပ္ အျငိမ္းစား)၊ ဦးသာပြင့္ (စစ္ေတြ)၊ ဦးသန္းထြန္း (ေက်ာင္းဆရာ)၊ ဦးျငိမ္းခ်မ္းေမာင္ (ေက်ာက္ျဖဴ)၊ ေဒၚႏုျမဇံ (ဒု-ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ အျငိမ္းစား)၊ ဦးလွေမာင္သိန္း (ရခုိင္သဟာယအသင္း ဥကၠဌ)၊ ဦးေက်ာ္၀င္းေခ် (ရခုိင္အမ်ဳိးသား ကြန္ယက္ ဒု-ဥကၠဌ)၊ ဦးဘုိမင္းျဖဴ (ျပည္နယ္ ဒု-ညြန္ၾကားေရးမွဴး အျငိမ္းစား)၊ ေဒါက္တာ ေက်ာ္ေက်ာ္ေအာင္၊ ဦးသိန္းေဖ၊ ဦးခုိင္ေက်ာ္မိုး၊ ဦးေက်ာ္၀င္းခုိင္၊ ဦးေအာင္ေက်ာ္စိန္ (ေရွ႕ေန)၊ ေဒၚေအးႏုစိန္ (ေရွ႕ေန)၊ ဦးဦးလွျမင့္ (ALD ရန္ကုန္တုိင္း ဥကၠဌ)၊ ဦးေဖသိန္း၊ ဦးျမင့္္ေမာင္ေဌး တုိ႕ျဖစ္သည္။
၎ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူမ်ားအျပင္ ရန္ကုန္တုိင္း ျမိဳ႕နယ္အသီးအသီးတြင္ရွိေသာ ရခုိင္ အဖြဲ႕အစည္း အမ်ားအျပားမွာ တာ၀န္ရွိသူမ်ားလည္း ပါ၀င္ၾကသည္ဟု သိရသည္။
နာယကအဖြဲ႕တြင္ တင္ေျမွာက္ခံရသူ ရုပ္ရွင္မင္းသားၾကီး ဦးေအာင္လြင္ကလည္း ပိုမိုထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ယခုလို ေျပာသည္။
“ ရန္ကုန္မွာ ေရာက္ေနတဲ့ အေ၀းေရာက္ ရခုိင္ေတြအေနနဲ႕ စုေပါင္းျပီးေတာ့ ရခုိင္ျပည္သူ အေရးကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္ လုိ႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္”  ဟု ေျပာသည္။
ေဒါက္တာ ေအးေမာင္ကလည္း ကြန္ယက္ဖြဲ႕စည္းျခင္းျဖင့္ ထိေရာက္မူ ရွိႏိုင္ေၾကာင္းကို နိရဥၥရာသို႕ ယခုလို ေျပာသည္။
“ ဒီကြန္ယက္ကို ဖြဲ႕တာကေတာ့ က်ယ္ျပန္႕မွာပါ။ က႑ေပါင္းစံု ရွိမွာေပါ့ေနာ္။ ဥပမာ ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႕ ရွိမယ္၊ သမုိင္းနဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕ရွိမယ္။ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕ရွိမယ္။ တျခား က႑ေတြ အလုိက္လည္း ရွိမွာေပါ့။ ဒီလုိ က႑အလႊာလိုက္ ရွိလာမွာေပါ့ေနာ္။ ဒီလုိကြန္ယက္ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရ အဖြဲ႕ ဖြဲ႕တာကို က်ေနာ္တုိ႕က လက္ခံပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲဆုိရင္ အဖြဲ႕အစည္း ေပါင္းစံုက လူေတြပါေတာ့ စုစည္းရတာလည္း လြယ္ပါတယ္။ ဥပမာ ရခုိင္အေရးနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ကိစၥတခု ေပၚလာရင္ ကိုယ့္ေနရာနဲ႕ကို ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ အလုိက္ လုပ္လုိ႕ရတယ္။ မလုပ္ခင္မွာလည္း က်ေနာ္တုိ႕က ႏုိင္ငံေရး အရျဖစ္ေစ၊ လူမႈေရးအရျဖစ္ေစ၊ ယဥ္ေက်းမႈအရ ျဖစ္ေစ ၾကိဳတင္ တုိင္ပင္ျပီး ဆံုးျဖတ္လုပ္လုိ႕ရတာေပါ့။ ဆုိေတာ့ ဒီလုိလုပ္ရတာဟာ ပိုျပီးေတာ့ ထိေရာက္တယ္လုိ႕ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။
ယခု အအခမ္းအနားတြင္ တက္ေရာက္လာသူမ်ားက သူ႕အျမင္ ကိုယ့္အျမင္ သေဘာထားမ်ားကို ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ေဆြးေႏြး တင္ျပခဲ့ၾကသည္။
ရန္ကုန္ေရာက္ ရခုိင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ရခုိင္အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ရခုိင္အေရး စိတ္၀င္စားသူမ်ား စုေပါင္းကာ ကြန္ယက္တခုကို ဖြဲ႕စည္းလုိက္သည္။
 အဆုိပါ အခမ္းအနားကို ယေန႕ ေန႕လည္ ၁နာရီမွ ညေန၄ နာရီထိ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ ရခုိင္ျပည္နယ္ ဓမၼာရံုတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
“ အခု ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႕ေတြ၊ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕ေတြဟာ သြားေနၾကတဲ့ လမ္းေၾကာင္း ဟာ ရခုိင္ျပည္ကို ကယ္ဆယ္မယ္ဆုိျပီး ဦးတည္ခ်က္ေတာ့ တူတယ္။ ဒါေပမယ့္ နက္၀ါး ( Network) မရွိဘူး။ ဥပမာ စစ္ေတြမွာဆုိရင္ စစ္ေတြဘက္ကိုပဲ ဦးတည္သြားၾကတယ္။ တကယ္ လိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြကို မေရာက္တာ ေတြရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕က အခုလုိ ကြန္ယက္ တစ္ခုကို လုပ္တာပါ။ ကြန္ယက္ လုပ္လုိက္ျခင္းအားျဖင့္ တဖြဲ႕နဲ႕တဖြဲ႕ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ပူးေပါင္း တုိင္ပင္ျပီးေတာ့ လုပ္ရေတာ့ ပိုျပီး ေအာင္ျမင္မွာျဖစ္လုိ႕ အခုလုိ လုပ္ရတာပါ”  ဟု ရန္ကုန္ ရခိုင္ေရးရာ ၀န္ၾကီး ဦးေဇာ္ေအးေမာင္က နိရဥၥရာသုိ႕ ေျပာသည္။
ယခုကြန္ယက္အေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည့္ အတုိင္းအတာကိုလည္း ဦးေဇာ္ေအးေမာင္က ရွင္းျပသည္။
“ အမ်ားၾကီးလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ ေျပာရရင္ တသင္း တဖြဲ႕တည္း လုပ္ေနတာထက္ စာရင္ အဲဒီ တဖြဲ႕ခ်င္းစီရဲ႕ လုပ္အားကို စုလုိက္တဲ့အခါ ပိုျပီးေတာ့ ထိေရာက္မႈရွိပါတယ္။ ပုိျပီး ေအာင္ျမင္မူ ရွိမွာပါ” ဟု ဆိုသည္။
အဆုိပါအခမ္းအနားသို႕ ရတပပါတီမွ ဥကၠဌ ေဒါက္တာေအးေမာင္၊ အေထြအေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးဦးလွေစာ၊ ALD ပါတီ ရန္ကုန္တုိင္း ဥကၠဌ ဦးဦးလွျမင့္၊ ရုပ္ရွင္မင္းသားၾကီး ဦးေအာင္လြင္ႏွင့္ တျခားအဖြဲ႕အစည္းအသီးသီး မွ ေခါင္းေဆာင္၊ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ရခုိင္ အမ်ိဳးသား စုစုေပါင္း ၃၀၀ ခန္႕ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။
အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာသူမ်ားထံမွ ဆႏၵသေဘာထားေကာက္ခံျပီး ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ၂၇ ဦးျဖင့္ ကြန္ယက္ကို ဦးစြာ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။
၎တုိ႕မွာ – ဦးေအာင္လွထြန္း (ရြိက္တာ သတင္းဌာန)၊ ေဒါက္တာေအးေမာင္(RNDP ဥကၠဌ)၊ ဦးေစာေမာင္ (ဥပေဒပညာရွင္)၊ ဦးဦးသန္းေမာင္ (ဥပေဒ ပညာရွင္) ၊ ေဒါက္တာစံ လွေက်ာ္၊ ေဒၚေစာခင္ျမင့္ (စာ-ယဥ္ ဥကၠဌ)၊ ဦးေဇာ္ေအးေမာင္ (ရခုိင္တုိင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ၾကီး)၊ ဦးဘရွိန္ (ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္)၊ ဦးေက်ာ္စိန္၊ ဦးဘေရႊ (အင္ဂ်င္နီယာခ်ဳပ္ အျငိမ္းစား)၊ ဦးသာပြင့္ (စစ္ေတြ)၊ ဦးသန္းထြန္း (ေက်ာင္းဆရာ)၊ ဦးျငိမ္းခ်မ္းေမာင္ (ေက်ာက္ျဖဴ)၊ ေဒၚႏုျမဇံ (ဒု-ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ အျငိမ္းစား)၊ ဦးလွေမာင္သိန္း (ရခုိင္သဟာယအသင္း ဥကၠဌ)၊ ဦးေက်ာ္၀င္းေခ် (ရခုိင္အမ်ဳိးသား ကြန္ယက္ ဒု-ဥကၠဌ)၊ ဦးဘုိမင္းျဖဴ (ျပည္နယ္ ဒု-ညြန္ၾကားေရးမွဴး အျငိမ္းစား)၊ ေဒါက္တာ ေက်ာ္ေက်ာ္ေအာင္၊ ဦးသိန္းေဖ၊ ဦးခုိင္ေက်ာ္မိုး၊ ဦးေက်ာ္၀င္းခုိင္၊ ဦးေအာင္ေက်ာ္စိန္ (ေရွ႕ေန)၊ ေဒၚေအးႏုစိန္ (ေရွ႕ေန)၊ ဦးဦးလွျမင့္ (ALD ရန္ကုန္တုိင္း ဥကၠဌ)၊ ဦးေဖသိန္း၊ ဦးျမင့္္ေမာင္ေဌး တုိ႕ျဖစ္သည္။
၎ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူမ်ားအျပင္ ရန္ကုန္တုိင္း ျမိဳ႕နယ္အသီးအသီးတြင္ရွိေသာ ရခုိင္ အဖြဲ႕အစည္း အမ်ားအျပားမွာ တာ၀န္ရွိသူမ်ားလည္း ပါ၀င္ၾကသည္ဟု သိရသည္။
နာယကအဖြဲ႕တြင္ တင္ေျမွာက္ခံရသူ ရုပ္ရွင္မင္းသားၾကီး ဦးေအာင္လြင္ကလည္း ပိုမိုထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ယခုလို ေျပာသည္။
“ ရန္ကုန္မွာ ေရာက္ေနတဲ့ အေ၀းေရာက္ ရခုိင္ေတြအေနနဲ႕ စုေပါင္းျပီးေတာ့ ရခုိင္ျပည္သူ အေရးကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္ လုိ႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္”  ဟု ေျပာသည္။
ေဒါက္တာ ေအးေမာင္ကလည္း ကြန္ယက္ဖြဲ႕စည္းျခင္းျဖင့္ ထိေရာက္မူ ရွိႏိုင္ေၾကာင္းကို နိရဥၥရာသို႕ ယခုလို ေျပာသည္။
“ ဒီကြန္ယက္ကို ဖြဲ႕တာကေတာ့ က်ယ္ျပန္႕မွာပါ။ က႑ေပါင္းစံု ရွိမွာေပါ့ေနာ္။ ဥပမာ ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႕ ရွိမယ္၊ သမုိင္းနဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕ရွိမယ္။ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕ရွိမယ္။ တျခား က႑ေတြ အလုိက္လည္း ရွိမွာေပါ့။ ဒီလုိ က႑အလႊာလိုက္ ရွိလာမွာေပါ့ေနာ္။ ဒီလုိကြန္ယက္ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရ အဖြဲ႕ ဖြဲ႕တာကို က်ေနာ္တုိ႕က လက္ခံပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲဆုိရင္ အဖြဲ႕အစည္း ေပါင္းစံုက လူေတြပါေတာ့ စုစည္းရတာလည္း လြယ္ပါတယ္။ ဥပမာ ရခုိင္အေရးနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ကိစၥတခု ေပၚလာရင္ ကိုယ့္ေနရာနဲ႕ကို ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ အလုိက္ လုပ္လုိ႕ရတယ္။ မလုပ္ခင္မွာလည္း က်ေနာ္တုိ႕က ႏုိင္ငံေရး အရျဖစ္ေစ၊ လူမႈေရးအရျဖစ္ေစ၊ ယဥ္ေက်းမႈအရ ျဖစ္ေစ ၾကိဳတင္ တုိင္ပင္ျပီး ဆံုးျဖတ္လုပ္လုိ႕ရတာေပါ့။ ဆုိေတာ့ ဒီလုိလုပ္ရတာဟာ ပိုျပီးေတာ့ ထိေရာက္တယ္လုိ႕ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။
ယခု အအခမ္းအနားတြင္ တက္ေရာက္လာသူမ်ားက သူ႕အျမင္ ကိုယ့္အျမင္ သေဘာထားမ်ားကို ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ေဆြးေႏြး တင္ျပခဲ့ၾကသည္။